Η μεγαλύτερη συκοφαντία εναντίον του ΚΚΕ

Δεν αποτελεί σήμερα μεγαλύτερη ύβρη από τη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ ότι δήθεν δεν ενδιαφέρεται, δε νοιάζεται για τα βάσανα των ανέργων, των μισθωτών, ότι αφήνει το λαό αβοήθητο. Κι όμως μια τέτοια συκοφαντία εκτόξευσε ο Στάθης Σταυρόπουλος στο «enikos.gr», με αφορμή την άρνηση του ΚΚΕ να πάρει υπουργεία για να σώσει δήθεν μαζί με τους άλλους ευρωαριστερούς (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) το λαό από την ΕΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όμως μαζί με την ΕΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ντροπή! Λέει πολλά και διάφορα ο Στ. Σταυρόπουλος, μεταξύ των οποίων ότι

«θα αλλάξουν όλα αύριο μας διαβεβαιώνει το ΚΚΕ και ως τότε τιμωρεί όσους είχαν αυταπάτες, λέει, για το ...Μάαστριχτ. Εως τότε ας χαθούν μεροκάματα, ας κλείσουν σπίτια και μαγαζιά, ας χαθούν ζωές, όταν όλοι χάσουμε τις αυταπάτες που μας καλλιεργεί η απλώς αριστερά (!) και προσχωρήσουμε στην Αίρεση των Καθαρών, θα σωθούμε...».

Τα ίδια σάπια επιχειρήματα, ότι δήθεν το ΚΚΕ θέλει (!) την εξαθλίωση του λαού, επιστράτευαν οι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όταν ψήφιζαν τα μνημόνια και τους αντιλαϊκούς νόμους και είχαν το ΚΚΕ απέναντι να οργανώνει την πάλη του λαού στους τόπους δουλειάς, στα λιμάνια κ.α.

Πρόκειται για παραλήρημα. Κύριε Σταυρόπουλε, όλα αυτά που τσακίζουν αλύπητα σήμερα το λαό δεν έχουν τη σφραγίδα του Μάαστριχτ;
Κι όμως εσείς, μαζί με τον ΣΥΝ που το ψήφισε, έχετε το θράσος να καλείτε το ΚΚΕ να το υπογράψει σήμερα, στο όνομα των συνεπειών που έχει ο ευρωμονόδρομος. Βεβαίως, αυτό το κρύβετε γιατί βάζετε μπροστά τη λέξη «μνημόνιο».
Ομως αυτό είναι απάτη. Και σε αυτή την απάτη θέλετε να κάνετε συνένοχο το ΚΚΕ.
Λέτε να διώξουμε την τρόικα, αλλά θα μείνουμε στην ΕΕ.
Μα, η τρόικα δεν είναι πρωτίστως η ΕΕ;
Πώς θα σταματήσουν η μείωση των μισθών, η ανεργία, ο εργασιακός μεσαίωνας, μήπως όταν αλλάξει και γίνει φιλολαϊκή η ΕΕ;
Ελεος!
Ποια αριστερή κυβέρνηση δε θα συνεχίσει να τσακίζει τους μισθούς όταν όχι μόνο αποδέχεται την ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματιών, αλλά θεωρεί ότι η υγιής επιχειρηματικότητα, δηλαδή τα μονοπώλια, είναι δύναμη ανάπτυξης;

Το ατύχημα για εσάς είναι ότι οι εργαζόμενοι, οι νέοι γνωρίζουν καλά ότι το ΚΚΕ, τα στελέχη, τα μέλη του, οι οπαδοί του καθημερινά ματώνουν έξω από τα εργοστάσια και στις συνοικίες. Η αλήθεια δεν αποδείχνεται πάντα με τα εκλογικά ποσοστά. Η ζωή είναι πιο περίπλοκη και πάντως αδυσώπητη απέναντι στην αντικομμουνιστική εμπάθεια.

Η χίμαιρα του «αντιμνημονίου»

Προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά το τεχνητό «δίλημμα» «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» χρησιμοποιείται από αστούς και οπορτουνιστές για να κρυφτεί ότι ενοποιητικό στοιχείο τους είναι ο «ευρωμονόδρομος», δηλαδή η ευθυγράμμιση με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Ανεξάρτητα από διαφορετικές τακτικές οι δυνάμεις αυτές, «αριστερές» και «δεξιές», «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» κοροϊδεύουν τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα όταν τους λένε ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει λύση για το λαό. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένος, ΣΥΡΙΖΑ (που φούσκωσε με τις «αντιμνημονιακές» του κορόνες), ΔΗΜΑΡ και άλλες δυνάμεις, δεν έχουν πρόγραμμα σύγκρουσης, έστω αμφισβήτησης με την εξουσία των μονοπωλίων.

Οροι που χρησιμοποιούν όλοι τους όπως «ανάπτυξη», «αναδιανομή πλούτου», «έλεγχος του χρέους», δήθεν «πανευρωπαϊκή λύση», κρύβουν τα αντίθετα ταξικά συμφέροντα που υπάρχουν και στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Το γεγονός δηλαδή ότι με διατήρηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής δεν υπάρχει περίπτωση να ευημερούν τα λαϊκά στρώματα. Εντάσσονται στην προσπάθεια οι εργαζόμενοι να εναποθέσουν τις ελπίδες τους και να εγκλωβιστούν στη λεγόμενη «επαναδιαπραγμάτευση» στην ΕΕ, που όμως μόνο νέα δεινά θα τους φέρει. Γιατί και ο νέος συμβιβασμός ανάμεσα στις αστικές τάξεις και το κεφάλαιο, στην ΕΕ, που πιθανότατα θα έρθει, εμπεριέχει την κοινή επίθεση των κεφαλαιοκρατών ενάντια στα εργασιακά, κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτό άλλωστε ήδη συμβαίνει παντού. Ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι μνημόνιο και υψηλό δημόσιο χρέος. Οι Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ουγγαρία, Ρουμανία έχουν δανειακές συμβάσεις, ενώ οι Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Δανία δεν έχουν, όπως και η Βρετανία που δεν είναι καν στην ευρωζώνη, αλλά η επίθεση του κεφαλαίου είναι κοινή... Οι περικοπές στους μισθούς, η προώθηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού, η σχετική ή απόλυτη εξαθλίωση των εργαζομένων, είναι κοινά στοιχεία και τα βάρβαρα μέτρα εφαρμόζονται είτε με σοσιαλδημοκρατική είτε με νεοφιλελεύθερη διαχείριση.

Η ανάπτυξη που αστοί και οπορτουνιστές επαγγέλλονται είναι καπιταλιστική, δηλαδή προϋποθέτει τη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που φέρνει νέα κέρδη στην πλουτοκρατία και φτωχαίνει το λαό. Το ΚΚΕ από το ξέσπασμα της κρίσης εξήγησε ότι την κρίση τη γεννάει ο καπιταλισμός, η συσσώρευση κερδών από το κεφάλαιο. Είπε επίσης ότι μέσα στα πλαίσια του συστήματος η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο με φτώχεια για τους εργαζόμενους, εκτοπισμό των μικρομεσαίων, κλείσιμο επιχειρήσεων που χάνουν στον ανταγωνισμό και κρατική χρεοκοπία, και εξήγησε ότι μόνο έξω από τα πλαίσια του συστήματος, με άλλη, εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να μπει οριστικό τέρμα στις κρίσεις, στην ανεργία. Αποκάλυψε την χίμαιρα ότι μία «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση θα κάνει ανακατανομή πλούτου υπέρ του λαού, τη στιγμή που οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις θα παραμένουν στα χέρια των καπιταλιστών. Γι' αυτό ξεσκέπασε το ψευδεπίγραφο δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» και κάλεσε τα λαϊκά στρώματα να οξύνουν την ταξική πάλη με οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές χωρίς αυταπάτες για «λύσεις» χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο. Η προοπτική που προτείνει το ΚΚΕ, της αποδέσμευσης από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με λαϊκή εξουσία και εργατικό έλεγχο είναι η μόνη φιλολαϊκή πολιτική.

Αλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη

Αυτές τις μέρες, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η προσπάθεια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ο λαός πρέπει να έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά του, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Κάθε φράση, κάθε απόχρωση στο λόγο και τις θέσεις των κομμάτων που του τάζουν λαγούς και πετραχήλια για δήθεν φιλολαϊκά μέτρα εντός της ΕΕ και με το κεφάλαιο «ντούρο» στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, πρέπει να περνάει από δέκα κύματα και να γίνεται υλικό για συμπεράσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι θέσεις και οι άξονες για κυβερνητική συνεργασία που προτείνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι προτάσεις του, δεν είναι μόνο ψηφοθηρικό δόλωμα για τους πλέον τσακισμένους από την κυρίαρχη πολιτική, αλλά επιπλέον δείχνουν την αναξιοπιστία, την αφερεγγυότητα και τον τυχοδιωκτισμό με τον οποίο απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό.

Ορισμένα παραδείγματα:
-- Στις «προτεραιότητες για τον νέο συνασπισμό εξουσίας», που παρουσίασε τον Απρίλη ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, πρότεινε «την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του Μνημονίου». Στην καινούρια της έκδοση, η ίδια πρόταση διατυπώθηκε χτες ως εξής: «Ανάγκη άμεσης ακύρωσης εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου και ειδικότερα των επαίσχυντων εκείνων νόμων που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις». Από την καταγγελία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, που σημαίνει κατάργησή τους με απόφαση της «κυβέρνησης της αριστεράς» που ευαγγελίζεται, ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε χτες στην ανάγκη για ακύρωση της εφαρμογής των μέτρων που το απαρτίζουν και μάλιστα ορισμένων από αυτά, αφού προκρίνει όσα επιφέρουν παραπέρα μισθολογικές συνέπειες σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, έλεγε σε συνέντευξη στο «Κόκκινο», μια μέρα πριν τις εκλογές: «(...) για να σχηματίσουμε κυβέρνηση της αριστεράς, η οποία θα προσπαθήσει, θα αγωνιστεί να καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση». Μέχρι πριν από λίγες μέρες, δήλωνε ότι θα την καταγγείλει αυθωρεί και παραχρήμα. Τώρα λέει ότι θα προσπαθήσει να την καταγγείλει.
-- Χτες, στους πέντε άξονες για κυβερνητική συνεργασία, ο Τσίπρας αναδείκνυε σαν βασικό στόχο της κυβέρνησης της αριστεράς «την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τον οικολογικό επανασχεδιασμό της ανάπτυξης». Τις προάλλες, όμως, μιλώντας στο Κόκκινο, ήταν πιο ειλικρινής, λέγοντας: «(...) θα ζητήσουμε και θα διεκδικήσουμε ισχυρή πολιτική διαπραγμάτευση για τους όρους επανένταξης της χώρας μας στο διεθνή και ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας». Δηλαδή, το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας, που για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν προτεραιότητα της κυβέρνησης που ορέγεται να σχηματίσει, δεν είναι τίποτε άλλο παρά θέμα διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, στην οποία έχει ήδη ξεκινήσει μια συζήτηση περί «ανάπτυξης». Μόνο που χτες, η Ν. Βαλαβάνη, βουλευτής πλέον του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε ότι ανάπτυξη στην ΕΕ θα γίνει με μισθούς 200 ευρώ και αναριοτώνταν «πώς μπορεί να ζήσει κανείς με 200 ευρώ».
-- Οπως έγραφε χτες ο «Ριζοσπάστης», στις 18 Μάη λήγουν ομόλογα ονομαστικής αξίας ύψους 4 δισ. ευρώ. Σημερινός «ιδιοκτήτης» φέρεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την οποία επίσης εξαίρεσαν από το «κούρεμα». Η Τράπεζα της λυκοσυμμαχίας είχε αγοράσει τα συγκεκριμένα κομμάτια «μπιρ παρά» από τη δευτερογενή αγορά, περίπου στο 50% της ονομαστικής αξίας, δηλαδή κοντά στα 2 δισ. ευρώ. Τώρα περιμένουν να τα πληρωθούν στο ακέραιο, βγάζοντας και αστρονομικό κέρδος 2 δισ. ευρώ. Χτες, δυο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ρωτήθηκαν για το τι θα κάνει μια «κυβέρνηση της αριστεράς» με τα συγκεκριμένα ομόλογα. Ο μεν Σταθάκης είπε ότι πρέπει να πληρωθούν, ο δε Σκουρλέτης ότι πρέπει να τα αγνοήσουν.
-- Ο Στρατούλης, βουλευτής κι αυτός του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε με βεβαιότητα χτες σε συνέντευξή του στο «Βημα fm» ότι η κυβέρνηση της αριστεράς θα καταργήσει τα χαράτσια και θα επιστρέψει στο λαό τα χρήματα που έχουν ήδη καταβάλει. Σε άλλη συνέντευξη την ίδια ώρα, ο Λαφαζάνης, βουλευτής κι αυτός του ΣΥΡΙΖΑ, αφού διαβεβαίωσε ότι τα χαράτσια θα καταργηθούν, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν θα επιστραφούν τα χρήματα που κατατέθηκαν ήδη γι' αυτό το σκοπό, είπε: «Αυτά θα τα δούμε, δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να σας πω ποια θα είναι μια κυβερνητική πολιτική».
Αλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος. Αλλα τάζουν τη Δευτέρα, άλλα λένε την Τρίτη. Και όσο ζορίζονται από την ανάγκη να πείσουν ότι το σύστημα μπορεί να τους εμπιστευτεί αναβαθμισμένο ρόλο στη διαχείρισή του, τόσο τα μαργαριτάρια θα αυξάνονται. Ολα αυτά, για να κλέψουν την ψήφο εκείνων που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική και ψάχνουν να πιαστούν από τα μαλλιά τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες και την ίδια ώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις του. Αν έτσι κοροϊδεύουν το λαό πριν καν ορκίσουν την πολυθρύλητη «κυβέρνηση της αριστεράς», να φανταστεί ο λαός τι σκοπό έχουν αν πιάσουν το τιμόνι της διαχείρισης, σαν διάδοχοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Στα 67 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των λαών

Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών η 9η Μάη, της μεγάλης νίκης κατά του φασιστικού ιμπεριαλιστικού «Αξονα» Γερμανίας - Ιαπωνίας - Ιταλίας και των συμμάχων τους, που τέλειωσε πριν από 67 χρόνια. Καθοριστικός για τη νίκη ήταν ο ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης, ενώ τη δική τους σημαντική συμβολή στον 6χρονο πόλεμο (1939-1945) είχαν τα εθνικοαπελευθερωτικά και αντιφασιστικά κινήματα των καπιταλιστικών χωρών. Και σε αυτά ψυχή, οργανωτής και κύριος αιμοδότης ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα. Στην Ελλάδα, τιμάμε το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ και τις άλλες ΕΑΜικές οργανώσεις, που καθοδηγητική τους δύναμη, οργανωτής και κύριος αιμοδότης στην πάλη τους υπήρξε το ΚΚΕ.
Ο φασισμός γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων, που ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι και γενικότερα τα εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα εξέφρασαν. Σήμερα, μέρος του ιμπεριαλιστικού ιδεολογικού πολέμου αποτελούν η παραχάραξη της Ιστορίας, η επιχείρηση αταξικής ερμηνείας τόσο των αιτιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η συκοφαντία να ταυτιστεί ο κομμουνισμός με το φασισμό, ο Στάλιν με τον Χίτλερ, για να διαμορφωθούν υποταγμένες συνειδήσεις, να συκοφαντηθεί η ταξική πάλη και η προοπτική της. Εξέχοντα ρόλο στη στρέβλωση της ιστορικής μνήμης παίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Πρωτοστατώντας στην αντικομμουνιστική υστερία καθιέρωσε την 9η του Μάη ως «Ημέρα της Ευρώπης», απαλείφοντας την «Ημέρα της νίκης των λαών»!

9 Μάη 1945

9 Μάη 1945

Μια ημερομηνία - ορόσημο ενάντια στην κτηνωδία. Μια φωτογραφία - παράσημο της Ανθρωπότητας. Παντοτινό έμβλημα της νίκης των λαών απέναντι στο γεννημένο και γαλουχημένο από το αστικό κράτος κτήνος του φασισμού.

*

9 Μάη 1945
Η ημέρα που ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ και σφράγιζε με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

*

9 Μάη 1945
Η Κόκκινη Σημαία, το σύμβολο ενός άλλου κόσμου, η σημαία της ιδεολογίας ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση, κυματίζει πλημμυρισμένη στο αίμα των δεκάδων εκατομμυρίων κομμουνιστών που έδωσαν τη ζωή τους και έφραξαν με τα κορμιά τους το δρόμο στις μεραρχίες του Χίτλερ.

*

9 Μάη 1945
Οι παραχαράκτες, οι λαθρέμποροι του αντικομμουνισμού, ο συρφετός που προωθεί στην ΕΕ τα «μνημόνια» καταδίκης του κομμουνισμού, αποτολμώντας τη συκοφαντική ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, κατάγονται από την ίδια κοιλιά του ίδιου φιδιού που γέννησε τον Χίτλερ.
Οι κομμουνιστές δε συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

*

9 Μάη 1945
Το κόκκινο του μέλλοντος, της αλήθειας και του δίκιου δε θα πάψει να τρομοκρατεί, μέχρι τον οριστικό τους αφανισμό, τους «μελανοχίτωνες» του κεφαλαίου και τους «ασπάλακες» του συστήματος που γέννησε το ναζισμό.
Εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.
Τους «δεξιούς» και «αριστερούς», τους φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των Κρουπ και των Ροκφέλερ, που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν όχι απλώς να συσχετίσουν αλλά και να εξισώσουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό!

*

9 Μάη 1945
Το μήνυμα, 67 χρόνια μετά, είναι ίδιο:
Το κόκκινο του μέλλοντος, αυτό είναι το αστείρευτο «μελάνι» της Ιστορίας. Μιας ιστορίας που γράφεται κάθε μέρα. Χωρίς «ρεαλιστικές» υποχωρήσεις. Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες.

    

Την 9η Μάη του 1945, ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έφτανε στο τέρμα του, με την Κόκκινη Σημαία να κυματίζει ήδη στο Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας τη νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού.
Η Αντιφασιστική Νίκη ήταν ένα επίτευγμα που δεν θα μπορούσε να κατορθωθεί αν δεν ποτιζόταν με τις ανείπωτες θυσίες της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού.

*

Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο λαός της ΕΣΣΔ έδωσε αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα!
Κάθε λεπτό του πολέμου η Σοβιετική Ενωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς, κάθε ώρα 507 και κάθε μέρα 1.400 θύματα!
Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία είχε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της!
Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες.
Ο ανθός των κομμουνιστών έφραξε με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη...

*

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που κόστισε ο πόλεμος σε ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
Ηταν πάνω από
1.700 πόλεις, πάνω από
70.000 χωριά, πάνω από
30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από
100.000 οι συνεταιριστικές μονάδες,
αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες που έγιναν στάχτη από τους ναζί στο έδαφος της ΕΣΣΔ.
(«Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ - "Για τα 60 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών" - 9 Μάη 1945»).

***

Αυτά πρόσφερε η ΕΣΣΔ στον πόλεμο κατά του φασισμού.

Αυτή είναι η σχέση του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: Σχέσεις που τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Αυτή είναι η αμείλικτη ιστορική αλήθεια.

Οσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

Η Ιστορία γράφτηκε:

Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού και του ναζισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα (8/5/2012)

08/05/12

Με τις δηλώσεις του σήμερα ο Αλ. Τσίπρας χρησιμοποίησε για την επόμενη εκλογική μάχη την εντολή που πήρε, κάνοντας επιμέρους προτάσεις  με στοχευμένο προεκλογικό διάγγελμα στους πιο απελπισμένους, για να τους παραπλανήσει και να υποκλέψει ψήφους. Πέρα από το θεμελιώδες γεγονός ότι μία κυβέρνηση δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τέσσερα - πέντε ζητήματα, αλλά τα πάντα, τα οποία ο Αλ. Τσίπρας προσπέρασε σαν να μην υπάρχουν, το ΚΚΕ υπογραμμίζει τα εξής: Με τις προτάσεις του Αλ. Τσίπρα δεν καταργούνται το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση. Παρόλα αυτά παρουσίασε ως φιλολαϊκή διέξοδο ορισμένες που συγκαλύπτουν τη γενικευμένη αντιλαϊκή επίθεση των μονοπωλίων και των κομμάτων τους, τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως είναι η «Στρατηγική ΕΕ 2020», πολιτικές που είναι ενσωματωμένες και στο μνημόνιο και στη δανειακή σύμβαση. Οι προτάσεις του Αλ. Τσίπρα λένε σαφώς ότι οι εργαζόμενοι θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν ένα μεγάλο μέρος του χρέους για το οποίο δεν ευθύνονται, ενώ ο λαός έχει ανάγκη από τη διαγραφή του χρέους. Παράλληλα αυτές οι προτάσεις αφήνουν ανοιχτό το δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων και λυμένα τα χέρια των καπιταλιστών να επιβάλουν νέα αντεργατικά μέτρα (μισθούς των 400 ευρώ, ελαστικές σχέσεις εργασίας κ.α.). Αφήνουν στο απυρόβλητο τις αντιδραστικές αλλαγές στην παιδεία, υγεία, πρόνοια. Οι εξαγγελίες του για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών προς όφελος των μικρομεσαίων αποτελούν συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης, καθώς τους καταδικάζουν σε νέα δάνεια, μέσα σε συνθήκες ασφυκτικής τους περικύκλωσης από τα μονοπώλια.    Οι διακηρύξεις του Αλ. Τσίπρα για «παραγωγική ανασυγκρότηση με οικολογική ευαισθησία» αφορούν τον ίδιο δρόμο ανάπτυξης που οδήγησε ήδη στη βαθιά κρίση και στη χρεοκοπία του λαού, ενώ κλείνουν τα μάτια απέναντι στην Κοινή Αγροτική Πολιτική και στις συνέπειές της για τη φτωχή αγροτιά. Η αποσιώπηση κάθε αναφοράς στις μόνιμες συμβατικές υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι ελληνικές κυβερνήσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια επέμβασης στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι πολύ χαρακτηριστική της υπόκλισης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην άρχουσα τάξη και στους διεθνείς συμμάχους της. Μια τέτοια κυβέρνηση θα περιπλέξει και θα οξύνει τα λαϊκά προβλήματα. Ο λαός πρέπει να πάρει διαζύγιο απ' όσους τον καλούν να συνεχίσει στον εφιαλτικό «ευρωμονόδρομο», είτε φορούν μνημονιακό είτε αντιμνημονιακό προσωπείο. Η μάχη κρίνεται πρώτα απ' όλα μέσα στην Ελλάδα και όχι μόνο στην ΕΕ. Εξάλλου ο περιβόητος «ευρωπαϊκός άνεμος» που δήθεν φέρνει ο Ολάντ, δεν αφορά τους λαούς, αλλά την αντιπαράθεση των μονοπωλίων κάθε χώρας για κυριαρχία.

 

ΠΛΑΓΙΑΡΙ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ: Θύμιος ΚαλαμούκηςΌπως και να έχει η Γή θα γί...

ΠΛΑΓΙΑΡΙ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ:


Θύμιος Καλαμούκης


Όπως και να έχει η Γή θα γί...: Θύμιος Καλαμούκης Όπως και να έχει η Γή θα γίνει κόκκινη, λέει περίπου ο ποιητής και επειδή με την ψήφο του ο ελληνικός λαός προχτές...

Θύμιος Καλαμούκης


Όπως και να έχει η Γή θα γίνει κόκκινη, λέει περίπου ο ποιητής και επειδή με την ψήφο του ο ελληνικός λαός προχτές έβαψε την ελληνική Γη… ροζ, όπως έδειξε ο χάρτης του υπουργείου Εσωτερικών, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα βασικά, αφού κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει.
Η αριστερά είναι πολλά πράγματα, στο μυαλό του καθενός. Έτσι και στο δικό μου. Είναι κοινωνική ευαισθησία, είναι κοινωνική φροντίδα. Είναι πολιτισμός, αλληλεγγύη, ειλικρίνεια. Είναι σοβαρές προτάσεις, τεκμηριωμένες προτάσεις. Είναι ευθύνη και θυσία.
Αυτά περίπου είναι, αριστερά στο μυαλό μου. Τι ΔΕΝ είναι αριστερά, για μένα. Δύο πράγματα. Ευρωπαϊσμός και κυβερνητισμός.  Και εξηγούμαι:
Α. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι Αριστερός όποιος δηλώνει Ευρωπαϊστής, με δεδομένη την σημερινή Ευρώπη. Των μνημονίων, των εκβιασμών, των απειλών, των συμφερόντων και των τραπεζών. Αριστερά και τέτοια Ευρώπη, δεν μπορεί να ταιριάξουν, δεν μπορεί να συναντηθούν παρά μόνο για να καταστρέψει η μία την άλλη…
Β. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι Αριστερός όποιος δηλώνει κυβερνητιστής. Έτοιμος δηλαδή να φτιάξει κυβέρνηση, που να κινηθεί εντός των πλαισίων που του δίνει το υπάρχον οικονομικό σύστημα. Για τον απλό λόγο, ότι όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, θα κληθεί να διαχειριστεί την ανεργία, που θα υπάρχει πάντα, την φτώχεια που θα υπάρχει πάντα, τους εφοπλιστές που θα υπάρχουν πάντα, τους καναλάρχες που θα υπάρχουν πάντα, τους αιμοβόρους τραπεζίτες που θα υπάρχουν πάντα. Τις αδικίες που θα υπάρχουν πάντα.
Εν ολίγοις. Η Αριστερά δεν πρέπει να διαχειρίζεται αυτά που «παράγει», ο καπιταλισμός. Η Αριστερά πρέπει να καταργήσει τον καπιταλισμό. Αλλιώς ο καπιταλισμός θα καταργήσει και θα καταπιεί την αριστερά και κυρίως τον λαό (παραδείγματα πάμπολλα).
Γιατί όλα αυτά; Διότι ακούω συζητήσεις συντρόφων από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζουν ότι μια αριστερή κυβέρνηση, θα λύσει, ή θα επιχειρήσει να λύσει, φαινόμενα παθογένειας που έχουν δημιουργηθεί στην χώρα μας. Και θα προσπαθήσει να λύσει τα τραγικά αποτελέσματα μιας πολιτικής, χωρίς να αλλάξει την πολιτική, αλλά υπηρετώντας την πολιτική.
Και επειδή ο κόσμος διακρίνεται από μια βιασύνη και μια «τεμπελιά» και πιστεύει ότι ρίχνοντας απλά και μόνο ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη, μπορεί και να φύγει το μνημόνιο, οφείλουμε να πούμε ότι αυτό δεν θα γίνει. Μπορεί να γίνουν ένα σωρό άλλα ωραία πράγματα, αλλά μνημόνιο έτσι δεν φεύγει.
Οι χειροπέδες, μόνες τους, ποτέ δεν ξεκλειδώνονται. Πόσο μάλλον οι αλυσίδες. Δεν θα αλλάξει τίποτα, αν δεν αλλάξει ο λαός. Τρόπο σκέψης, τρόπο δράσης, τρόπο σύγκρουσης. Μα προχτές, έγινε ένα βήμα, θα πουν πολλοί. Σωστά έγινε ένα βήμα. Σημαντικό. Καταβαραθρώθηκαν τα ξεπουλημένα κόμματα του μνημονίου. Άριστο. Θεσπέσιο. Σημαντικό. Αλλά δεν φτάνει. Ήταν μια καλή αρχή, που αν δεν έχει συνέχεια, θα οδηγήσει σε τέλος.

ΥΓ 1. Πριν μέρες, είχα αναφέρει την φράση, «στις 6 Μαΐου ή θα γράψουμε ιστορία, ή θα μας γράψει η ιστορία». Υπό αυτό το πρίσμα, προχτές σαν λαός, ακόμη και αν κινηθήκαμε εκ του ασφαλούς και αν και γενικώς κινηθήκαμε δεξιά… γράψαμε ιστορία. Και πολύ το χαίρομαι. Και νιώθω ότι πρέπει να αλληλοευχηθούμε συγχαρητήρια και  πάντα τέτοια.
ΥΓ 2 Συμπληρώνοντας το προηγούμενο και αφού πια δεν έχουμε ΠΑΣΟΚ… ας έχουμε τα συνθήματα του «Μαζί καταφέραμε πολλά, μπορούμε περισσότερα».
ΥΓ3 Αν ήμουν Συριζαίος, θα ευχόμουν, σε τέτοιες εποχές, να είχα πολύ σκληρή κριτική από τα αριστερά μου…

40.639350 22.944607

Δημοσιεύθηκε στο Ελληνοφρένεια, Θύμιος Καλαμούκης | Με ετικέτα: ελληνοφρένια

Εκτός Βουλής η κυρία Διαμαντοπούλου.
Τι κρίμα...
Ελπίζουμε, πάντως, ο όποιος επόμενος υπουργός Παιδείας, της όποιας κυβέρνησης, να κάνει κάτι για να λειάνει τον πόνο μας από αυτήν την έλλειψη.
Μια σκέψη θα ήταν να μοιράσει στα σχολεία φωτογραφίες της κυρίας Διαμαντοπούλου.
Σε φωτοτυπία...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Συνεδρίασε χτες η ΚΕ του ΚΚΕ για να διατυπώσει μια καταρχήν εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μάη 2012

• Το εκλογικό αποτέλεσμα ενισχύει την τάση αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, δε συνιστά ανατροπή πολιτικής. Να συναντήσει τη λαϊκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα με τη μαζική οργάνωση και πάλη στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, παντού. Καμιά αναμονή μπροστά σ' αυτές τις διεργασίες.
• Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την πάλη υπέρ της εργατικής λαϊκής εξουσίας θα βρεθεί στο επίκεντρο το επόμενο διάστημα στο λαό, καθώς θα γίνεται όλο και πιο καθαρή η διαφορά κυβέρνησης και πραγματικής λαϊκής εξουσίας, όπως και η συνολική πρόταση για τα άμεσα ζητήματα της λαϊκής επιβίωσης και για την εργατική λαϊκή εξουσία. Από την άποψη αυτή η πολιτική εκλογική δράση του ΚΚΕ σε αρμονία με τη στρατηγική του, ως όφειλε, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τα επόμενα χρόνια.
• Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να στηρίξει οποιασδήποτε σύνθεσης κυβέρνηση προκύψει. Για να γίνει δεκτή η συμμετοχή του δεν απαιτείται απλώς το Κόμμα να κάνει μια μικρή υποχώρηση, αλλά να αναποδογυρίσει το Πρόγραμμα και την πολιτική του, να κάνει απαράδεκτους συμβιβασμούς για το σήμερα και το αύριο των λαϊκών συμφερόντων.
•  ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΤOΙΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ.

ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Ενα κραυγαλέα προκλητικό πόλεμο αποκλεισμού, συκοφάντησης και διαστρέβλωσης δέχτηκε το ΚΚΕ στην προεκλογική περίοδο, στον αντίποδα της υπερπροβολής του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» κομμάτων. Η άρχουσα τάξη, το πολιτικό προσωπικό και τα Μέσα της βγάζουν σπυράκια στην ιδέα ότι το ΚΚΕ δυναμώνει και κερδίζει νέες συνειδήσεις, στον πόλεμο ενάντιά τους και στη βάρβαρη πολιτική τους.

Ανύπαρκτη σχεδόν η παρουσία του ΚΚΕ στον αστικό Τύπο, που εξαφάνισε ακόμη και τη μεγαλειώδη συγκέντρωση της περασμένης Τετάρτης στο Πεδίον του Αρεως. Και σε όσες περιπτώσεις έγραφαν οι εφημερίδες, ήταν για να διαστρεβλώσουν, να συκοφαντήσουν, να κάνουν αντικομμουνισμό.
Αν εξαιρέσει κανείς τις ελάχιστες υποχρεώσεις των αστικών ραδιοτηλεοπτικών Μέσων, όπως αυτές προκύπτουν από την - ανισότιμη για τα κόμματα - απόφαση για την προεκλογική προβολή των κομμάτων, η παρουσία του ΚΚΕ και των εκπροσώπων του στα δελτία και τις άλλες εκπομπές είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ομως, και εκεί που συμμετείχαν εκπρόσωποι του Κόμματος, ο τρόπος με τον οποίο τους αντιμετώπιζε η πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ ήταν κραυγαλέα προκλητικός. Αλλοτε με ειρωνείες και διακοπές, άλλοτε με ερώτηση πριν ολοκληρωθεί η απάντηση, άλλοτε με αυθαίρετες ερμηνείες σ' αυτά που λένε οι υποψήφιοι και τα στελέχη του Κόμματος, προσπαθούν είτε να διαστρεβλώσουν, είτε να συγκαλύψουν τις θέσεις του ΚΚΕ, να τις φέρουν στα μέτρα της προπαγάνδας τους.

«Κοινό» με στόχους

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παρουσία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη διαδικτυακή εκπομπή του «enikos.gr» (Ν. Χατζηνικολάου). Το στούντιο μετατράπηκε κυριολεκτικά σε αρένα, με συγκεκριμένους από το κοινό (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, «σίγησαν» όταν στην ίδια εκπομπή ακολούθησαν ο Τσίπρας και ο Κουβέλης) να συκοφαντούν ανοιχτά και επιδεικτικά το ΚΚΕ, να επιτίθενται χυδαία στην Αλέκα Παπαρήγα, να αναπαράγουν ψέματα για το Κόμμα και την ίδια, με το άλλοθι ότι το κοινό θέτει όποια ερώτηση θέλει! Ολα τα γνωστά και τετριμμένα παρέλασαν από την εκπομπή: Οτι το ΚΚΕ φταίει για την ανεργία στη Ζώνη, ότι ευθύνεται για την αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης και τρόικας, επειδή δε συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι η πολιτική του είναι απαρχαιωμένη, ότι κρύβει τα οικονομικά του και στις επιχειρήσεις του κάνει ό,τι και οι καπιταλιστές, ότι δεν αντιστάθηκε στα χαράτσια της ΔΕΗ (!) και άλλα παρόμοια. Ακόμα και όταν η Αλέκα Παπαρήγα έκανε προσπάθεια να απαντήσει ολοκληρωμένα στα διάφορα φαιδρά που ακούγονταν, η επιθετικότητα ήταν τέτοια που δεν άφηνε να ακουστεί η απάντηση ή διακοπτόταν από άλλη ερώτηση.

Ερωτήσεις χωρίς ...απαντήσεις

Ιδια η στάση των Λυριτζή και Οικονόμου στην εκπομπή τους στο ΣΚΑΪ. Δεν επέτρεψαν να ακουστεί ούτε μια ολοκληρωμένη απάντηση της Αλέκας Παπαρήγα, την οποία «φιλοξενούσαν». Μέσα σε συνθήκες πραγματικής χάβρας, ο ένας έκανε ερώτηση και πριν προλάβει να πει μια φράση η ΓΓ της ΚΕ, ακολουθούσε η επόμενη ερώτηση, πολλές φορές και για άσχετο θέμα. Πεταγόταν ο ένας, πεταγόταν ο άλλος και αυτό πήγε σχοινί - κορδόνι από την αρχή μέχρι το τέλος. «Θα υπάρχουν άλλα κόμματα αν πάρετε την εξουσία;», ρώταγε ο ένας. Πριν πάρει απάντηση και μόλις ακούγονταν οι πρώτες λέξεις από την Αλ. Παπαρήγα, ρωτούσε ο άλλος: «Δηλαδή (σ.σ. λες και είχε ακούσει απάντηση και ζητούσε εξήγηση) θα γίνονται εκλογές;».
Βέβαια, το ΚΚΕ ούτε περιμένει ούτε επιδιώκει χάδια από τα ΜΜΕ των αστών. Η επιθετικότητά τους είναι δείγμα της ανησυχίας τους για τις θέσεις και την επιρροή του Κόμματος στο λαό.

Συνειδητή διαστρέβλωση

Απομονώνοντας φράσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, από συνέντευξη που παραχώρησε στον Σταύρο Θεοδωράκη στο διαδικτυακό κανάλι protagon.gr. τα «Νέα» στις 26 Απρίλη φιλοξένησαν άρθρο με τίτλο «Κομμουνιστές και όχι δικτάτορες χαρακτήρισε τους ηγέτες της Βόρειας Κορέας η Αλέκα Παπαρήγα», έγραφαν ότι η Αλ. Παπαρήγα «δίνοντας πτυχές της διακυβέρνησης της χώρας όταν έρθει ο λαός στην εξουσία είπε "η Βουλή, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να υπάρχει"». Επίσης, ότι «η κ. Παπαρήγα επανέλαβε ότι πρέπει να φύγουμε από την ΕΕ και να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα και όταν της επισημάνθηκε ότι έτσι οι πολίτες θα γίνουν πιο φτωχοί, απάντησε ότι "ο λαός θα αποκτήσει μεγαλύτερη περιουσία με την κοινωνικοποίηση των πάντων"» και ότι «το πλησιέστερο καθεστώς στο όραμα του ΚΚΕ είναι της πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακίας».
Την επόμενη μέρα ο «Ρ» δημοσίευσε ολόκληρα τα σχετικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα, αποδεικνύοντας την πλήρη διαστρέβλωση και τη βρωμιά. Οι μαθητές του Γκαίμπελς γνώριζαν ότι θα πάρουν απάντηση. Γνωρίζουν, όμως, καλύτερα την αποτελεσματικότητα του τρόπου προπαγάνδας που αυτός δίδαξε.

Επιτίθενται με ψέματα

«Οποια κυβέρνηση προκύψει θα είναι θύελλα απέναντι στους εργαζόμενους... Σημασία έχει κατά τη γνώμη μας, πριν ορκιστεί καν η καινούρια κυβέρνηση, ο λαός να βγει στους δρόμους για να σταματήσει τη θύελλα που έρχεται. Πριν καν ορκιστεί να σταματήσει τη θύελλα που έρχεται, γι' αυτά που του ετοιμάζετε. Αυτά που του ετοιμάζετε τι είναι: Νέα μείωση μισθών 20% έχετε συμφωνήσει...», έλεγε ο Θ. Παφίλης, μιλώντας στην εκπομπή της Ε. Στάη στη ΝΕΤ την περασμένη Δευτέρα. Ελεγε, δηλαδή, αυτό που λέει το ΚΚΕ σ' όλη την προεκλογική περίοδο, ότι στις 7 Μάη, όποια κυβέρνηση και αν βγει, το λαό τον περιμένουν νέα δεινά και γι' αυτό ο λαός οργανωμένα να απαντήσει στον πόλεμό τους, χωρίς να χάσει ώρα!
Διαστρεβλώνοντας πλήρως τα λεγόμενα του Θ. Παφίλη ο Χρ. Παπουτσής του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να τον προβοκάρει: «Είπατε ότι θα καλέσετε το λαό να εμποδίσει την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης». Για να συμπληρώσει ο Α. Σπηλιωτόπουλος της ΝΔ φωνάζοντας: «Θέλετε να καταργήσετε τη δημοκρατία;», «Φαντάζεστε το 1917...», «Τότε γιατί συμμετέχετε στην δημοκρατική αυτή διαδικασία; Αφού στους δρόμους θα βγείτε, επανάσταση θα κάνετε; Στην κάλπη γιατί να μπείτε;».
Την επόμενη μέρα, Τρίτη 1 Μάη, σε non paper της ΝΔ προς τα στελέχη της τι να λένε για το ΚΚΕ, συνεχίζουν την προβοκάτσια γράφοντας: «Ο κ. Παφίλης καλεί το λαό να αγνοήσει την απόφαση του... λαού (!) και να μην δεχθεί το αποτέλεσμα των εκλογών καλώντας τον κόσμο πριν καν ορκιστεί η καινούρια κυβέρνηση να βγει στο δρόμο...».
Τη σκυτάλη της προβοκάτσιας πήραν την Τετάρτη τα «Νέα» και ο Γ. Παπαχρήστου που έγραψε: «Ο Παφίλης του ΚΚΕ, εν εξάλλω καταστάσει, ανακοίνωσε ότι το ΚΚΕ δεν θα αναγνωρίσει το αποτέλεσμα της Κυριακής!». Και συνέχισαν την Πέμπτη γράφοντας ότι το ΚΚΕ «δεν θα αναγνωρίσει το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής». Για να συνεχίσει το ηλεκτρονικό «Βήμα» και η «Πανδώρα»: «Το "κόκκινο κόμμα" δεν θα αναγνωρίσει τα αποτελέσματα των εκλογών. Γι' αυτό και την επομένη θα κατέβει στον δρόμο για να τα ακυρώσει. Την ίδια στιγμή ζητεί και εκείνος να τους ψηφίσουμε. Για να νομιμοποιήσουμε, διά του κορυφαίου δημοκρατικού δικαιώματός μας, την κατάλυση των νόμων που ευαγγελίζονται; Θα το αποκαλέσω, όσο πιο ευγενικά μπορώ, "σύγχυση", για να μην το πω "παράνοια" και εξοριστώ στη Σιβηρία κατηγορούμενη για αντικομμουνιστικό οίστρο...».
Προβοκατόρικη αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Ζορίζονται να στηρίξουν τη σάπια αστική πολιτική και γι' αυτό επιτίθενται με ψέματα στο ΚΚΕ, αφού δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις θέσεις του στα ίσα και με πολιτικά επιχειρήματα. Ετσι βρώμικα δουλεύουν τα αστικά επιτελεία ενάντια στο ΚΚΕ, ενάντια στο λαό με στόχο να συκοφαντήσουν και να παραπληροφορήσουν.

Και αντικομμουνιστικές φαιδρότητες

Στο ηλεκτρονικό «Βήμα» προχτές ο Δανίκας διαστρεβλώνει το ΚΚΕ και προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό. Ζητάει από το ΚΚΕ, «ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη», να κατεβάσει «πέντε άντε δέκα σημεία συνεργασίας με τις όμορες δυνάμεις (...) Μια συνεργασία έκτακτου σκοπού (...) αντίστασης στον εχθρό». Λέει ακόμα: «Είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, στέλνεις τον κόσμο στις δύο βασικές δυνάμεις που εκπροσωπούν το καθεστώς. Επομένως είσαι συστημικός (...) Τα κόκαλα του Μαρξ και του Λένιν θα τρίζουν από τους τάφους τους (...) Ισχυρό ΚΚΕ, παντοδύναμος γαλαζοπράσινος δικομματισμός. Σύντροφοι, θρίαμβος μοναδικός!».
Να, λοιπόν, που μας προέκυψε και μαρξιστής - λενινιστής ο Δανίκας! Τι λέει όμως επί της ουσίας; `Η δέχεσαι σαν κόμμα να γίνεις ο μαϊντανός με τον οποίο το σύστημα θέλει να νοστιμίσει τον αντιμνημονιακό χυλό, για να καταπιεί ευκολότερα ο λαός την ήττα και την απογοήτευση, ή αλλιώς είσαι με το σύστημα και τροφοδοτείς το δικομματισμό. Τι διαφορά έχουν τέτοιες αναλύσεις και ψευτοδιλήμματα με τους εκβιασμούς που θέτουν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι άλλοι, λέγοντας στο λαό «ή είσαι με εμάς ή είσαι με το χάος»; Καμία απολύτως. Ολοι τους πασχίζουν να κρύψουν από το λαό ότι διέξοδο στα προβλήματά του δεν μπορεί να δώσει καμιά βέρα αστική και καμία αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Προσκυνάνε τα μονοπώλια και την ΕΕ, άρα θα προσθέσουν και δε θα αφαιρέσουν προβλήματα από το λαό.
Οσο για τα άμεσα, ας απαντήσει ο Δανίκας και οι άλλοι: Τι θα κάνει, για παράδειγμα, μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τη νέα αντεργατική σύμβαση εργασίας που τώρα προωθείται στη ΔΕΗ και η οποία θα γενικευτεί σε όλες τις πρώην ΔΕΚΟ; Θα επιβάλει στην ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ να την πάρει πίσω; Και αν ναι, πως; 'Η θα σταθεί δίπλα στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που παζαρεύουν μειώσεις σε μισθούς και δικαιώματα, έτοιμοι να υπογράψουν τη σύμβαση; Αυτά είναι τα άμεσα που θα έχει να αντιμετωπίσει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Και σε αυτά, τα κόμματα και οι γραφίδες που την υπερασπίζονται, επιτιθέμενοι τυφλά στο ΚΚΕ, δε βγάζουν άχνα.

Σάββας Κωφίδης

Διεθνής ποδοσφαιριστής και προπονητής

Eurokinissi

Στηρίζω ΚΚΕ, γιατί: Το ΚΚΕ κρατά ακόμα αναλλοίωτες τις βασικές αρχές του αληθινού κομμουνισμού και τη φιλοσοφία της Μαρξιστικής κοινωνίας, με κοινωνική και οικονομική ισότητα, μιας κοινωνίας όπου η Υγεία, η Παιδεία, η Εργασία είναι δικαίωμα για κάθε άνθρωπο. Γιατί όταν αρχίσει η επανάσταση, πιστεύω, θα είναι σημαιοφόρο στον αγώνα για την υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η Εντολή κι η Λεοντή

Νάτη πάλι μπροστά η κάλπη. Δεν είναι μήτε ύψωμα που πρέπει να καταληφθεί, αλλά δεν είναι και μια στάση που την προσπερνάς λες και σ' αυτήν θα ξαποστάσεις. Οι ρωγμές στο κουτί που ρίχνεται το ψηφοδέλτιο, είναι καμιά φορά και ίσως ανέκαθεν σ' αυτόν τον τόπο, λάθος προάγγελος λάθος σεισμού. Φανφάρες και μεγάλα λόγια. Μεγάλα πιστόλια κι άσφαιρες υποσχέσεις. Το όλον σύστημα τα δίνει όλα, τα σχεδιάζει όλα, τα εγγυάται όλα περί τη νομή και κατοχή της πραγματικής εξουσίας με λεοντή τη διακυβέρνηση.

Σε τούτες τις εκλογές ειπώθηκε κι έγινε αποδεκτό από την πείρα και τα βάσανα από την αγωνία για το αύριο και την αθλιότητα του παρόντος πως «είμαστε σε πόλεμο». Κι αυτή είναι η μόνη γενικώς παραδεκτή αλήθεια από το ιστορικό πολιτικό υποκείμενο που λέγεται και είναι ο λαός. Κι έγινε συνάμα δυστυχώς αποδεκτό, πως αυτός ακριβώς ο λαός εξαφανίστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα όποτε αρθρώθηκε έστω και μισός πολιτικός κι όχι επικοινωνιακός παρελκυστικός λόγος. Τι «κοινωνικοί εταίροι», βαφτίστηκε. Τι «κοινωνία» και «ομάδες» έπαιξαν με ξεφούσκωτη μπάλα το παιχνίδι της κερκίδας των ελεγκτών προεκλογικής κυκλοφορίας. Τι «συντεχνίες» πραγματικές και ανύπαρκτες αντάμα χρησιμοποιήθηκαν ή συκοφαντήθηκαν ως υπεύθυνες για την επελθούσα και την επερχόμενη καταστροφή. Μυαλά κολλήθηκαν στα κάγκελα και κάγκελα ξηλώθηκαν σε πυροτεχνηματικές απελευθερώσεις από μια θεσμοθετημένη μιζέρια.

Κανένα σενάριο ζωής, καμιά σκηνοθεσία εκλογικής προσαρμογής δεν μπορεί να φτάσει στον κυνισμό της σκοπιμότητας. Ναι είμαστε σε πόλεμο και δε θα τον λήξουμε μήτε με παράδοση μήτε με υποταγή όσοι αποφασίσαμε κι όσοι θα αποφασίσουν ψηφίζοντας ΚΚΕ να ξεφύγουν οριστικά από την τεχνητή πραγματικότητα και να ζήσουν καλύτερα σ' αυτήν που μπορούν και ξέρουν να φτιάξουν.

Η πρώτη «αποκάλυψη» είναι οι όροι, οι προϋποθέσεις και το διαφαινόμενο αποτέλεσμα αυτών καθαυτών των σημερινών εκλογών. Κι είναι σκληρή και αμείλικτη όσο μπορείς να ξεχωρίσεις ψηφοφόρε την εντολή από την λεοντή. Την αλήθεια (που στη γλώσσα μας σημαίνει απλά δεν ξεχνώ) απ' τη δολοφονικά επίκαιρη αλήθεια μιας μέρας, μιας πράξης και μιας στιγμής αποκομμένης απ' το χτες και κυρίως από το αύριο. Για να δούμε λοιπόν την ύψιστη μορφή χειραγώγησης που μπορεί και να είναι οι εκλογές και το εκλογικό σύστημα στις αρχές του 21ου αιώνα στη «μικρή» «Χρεωμένη» Ελλάδα, ως εκλογικό διακύβευμα.
«Να καεί να καεί το μπορντέλο η Βουλή», φώναζαν τα πλήθη δακρυγονοκλαίοντα μόλις πριν από λίγους μήνες, όταν μέσα στο «μπορντέλλο» οι...ψηφισθέντες αντιπρόσωποι γίνονταν μεταλλαγμένων εντολών φορείς ιών ισχύος. Κάτι σαν άλιεν στις ταινίες θρίλερ επιστημονικής φαντασίας των εφέ, που από ένα σώμα βγαίνει ένα άλλο πολιτικό ον, και οι βουλήσεις του λαού γίνονται πασιέντζα με περισσότερα χαρτιά. Στο όνομα της δημοκρατίας. Μετάφραση εντολής στο όνομα της δημοκρατίας. Και σήμερα απλά οι κραυγάζοντες και οι ενισχυτές τους, θέλουν να μπουν μες στο «μπορντέλο», να το... τακτοποιήσουν να λειτουργεί καλύτερα. Στο όνομα της δημοκρατίας, οι εμπρηστές φοράνε τη λεοντή του διορθωτή και πυροσβέστη. Στην ίδια αντιμνημονιακή γραμμή κι ευρώπουλα και λυκόπουλα. Κι άντε ψεύτικος ανήφορος για το «γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια». Το σχέδιο από κάτω ολοφάνερο και στρεβλωτικά εκτυφλωτικό σαν σωρός από σπασμένα τζάμια και κρύσταλλα που διαθλούν το φως προς κάθε κατεύθυνση και το βαφτίζουν άστρο ή σταρ λαμπρό που μας οδηγεί...Πού. Στην απλώς επόμενη μέρα. Δανεική απ' το μέλλον των παιδιών. Κομμένη απ' τη ζωή των γηρατειών. Αρρωστη σαν το ηθικό που χάνεται για λίγες ώρες, όταν η κερκίδα αντιλαμβάνεται πως δεν παίζει αυτή το πρωτάθλημα.
Θυμάμαι με θλίψη και πόνο μυαλού έναν αριστερό κομμουνιστογενή, να μου λέει εδώ και δέκα χρόνια πως «άμα στο ΚΚΕ σ' έχουν για να ασχολείσαι με τους παιδικούς σταθμούς και τα μικρά κι ασήμαντα να φύγεις. Εσύ είσαι για τα μεγάλα, αυτά που αλλάζουν τον κόσμο...». Σήμερα είναι υποψήφιος με εξωκοινοβουλευτικό κόμμα, συμμετέχει στις εκλογές και θέλει να με διορθώσει εμένα την αδιόρθωτη γιατί είναι πιο ρομαντικός κομμουνιστής από μένα...κολλημένη στο ΚΚΕ. Δεν είναι προσωπική υπόθεση η ψήφος. Ούτε όταν τη δίνεις ούτε όταν την παίρνεις. Δεν είναι λευκή επιταγή. Είναι συγκεκριμένη εντολή. Είναι υπεύθυνη υποκειμενική επιλογή. Γιατί ο άλλος φίλος μου ο δεξιός, μ' έπιασε και μου 'πε. «Πρώτη φορά θα ψηφίσω ΚΚΕ». «Τον ρώτησα γιατί και μ' απάντησε «γιατί χανόμαστε κι εσείς θα είστε εκεί. Δεν θα πάμε έτσι άκλαυτοι»...

Δος μου κι άλλα τέτοια μικρά κι ασήμαντα όπως η πραγματική ζωή κι η ρεαλιστική λαϊκή ψήφος και τα σημαντικά είναι την επόμενη μέρα πολίτη ψηφοφόρε, ακούω εγώ το ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ ν' αντέχει να βροντοφωνάζει. Θέλω το σίδερο και το ξύλο, θέλω τη γνώση και το σχέδιο, θέλω τη μηχανή και το πετρέλαιο, θέλω τον υπολογιστή και το χρήστη του, θέλω το εμπόρευμα και τον επιβάτη να μεταφέρω. Γιατί θέλω το ναυπηγείο να φτιάξω το πλοίο μου, την κιβωτό των εργαζόμενων ανθρώπων στον κατακλυσμό των αφεντικών και των μονοπωλίων να κρατήσω ζωντανό και περήφανο. Δεν θέλω να παίξω τον ιπτάμενο Ολλανδό, τιμονιέρη στο σαπιοκάραβο των μονοπωλίων να πλανάται πάνω από σκελετούς άτυχων πληρωμάτων. Αλλο εντολή. Αλλο λεοντή.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι για να μείνει στο ίδιο μετερίζι των αγώνων την επομένη των εκλογών. Για να παλεύει στα ψηλαλώνια απέναντι στο χάρο των λαών με καλύτερα όπλα και καλύτερες ασπίδες. Για να ζει ο λαός αφέντης τη ζωή του, αφέντης τη γη του, αφέντης τη γνώση και τα όνειρά του. Αυτήν την εντολή με ευλάβεια να την πάρουμε και με αγώνες και θυσίες να την εκτελέσουμε. Απ' τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη περνάς κωπηλατώντας. Θα περάσουμε στην επόμενη μέρα με την ίδια σημαία. ΚΚΕ. Ποτέ σημαία ευκαιρίας.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Τι θα κάνουν απέναντι στο κεφάλαιο;

Ολα τα κόμματα, από τη ΝΔ ως τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε στο λαό ότι μετεκλογικά ο αγώνας θα γίνει μόνο σε ένα επίπεδο, στα όργανα της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στο ΔΝΤ. Ο καθένας από αυτούς προβάλλει τον εαυτό του σαν τον πιο ικανό διαπραγματευτή στα παζάρια με την τρόικα και σαν τέτοιοι υπόσχονται ότι θα του λύσουν τα προβλήματα, θα βελτιώσουν τάχα τη ζωή του, θα τον βγάλουν από το αδιέξοδο, αρκεί να τους εμπιστευθεί. Επί της ουσίας, λένε ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι και εκμεταλλευτές του λαού, δεν υπάρχουν καπιταλιστική εργοδοσία, μονοπώλια, τράπεζες, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι και ισχυροί μεσάζοντες, αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, δεν υπάρχουν μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεξαγωγείς.

Αλλοι μιλάνε ώρες για την πρόθεσή τους να διαπραγματευτούν με ισοδύναμα μέτρα την πτώχευση του λαού και άλλοι αμολάνε αερολογίες ότι αν κυβερνήσουν, θα καταργήσουν τα μνημόνια, χωρίς να θίξουν τα μονοπώλια και την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Κανένας όμως από αυτούς που μιλάνε για αντιμνημονιακές κυβερνήσεις δε λέει πώς θα υποχρεώσει τα μονοπώλια σε όλους τους κλάδους να καταργήσουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς πείνας, τις ατομικές συμβάσεις με τον τρομοκρατημένο εργάτη και υπάλληλο μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας. Δε λένε κουβέντα για το ποιος θα υποχρεώσει την επιστροφή των «κουρεμένων» αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, των νοσοκομείων, των ομολογιούχων που εμπιστεύθηκαν σε κρατικά ομόλογα την αποταμίευσή τους.

Δεν απαντάνε στο πώς θα γλιτώσει ο μικροπαραγωγός αγρότης από το ακριβό ρεύμα, τα ακριβά λιπάσματα και καλλιεργητικά εφόδια, πώς θα του εξασφαλίζεται να πουλάει την παραγωγή του, να εξασφαλίζει ένα καλό εισόδημα και την ίδια ώρα να μην αγοράζει ακριβά ο εργαζόμενος ως καταναλωτής. Δε λένε κουβέντα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, για το αν θα καταργήσουν τη λίστα των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες έχει επιβάλει κυρίως η Συνθήκη του Μάαστριχτ και συνεπώς είναι βασική απόφαση της ΕΕ. Δε λένε στο λαό το παραμικρό για το τι θέση θα πάρουν ως κυβέρνηση αν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επιτεθούν στη Συρία και το Ιράν, αν δηλαδή θα αρνηθούν κάθε συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας, ή αν θα επικαλεστούν τις «συμβατικές υποχρεώσεις» στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και θα συμμετάσχουν με τα μπούνια στο μακέλεμα των λαών.

Δε λένε ακόμα κουβέντα για το πώς θα ασκήσουν κοινωνική πολιτική χωρίς κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και ενώ οι καπιταλιστές εργοδότες απαιτούν μείωση ως και κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Χάνουν τη μιλιά τους όταν ρωτιούνται για το τι θα κάνουν απέναντι στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Τουρκίας να διεξαγάγει έρευνα για υδρογονάνθρακες στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και στην κυπριακή ΑΟΖ. Η σιωπή τους δεν είναι τυχαία. Ξέρουν ότι κανένα περιθώριο δεν έχουν να κυβερνήσουν διαφορετικά απ' ό,τι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αφού η στρατηγική τους είναι υπέρ της καπιταλιστικής ΕΕ και δεν αμφισβητούν την ντόπια πλουτοκρατία, για την οποία άλλωστε παίρνονται τα βάρβαρα μέτρα. Να μην πιστέψει ο λαός τις ψευτιές τους, γιατί την άλλη μέρα, εκτός από μέτρα, τον περιμένει απογοήτευση και ηττοπάθεια. Πανίσχυρο ΚΚΕ - αντίβαρο στη θύελλα που έρχεται.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Εκπρόσωποι των πολυεθνικών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ήταν - τέτοιες μέρες - αυτά που ακούμε και διαβάζουμε στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.
Ξέρετε: «Το βλέμμα της Ευρώπης στις ελληνικές εκλογές», «ανησυχία για κυβερνητική αστάθεια», «αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας» και όλα τα σχετικά.
Εντελώς τυχαία, ο διεθνής περίγυρος φαίνεται να συμμερίζεται τις ανησυχίες του Βενιζέλου και του Σαμαρά και όλοι να καταλήγουν στο ότι με κάθε θυσία και τρόπο πρέπει να συνεχιστεί η ίδια πολιτική.
Φυσικά, σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Σας βεβαιώνουμε, λοιπόν, πως οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές έχουν ακριβώς τα ίδια άγχη με τους εγχώριους τραπεζίτες, εφοπλιστές και βιομηχάνους.
Το πώς θα διατηρήσουν φτηνή την εργατική δύναμη και να την κάνουν ακόμη φθηνότερη, πώς θα πληρώνουν λιγότερα για ασφάλιση (έως και καθόλου), ελάχιστους φόρους και, φυσικά, πώς θα έχουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
Αφού λοιπόν αυτά ανησυχούν το κεφάλαιο αυτά ανησυχούν και τους εκπροσώπους τους είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε εθνικό επίπεδο.
Οσο για τα μέσα ενημέρωσης ...δικά τους είναι, τι άλλο θα μπορούσαν να λένε; Τίποτε εκτός από το να αναπαράγουν αυτά τα επιχειρήματα. Απλά το κάνουν με ...υποβλητικά ρεπορτάζ και ιδιαιτέρως προβληματισμένους «αναλυτές» στα βραδινά τους δελτία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το πού τελειώνει η δημοσιογραφία (αν έστω ασκείται καν) και πού αρχίζει η ...υποκριτική σε όλους αυτούς, είναι πραγματικά δύσκολο να το εντοπίσεις.
ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΣ Ο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν αλλάζει γνώμη η Μέρκελ. Ομως, έρχεται ο Ολάντ και αρχίζει να πνέει ...καινούριος αέρας. Μέχρι και ο Μάριο Μόντι άφησε τα περί λιτότητας και αρχίζει να μιλάει για ανάπτυξη!
Και αυτό το παραμυθάκι «παίζει» πολύ τελευταία. Λες και αυτοί που μιλάνε για «λιτότητα» και αυτοί που μιλάνε για «ανάπτυξη», λένε κάτι διαφορετικό. Σαν να μην είναι η «λιτότητα» για τους εργαζόμενους προϋπόθεση «ανάπτυξης» για τις επιχειρήσεις!
`Η μήπως θέλουν να πιστέψουμε ότι η ανάπτυξη των εταιρειών είναι αυτό που θα μειώσει την ανεργία μιας και θα «δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας»;
Ο μόνος τρόπος που αντιλαμβάνονται αυτοί τη μείωση της ανεργίας είναι το να μοιράσεις μια θέση δουλειάς (και την αμοιβή της φυσικά) στα δύο. `Η στα τρία, στα τέσσερα, στα πέντε. Οσο περισσότεροι (φτωχοί) τόσο καλύτερα.

«Υπόσχονται» φτώχεια και εξαθλίωση

Τα στοιχεία για την ανεργία από τη γειτονική Βουλγαρία έρχονται να καταρρίψουν με παταγώδη τρόπο το μύθο που αναπαράγουν σε όλους τους τόνους εν χορώ τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ότι δηλαδή αν το λεγόμενο «εργατικό κόστος» (μισθολογικό συν εργοδοτικές εισφορές) πέσει στα ανταγωνιστικά επίπεδα των γειτονικών χωρών και συνάμα μειωθούν και οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των επιχειρήσεων στα ίδια επίπεδα, δηλαδή στο 10%, τότε θα επιτευχθεί η πολυπόθητη «ανάπτυξη» και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδωσαν τα συνδικάτα της γειτονικής χώρας, την τελευταία τριετία χάθηκαν 400.000 θέσεις εργασίας, παρά το γεγονός ότι ο κατώτατος μισθός έφτασε στα 135 ευρώ. Την ίδια στιγμή οι μισθοί πείνας, η φτηνή και ανασφάλιστη εργατική δύναμη δε μειώνει την ανεργία, που ανερχόταν στο 12,6% τον περασμένο Μάρτη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γιούροστατ. Κι όμως, αυτή είναι η «ανάπτυξη» που οραματίζονται οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΔΗΣΥ, που επιχειρούν μάλιστα να λανσάρουν ως μονόδρομο και ως το «φάρμακο» για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό που υπόσχονται στην πραγματικότητα είναι μισθοί των 200-300 ευρώ, προσωρινές θέσεις εργασίας και ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ενώ ταυτόχρονα οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα απαλλαγούν πλήρως από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Με άλλα λόγια, προκειμένου να υπάρξει «βιώσιμη ανάπτυξη», που θα διασφαλίζει δηλαδή την αειφόρο κερδοφορία του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να μετατραπούν σε σύγχρονους σκλάβους των μονοπωλίων και ο λαός να εξαθλιώνεται. Η σκληρή πραγματικότητα «κραυγάζει». Ανάπτυξη με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μπορεί να υπάρξει μόνο από μια λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, με πανεθνικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, έξω από τα πλαίσια της ΕΕ και με μονομερή διαγραφή του χρέους.

Ψήφο στο ΚΚΕ για την αντεπίθεση

Οι καπιταλιστές δείχνουν τα δόντια τους τσακίζοντας τις εργατικές λαϊκές οικογένειες.
 Τώρα στην Ολλανδία, όπως χτες στην Ισπανία και την Ιταλία, όπως αύριο στη Γαλλία, ακόμα και μέσα σ' αυτήν την Γερμανία.
Ονομάζουν ανάπτυξη αυτήν την επέλαση κι αυτήν την ανάπτυξη θέλουν να σώσουν όλοι όσοι εμφανίζονται να δηλώνουν εγγυητές της ευρωπαϊκής προοπτικής, όπως διαβεβαιώνουν στη σειρά οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Τσίπρας.

                                                                ***

Από την πλευρά της η αστική τάξη δεν κρύβεται.
Τώρα που τα διλήμματα περί χάους δεν πιάνουν, τώρα μπαίνουν στο ψητό:
ποιοι είναι με την Ευρωπαϊκή Ενωση και ποιοι όχι.
Αυτό είναι το δίλημμα που βάζει κι έχει δίκιο στην προσπάθειά της να συγκεντρώσει έτσι τις ψήφους ώστε ακόμα κι αν κατανέμονται σε διαφορετικά κόμματα, να παραμένουν στο μεγάλο μαντρί, να μην απειλούν την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση.
Από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου,
 έχει δίκιο όταν ζητάει να πέσουν οι τόνοι γιατί μαζί θα χρειαστεί να κυβερνήσουν όλοι αυτοί αύριο. Και αυτοί που θα είναι στην κυβέρνηση και αυτοί που θα παριστάνουν την αντιπολίτευση αλλά θα στηρίζουν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Η αστική τάξη έχει βάλει πλώρη για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα έτσι που αυτό να μπορεί να ανταποκριθεί στην επελαύνουσα βαρβαρότητα.
Κι απ' αυτή τη σκοπιά το κύριο για τους καπιταλιστές δεν είναι ποιο κόμμα θα κυβερνήσει, αλλά το πώς η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα θα παραμείνουν εγκλωβισμένα.
Σε άμεση ανταπόκριση αυτού του στόχου, χτες το βράδυ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ με μια ομιλία όπου κυριαρχούσε σε «αριστερή» εκδοχή η «εθνική ενότητα», αποκάλυψε γιατί πριν από δυο μέρες κατέφυγε σε παράφραση του κομμουνιστικού μανιφέστου ώστε να εμφανίσει ως φάντασμα που δήθεν απειλεί την αστική εξουσία, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αποκάλυψε, δηλαδή , ότι ακριβώς επειδή ο κομμουνισμός παραμένει το φάντασμα που απειλεί τους καπιταλιστές, ακριβώς γι' αυτό στα πλαίσια του καταμερισμού μεταξύ των αστικών δυνάμεων πρέπει ο ίδιος να εμφανίσει ένα άλλο φάντασμα, φάντασμα μαϊμού - δίχτυ εγκλωβισμού της ογκούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, μια σύγχρονη καρικατούρα της παπανδρεϊκής απάτης του 1981.

                                                                 ***

Δυο μέρες πριν την κάλπη η εικόνα στο αστικό στρατόπεδο διαμορφώνεται ως εξής: το ΠΑΣΟΚ ζητάει την πρωτιά, η ΝΔ ζητάει αυτοδυναμία, ο Τσίπρας όρκισε ήδη κυβέρνηση.
Καθένας μπορεί να ονειρεύεται ό,τι θέλει.
Αρκεί το όνειρό του να μη καταλήγει σε εφιάλτη για το λαϊκό συμφέρον.
Το όνειρο των αστικών δυνάμεων κάθε απόχρωσης οδηγεί κατευθείαν σε εφιάλτη.
Και οι τρεις έχουν κοινό στοιχείο την προσήλωσή τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Και οι τρεις έχουν κοινό στοιχείο ότι έχουν τσακίσει την εργατική τάξη ο καθένας από το πόστο του. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κυβερνώντας,
ο ΣΥΝ από τις θέσεις του στα συνδικάτα όπου μαζί με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ υπέγραψαν ένα προς ένα τα μέτρα που τσακίζουν τους εργάτες, έκαναν τα πάντα για να κρατήσουν παροπλισμένες μεγάλες μάζες εργατών.

                                                                 ***

Εχουν το θράσος τώρα και οι τρεις, αυτοί οι «292» που ψήφισαν το Μάαστριχτ, αυτοί που τρομοκράτησαν ξανά και ξανά τους εργάτες για το κακό που θα πάθουν αν εμπιστευτούν τους κομμουνιστές, έχουν το θράσος να ζητάνε ξανά να κάτσουν στο σβέρκο του λαού.
Νομίζουν πως αρκεί μια καλή διαφημιστική καμπάνια για να τα καταφέρουν.
Ακόμα κι αν τα καταφέρουν, στις 6 του Μάη, υπάρχει και η 7η του Μάη.
Τότε που απέναντι στην εργατική τάξη θα υπάρχει η κατάργηση των συμβάσεων, τότε που ο εργάτης, ό,τι κι αν έχει ψηφίσει την προηγούμενη μέρα, θα 'ναι αυτός απέναντι στο αφεντικό.
Τότε που μόνη απαντοχή του ο εργάτης θα 'χει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, μόνη στήριξη και μπροστάρη στον αγώνα του θα 'χει το ΚΚΕ.

                                                                  ***

Το βράδυ της 6 Μάη θα κριθεί ποιος θα πανηγυρίζει.
Οι εργάτες που από ενισχυμένες θέσεις, με το ΚΚΕ ισχυρότερο, θα ετοιμάζουν την πάλη από την επομένη μέρα μέσα στους χώρους δουλειάς,
 ή, η αστική τάξη γιατί θα έχει κατορθώσει και πάλι να στήσει ανάχωμα στη λαϊκή οργή, θα έχει κερδίσει χρόνο στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει στα λαϊκά στρώματα.
Το βράδυ της 6ης Μάη θα ξέρουμε αν η αστική τάξη θα έχει καταφέρει να επιβάλει κάποιον από τους διαθέσιμους «Μανωλιούς» ως νέο βεζύρη,
 ή το λαϊκό κίνημα θα έχει κάνει ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά για να βάλει εμπόδια στην αστική εξουσία, να ανοίξει το δρόμο για την δική του εξουσία.

                                                                   ***

Από το σύνολο των δυνάμεων που με τον ένα ή τον άλλο τίτλο διεκδικούν την ψήφο του λαού, μόνο το ΚΚΕ είναι αυτό που λέει καθαρά στο λαό:
οι εκλογές είναι μια μάχη, κοίτα να μη σκορπίσεις τις σφαίρες σου, την επόμενη μέρα ο πόλεμος συνεχίζεται, φρόντισε το οπλοστάσιό σου να είναι πιο ισχυρό.
Αυτό είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Γι' αυτήν την ψήφο γυρνάμε ξανά πόρτα πόρτα στις ώρες που απομένουν συγκεντρώνοντας δυνάμεις για την αντεπίθεση.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Ολα τα κόμματα, από την ΝΔ ως τον ΣΥΡΙΖΑ, του λένε ότι ο αγώνας θα γίνει μόνο σε ένα επίπεδο, στα όργανα της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στο ΔΝΤ.
Και εμείς ρωτάμε: Δεν υπάρχουν αντίπαλοι και εκμεταλλευτές του λαού, δεν υπάρχει καπιταλιστική εργοδοσία, μονοπώλια, τράπεζες, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι και ισχυροί μεσάζοντες, αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, δεν υπάρχουν μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεξαγωγείς;
Ποια κυβέρνηση, από όλες αυτές που προτείνονται, θα υποχρεώσει τα μονοπώλια σε όλους τους κλάδους να καταργήσουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς πείνας, τις ατομικές συμβάσεις με τον τρομοκρατημένο εργάτη και υπάλληλο μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας; Ποιος θα υποχρεώσει την επιστροφή των κουρεμένων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, των νοσοκομείων, των ομολογιούχων που εμπιστεύθηκαν σε κρατικά ομόλογα την αποταμίευσή τους;
Πώς θα διασφαλισθεί ο μικροπαραγωγός αγρότης να γλιτώσει από το ακριβό ρεύμα, τα ακριβά λιπάσματα και γενικά τα καλλιεργητικά εφόδια, πώς θα του εξασφαλίζεται να πωλείται η παραγωγή του, να του δίνει ένα καλό εισόδημα και την ίδια ώρα να μην αγοράζει ακριβά ο εργαζόμενος ως καταναλωτής;
Θέτουμε επίσης το ερώτημα σε όλα κόμματα και ειδικά στα λεγόμενα αριστερά που ψελλίζουν περί εθνικοποιήσεων: Θα καταργήσετε τη λίστα των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων, που εδώ που τα λέμε είναι επιβεβλημένες, όχι μόνο από τη δανειακή σύμβαση, αλλά κυρίως από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι βασική απόφαση και υποχρεωτική εντολή από την πλευρά της ΕΕ;
Θα συνεχίσετε τη γυροβολιά για αγοραστές και μακροχρόνιους ενοικιαστές; Δίνουμε στον ελληνικό λαό, στον εργαζόμενο λαό, σε πολύ γενικές γραμμές, αλλά συγκεκριμένα τη λίστα των υποχρεωτικών από την ΕΕ ιδιωτικοποιήσεων.
Τι αφορούν:
Το σύνολο σχεδόν των υποδομών μεταφοράς της χώρας που ανήκουν στο κράτος (δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα).
Τις επιχειρήσεις ύδρευσης, δηλαδή ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Τις υποδομές της ενέργειας.
Τις Τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία.
Τις επιχειρήσεις του αμυντικού τομέα.
Την Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, τη ΔΩΔΩΝΗ, την ΕΛΒΙΖ, τη ΣΕΚΑΠ κλπ.
Τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις, τη ΛΑΡΚΟ.
Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Φιλέτα γης, θαλάσσιες εκτάσεις.
Ολοι εσείς, ξεκινώντας από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ κλπ., υπόσχεστε κοινωνική πολιτική, αλλά αυτή πώς θα ασκηθεί χωρίς κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και ενώ οι καπιταλιστές εργοδότες απαιτούν μείωση ως και κατάργηση των εργοδοτικών κρατήσεων;
Τι θα κάνετε απέναντι στην απόφαση του υπουργικού συμβουλίου της Τουρκίας να διεξάγει έρευνα για υδρογονάνθρακες στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και στην κυπριακή ΑΟΖ;

Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή δεν έχει αξία

Δεν υπάρχει θετική αναδιαπραγμάτευση για το λαό στην ΕΕ. Οι αλλαγές και τροποποιήσεις που θα γίνουν θα είναι αποκλειστικά υπέρ της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων. Απαντάμε σε όλα τα κόμματα από τη ΝΔ και παρακάτω ότι εμείς είμαστε ρεαλιστές αγωνιστές. Δε ζητάμε ή όλα ή τίποτε, όπως όλοι τους ισχυρίζονται. Δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια στις 7 του Μάη, όποια κυβέρνηση και αν σχηματισθεί. Δε θα είμαστε απλοί θεατές και παρατηρητές, περιμένοντας να απογοητευθεί ο λαός και να βγάλει διδάγματα από το πικρό μάθημα. Εμείς θα είμαστε στη μοναδική πλειοψηφία που θα υπάρχει, στη λαϊκή πλειοψηφία και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να μη χάσει και άλλα ο λαός, να μη τα χάσει όλα. Να διεκδικήσει έστω και κάτι να κερδίσει για να οργανώσει με εμπιστοσύνη την αντεπίθεσή του.
Διαθέτουμε επεξεργασμένα αιτήματα και άμεσους στόχους για σήμερα, εδώ και τώρα. Για την ανεργία και τις προσλήψεις, τα δημόσια κοινωνικά έργα, για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων από την πλήρη χρεοκοπία, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, για τις συλλογικές συμβάσεις, για τους φτωχούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, για τους μικροπαραγωγούς αγρότες, για τη Δημόσια Υγεία, την πρόληψη, την Πρόνοια, για το συνολικό μεγάλο πρόβλημα της Υγείας και της Παιδείας, για τους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές, για την επαγγελματική κατάρτιση, για τα πάντα. Πολλά από αυτά τα έχουμε επεξεργασθεί και ως προτάσεις νόμου, τα θέτουμε βεβαίως πριν απ' όλα στους αγώνες, στο κίνημα.
Γι' αυτό και ζητάμε δύναμη, μεγάλη δύναμη για να γίνουν οι αγώνες πιο αποτελεσματικοί, οι αγώνες δεν είναι για μας αυτοσκοπός, δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός.
Γι' αυτό μπορούμε να συναντηθούμε στην κάλπη με ριζοσπάστες αριστερούς, με εργαζόμενους που έχουν ταξική συνείδηση, χωρίς να απαιτούμε να υιοθετήσουν όλες τις θέσεις μας. Αλλωστε, η κάλπη δε δεσμεύει οριστικά κανέναν και καμία.
Απευθυνόμαστε σ' αυτούς που επηρεάζονται από το ψευτοδίλημμα "ευρώ ή δραχμή". Διαβεβαιώνουμε το λαό και για άλλη μια φορά θα επιβεβαιωθούμε πως ό,τι και να κάνει, όση δύναμη και να δώσει στα κόμματα που υποστηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, όταν έλθει η ώρα, θα υποστεί την έξωση από την Ευρωζώνη, την έξωση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα πάθει δηλαδή αυτό που σήμερα μοιάζει να φοβάται. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ έγινε καθαρά για πολιτικούς λόγους, για να αποτραπούν οι οικονομικές συναλλαγές της χώρας με τα σοσιαλιστικά τότε Βαλκάνια, με τη Σοβιετική Ενωση, για να μαντρωθεί ο ελληνικός λαός στο ψεύτικο ευρωπαϊκό όνειρο, για να φοβάται ο ελληνικός λαός μήπως τον διώξουν κάποτε.
Η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ επίσης έγινε για πολιτικούς λόγους. Εκείνη την περίοδο, καθώς άρχισε σε παγκόσμιο επίπεδο ένας νέος γύρος ανταγωνισμού με ανερχόμενες καπιταλιστικές χώρες στην Ασία, στη Λατινική Αμερική, οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους ήθελαν να δείξουν μια μεγάλη ΕΕ που θα έχει καταπιεί όλους τους λαούς της Ευρώπης, μια μεγάλη Ευρωζώνη.
Ομως προσέξτε τώρα πώς έχουν τα πράγματα. Τώρα η κρίση βαθαίνει στην ΕΕ και όχι μόνο. Τα τελευταία χρόνια μελετώνται εναλλακτικά σενάρια, εκδίωξης χωρών από την Ευρωζώνη, ενώ οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές χώρες ενδιαφέρονται για συμφωνίες και με κράτη εκτός ΕΕ.
Σκεφθείτε ακόμα και ένα σενάριο που επίσης έχει γίνει γνωστό, ήδη είναι επεξεργασμένο στα βασικά του σημεία. Να ισχύσει για την Ελλάδα και για άλλες χώρες η χρήση του ευρώ πλήρως υποτιμημένου στο εσωτερικό και υπερτιμημένου στις διακρατικές σχέσεις, έτσι που το χρέος θα γίνει 5πλάσιο και πολλαπλάσιο. Αρα, το δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" δεν έχει καμία αξία. Και με ευρώ και με δραχμή, δίχως ριζική πολιτική αλλαγή, ένα μεγάλο μέρος του λαού θα είναι εντελώς πτωχευμένο.

Ανάπτυξη με όρους δουλεμπορίου

Ολα τα κόμματα από τη ΝΔ ως τον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλουν σήμερα στην πρώτη γραμμή τη μαγική γι' αυτούς λέξη, ως καραμέλα, τη λέξη ανάπτυξη.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αφού μας "έσωσαν", όπως προκλητικά λένε, από τη χρεοκοπία, τώρα υπόσχονται ότι θα γίνουν επενδύσεις, θα έλθει ανάπτυξη, η πίτα θα μεγαλώσει, άρα θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα γίνει αναδιανομή. Θυμούνται ίσως, αλλά πρέπει να θυμηθεί και ο λαός τη μεγάλη αναδιανομή που έγινε προ κρίσης, όταν υπέγραψαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αύξηση 77 λεπτών τη μέρα. Τέτοιες δόξες υπόσχονται στο λαό, όταν βέβαια τον έχουν φθάσει σε μισθούς 200 και 300 ευρώ το μήνα.
Ο κ. Τσίπρας χαϊδεύει τα αυτιά των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων ότι θα στηρίξει το κόμμα του την υγιή επιχειρηματικότητα. Μήπως έχετε ακούσει και άλλη φορά και κάθε μέρα αυτόν τον όρο; Αυτός ο όρος είναι "καραμέλα" στο στόμα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτός ο όρος "υγιής επιχειρηματικότητα" παραπέμπει στον πιο σκληρό πυρήνα των μονοπωλίων. Εκτός των άλλων χτυπά κατευθείαν "στο σταυρό" τη μικρή επιχείρηση.
Κρύβουν από τον ελληνικό λαό, όσο βεβαίως μπορούν να κρύψουν, ότι οι καπιταλιστές επενδυτές, Ελληνες και ξένοι, επενδύουν όχι εκεί που παράγονται προϊόντα χρήσιμα για το λαό, προϊόντα φθηνά και ποιοτικά, αλλά εκεί που βγάζουν γρήγορο κέρδος. Επενδύσεις θα γίνουν με όρους δουλεμπορίου, με όσο γίνεται ελάχιστο μόνιμο προσωπικό, με ευκαιριακό προσωπικό. Οι θέσεις εργασίας θα είναι πολύ λιγότερες από τις θέσεις της ανεργίας. Η μισοεργασία, η μισοανεργία, η ανεργία θα μονιμοποιείται.
Κρύβουν από τον ελληνικό λαό, ότι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με την απελευθέρωση κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικού δυναμικού και υπηρεσιών της Συνθήκης του Μάαστριχτ, επενδύουν στην Ελλάδα για να συσσωρεύουν κεφάλαια και να κάνουν επενδύσεις στο εξωτερικό, εξαγορές, δεν έχουν κανένα πατριωτικό κώλυμα να κλείσουν μια επιχείρηση στην Ελλάδα και να βγουν στην Ευρώπη και εκτός Ευρώπης.
Λίγες μέρες πριν τις εκλογές ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν στριμώχνονται σε τέτοιες ερωτήσεις απαντούν ότι θα κάνει το κράτος επενδύσεις. Δηλαδή θα ιδρύσουν κρατικά εργοστάσια σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας; Θα συγκρουστούν τότε με την ΕΕ; Ε, αναπόφευκτα. Τότε γιατί δεν έχουν πρόγραμμα σύγκρουσης και εξόδου από την ΕΕ;
Τι θα κάνουν με τη "θάλασσα" των εισαγωγών, προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε στην Ελλάδα;

Εμπιστευτείτε το ΚΚΕ

Εμπιστευτείτε το ΚΚΕ, μπροστά στο δελτίο θύελλας που ήδη έχει αναγγελθεί.

Ο εργάτης, η εργάτρια, ο φτωχός υπάλληλος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης, ακόμα και αν δεν πήρε μέρος σε απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις, μπορεί και πρέπει να ψηφίσει με κριτήριο το ταξικό, το πολιτικό του ένστικτο.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, σας έχει φέρει πιο κοντά στην εμπειρία ότι η ένταξη ωφελεί αποκλειστικά και μόνο τα μονοπώλια, είναι σε βάρος των λαών.
Ολη η Ευρώπη έχει δοκιμάσει τα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τη συνεργασία φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, κυβερνήσεις συνεργασίας με μεταλλαγμένα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα. Εχετε γνωρίσει κεντροαριστερές κυβερνήσεις στη Γαλλία και την Ιταλία, δυστυχώς και με κομμουνιστές μέσα, να παίρνουν ενεργό ρόλο στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με πόλεμο, με εκβιασμό και εκφοβισμό.
Μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που την ψήφισαν όλα τα κόμματα με μοναδική εξαίρεση το ΚΚΕ, άρχισε η αρπαγή των λαϊκών κατακτήσεων σε όλη την Ευρώπη. Βρήκαν την ευκαιρία τότε να περάσουν μια συνθήκη χωρίς την απαιτούμενη λαϊκή αντίσταση, καθώς το εργατικό κίνημα βρέθηκε σε υποχώρηση, ενώ προχωρούσε η καπιταλιστική παλινόρθωση στις σοσιαλιστικές χώρες. Σ' αυτό το έδαφος, βγήκαν στην επιφάνεια τα κόμματα νοσταλγοί του Χίτλερ, του φασισμού, με πρόσχημα το υπαρκτό μεταναστευτικό πρόβλημα που δημιούργησε η ΕΕ και η Ελλάδα ως χώρα που στήριξε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη ληστεία των λαών.

Η ΕΕ έχει παίξει το δικό της ρόλο στην εμφάνιση τέτοιων κομμάτων, καθώς αποτελεί σήμερα επίσημη ιδεολογία της η ανιστόρητη ταύτιση φασισμού και κομμουνισμού.

Μόνο ένα πανίσχυρο ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό εργατικό κίνημα με γερές συμμαχίες, μπορεί να οδηγήσει τις φασίζουσες και φασιστικές απόψεις στο περιθώριο, να μείνουν γραφικά γκρουπούσκουλα. Καμία άλλη πρόταση δεν μπορεί επί της ουσίας να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα, με φραστικά αντιφασιστικά αναθέματα.
Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς που τα συμφέροντά σας είναι ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Δοκιμάστε να ξαναβρείτε την ελπίδα, κάνοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ στην κάλπη. Δυνατό ΚΚΕ, δυνατός λαός.
Το ΚΚΕ μόνο του, πριν ακόμα φανούν τα σύννεφα στον ορίζοντα, προέβλεπε, προειδοποίησε, όταν τα άλλα κόμματα ταύτιζαν την ΕΕ με την ασφάλεια και την ευημερία.
Θυμηθείτε τι έχουμε προβλέψει για την πορεία της ΕΕ, για τον πόλεμο, για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, για το σχέδιο Ανάν στο Κυπριακό, για τις ιδιωτικοποιήσεις, για τις αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, για τις κοινοτικές επιδοτήσεις, για τα διάφορα κοινοτικά πακέτα με αποδέκτη την πλουτοκρατία. Προειδοποιήσαμε στις εκλογές του 2009, ότι στα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αναφέρονταν αντιδραστικές αλλαγές, που κατοπινά ήταν γραμμένες στα Μνημόνια

Οι λαοί δεν αυτοκτονούν

Η εργατική λαϊκή εξουσία θα γίνει πραγματικότητα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι λαοί, για μια σειρά λόγους που δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να τους αναλύσουμε, καμιά φορά καθυστερούν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν αρκούν οι ασπιρίνες, ότι δεν αρκούν ημίμετρα, πολύ περισσότερο σήμερα, που ο καπιταλισμός δεν κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε στις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν υποκύπτει στη λαϊκή πίεση, όπως έκανε στις προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί γίνεται αντιδραστικότερος, γιατί έχει σαπίσει, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Είμαστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι οι λαοί μπορεί να κάνουν αργά βήματα όταν πρέπει να τρέξουν πιο γρήγορα, καμιά φορά μπορεί να στραβοπατάνε. Μήπως και μεις δεν έχουμε καμιά φορά στραβοπατήσει, οι κομμουνιστές; Ούτε και μεις ήμασταν πάντα αλάνθαστοι. Αλλά είναι καθαρό: Οι λαοί δεν αυτοκτονούν.
 Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει.
Ομως, κάθε στιγμή, κάθε φάση έχει την κρισιμότητα. Πιθανόν μετά από ένα - δύο χρόνια, αυτή η εκλογική μάχη να έχει ξεχαστεί. Γιατί τις μεγάλες μάχες και τις αναμετρήσεις τις έχουμε μπροστά μας. Για άλλους η αναμέτρηση αρχίζει και τελειώνει με την κάλπη. Μπορεί σ' ένα - δυο χρόνια αυτή την εκλογική αναμέτρηση να μην την μετράμε. Να μην αποδειχθεί τόσο κρίσιμη, καθώς θα έχουν μεσολαβήσει νέες κρίσιμες μάχες.
Ομως, αυτή τη φορά, σήμερα, στις 6 του Μάη, είναι κρίσιμη. Σίγουρα και στις 7 του Μάη θα είναι κρίσιμη και στις 8 του Μάη και τον Ιούνη του 2012 και όλο το 2012 και το 2013. Είναι κρίσιμες μάχες.
Σε τι έγκειται η κρισιμότητά τους.
 Για άλλους η κρισιμότητα έγκειται στο ποια κυβέρνηση θα βγει. Βεβαίως δεν είμαστε αδιάφοροι. Ομως - αφού δεν είναι δυνατόν γιατί ο λαός δεν έχει αποφασίσει σε πολύ μεγάλη κλίμακα να κάνει το μεγάλο άλμα, γιατί ο λαός δεν έχει προετοιμαστεί για τη μεγάλη αναμέτρηση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό - η κρισιμότητά της, λοιπόν, έγκειται στο εξής πράγμα: Αν ο ελληνικός λαός, στις 7 του Μάη το πρωί, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, όποιοι και αν έχουν καθίσει στο σβέρκο του ως κυβέρνηση, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, να μη χάσει καμιά μάχη.
Αν στις 7 του Μάη υπάρχει μια κυβέρνηση μειοψηφίας - έτσι κι αλλιώς θα είναι μειοψηφίας - μια κυβέρνηση, όμως, που δε θα μπορεί έτσι εύκολα και με αποφασιστικότητα να παίρνει τα μέτρα, αν ο λαός είναι πιο δυνατός από σήμερα, τότε, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο θα κερδίσουμε χρόνο, να μην παρθούν νέα μέτρα, αλλά μπορεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και κάτι να αποσπάσουμε. Και μπορεί, ό,τι δεν έχει συμβεί μέσα σε λίγα χρόνια, μέσα σε κάποια χρόνια, να συμβεί σε λίγες μέρες, σε λίγους μήνες. Ν' αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Ρωτάμε όμως:
Πότε μια κυβέρνηση θα φοβηθεί να πάρει νέα μέτρα; Πότε μια κυβέρνηση θα αισθάνεται τα πόδια της τρεμάμενα; Οταν ο λαός είναι αποφασισμένος. Ο λαός έτσι κι αλλιώς θα είναι πρωταγωνιστής. Ομως, στις 7 του Μάη, αυτό που λέμε το εναρκτήριο λάκτισμα μιας νέας αντεπίθεσης, ποιος μπορεί να το δώσει;
 Μπορεί να το δώσει το πανίσχυρο ΚΚΕ.
Γιατί το εναρκτήριο λάκτισμα της λαϊκής αφύπνισης το έδωσε ως τώρα μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί είναι βέβαιο: Θα υπάρξουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, εκατοντάδες χιλιάδες, που τα 'χασαν όλα, ή, κυρίως, υπάρχουν πολλοί που έχασαν, αλλά δεν τα 'χουν χάσει ακόμη όλα, και πιστεύουν ότι με μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, με μια κυβέρνηση της α' ή β' σύνθεσης, μπορούν να σταματήσουν τον κατήφορο. Αυτοί ενδεχομένως δε θα πειστούν στην κάλπη, στις 6 του Μάη, αυτοί που έχασαν, αλλά αντέχουν ακόμη.
 Τους λέμε το εξής πράγμα:
Θα μας θυμηθείτε μέσα σε λίγους μήνες. Γιατί θα χάσετε και σεις πολλά, γιατί τα μέτρα που παίρνονται είναι καθετοποιημένα, δε θα είναι μόνο οριζόντια.
Πόσο να πάρουν ακόμα απ' αυτόν που έχει 400 και 500 ευρώ εισόδημα; Πόσο να πάρουν απ' αυτούς που έχουν 5.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο;
Οσο και να πάρουν, δεν μπορούν να τα πάρουν όλα. Ε, θα πάρουν κι απ' αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω. Θα πάρουν κάθετα μέτρα, γιατί θεωρείται πλούσιος αυτός που παίρνει 1.500 ευρώ το μήνα ύστερα από τριάντα χρόνια δουλειάς ή αυτός που παίρνει και 2.000 ευρώ το μήνα ύστερα από 35 χρόνια δουλειάς και μάλιστα σε σκληρή δουλειά. Θεωρείται πλούσιος σήμερα αυτός που έχει σύνταξη 1.100 ευρώ ύστερα από 40 χρόνια δουλειάς. Ε, θα τα πάρουν κι από σας. Δε θα τα πάρουν μόνο απ' τους πολύ χαμηλόμισθους ή απ' τους πολύ χαμηλοσυνταξιούχους.
Αν νομίζετε, λοιπόν, ότι μια διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες μπορεί να σας γλιτώσει απ' τον κατήφορο, ε, είσαστε πλανημένοι.
Εδώ, με το ΚΚΕ, να 'στε βέβαιοι ότι μπορεί να γλιτώσετε και σεις και οι υπόλοιποι, να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς σας λέμε ότι και η δικιά σας ψήφος είναι κρίσιμη, όπως βέβαια κρίσιμη είναι η ψήφος του άνεργου, του εργάτη, του φτωχού επαγγελματία, του φτωχού αγρότη.

Πανίσχυρο ΚΚΕ την Κυριακή γιατί έρχεται θύελλα

Το γραφείο του πρωθυπουργού διοχέτευσε προχτές τον άμεσο προγραμματισμό όποιας κυβέρνησης προκύψει από τις εκλογές

Η επίθεση ενάντια στο λαό, που σχεδιάζουν τα ντόπια μονοπώλια και η ΕΕ για την επομένη των εκλογών, δεν έχει προηγούμενο. Αυτό επιβεβαιώνει το έγγραφο που διοχέτευσε χτες στον Τύπο το οικονομικό γραφείο του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, με τον τίτλο «Μνημονιακές δράσεις τέλος Ιουνίου - 2ο τρίμηνο του 2012», όπου απαριθμείται μέρος των μέτρων που προβλέπονται για αμέσως μετά τις εκλογές.

 

Μεταξύ άλλων, στο κείμενο προβλέπεται ότι:

• Η κυβέρνηση θα νομοθετήσει μείωση 12% κατά μέσο όρο στα «ειδικά μισθολόγια» του δημόσιου τομέα, η οποία θα εφαρμοστεί από την 1η Ιουλίου 2012. Με τις περικοπές, η κυβέρνηση θέλει να αρπάξει άλλα 205 εκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των εργαζομένων, μόνο μέσα στο 2012.
• Εως τα τέλη του Ιούνη προβλέπονται «μεταρρυθμίσεις» για την εξάλειψη των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τα ελλείμματα στα ταμεία εφάπαξ. Εχουν δεσμευτεί για περικοπές των εφάπαξ όλων των ταμείων, που θα φτάσουν μέχρι και 30%.
• Υιοθετούνται περαιτέρω μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι «η ενεργειακή συνιστώσα των επίσημων τιμολογίων για νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις θα αντανακλά, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2013, τις τιμές χονδρικής αγοράς».Δηλαδή, νέα αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ, με την οποία έχουν συμφωνήσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
• Η κυβέρνηση προχωράει σε «φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία αποσκοπεί στην απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, στην εξάλειψη των απαλλαγών και των προνομιακών καθεστώτων». Οι εταίροι του δικομματισμού θα προχωρήσουν στην κατάργηση των φοροαπαλλαγών, αυξήσεις - φωτιά στους χαμηλούς συντελεστές του ΦΠΑ, ενιαίο φόρο στα ακίνητα κ.ά.
• «Περαιτέρω εξορθολογισμός των φαρμακευτικών δαπανών και της λειτουργικής δαπάνης των νοσοκομείων». Μόνο οι περικοπές στο φάρμακο, βάσει του μνημονίου, θα φτάσουν στο 1% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 2,1 δισ. ευρώ μέχρι το 2014.
• Εκκίνηση των πωλήσεων περιουσιακών στοιχείων - ορόσημο κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012, όπως ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και IBC. Η επόμενη κυβέρνηση, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, προσφέρει στους επιχειρηματικούς ομίλους νέα πεδία κερδοφορίας, που θα πληρώσει πανάκριβα ο λαός με υποβάθμιση υπηρεσιών και αύξηση του κόστους.
• Εάν η μηνιαία παρακολούθηση δείξει ότι η μείωση των φαρμακευτικών δαπανών δεν παράγει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, θα πρέπει άμεσα να ληφθούν πρόσθετα μέτρα (όπως αυξήσεις των συμμετοχών), ώστε να διατηρηθεί υπό έλεγχο. Ετοιμάζουν νέα πρόσθετα βάρη για τους ασφαλισμένους των ταμείων, που θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχουν τα φάρμακά τους. Στο ίδιο πνεύμα, η κυβέρνηση καθιστά υποχρεωτικό για όλα τα δημόσια νοσοκομεία να προμηθεύονται τα φαρμακευτικά προϊόντα ανά «δραστική ουσία».
• Η κυβέρνηση αναθεωρεί τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, προκειμένου αυτές να ευθυγραμμιστούν με τις τιμές της αγοράς. Πρόκειται για νέο δυσβάσταχτο χαράτσι στη μικρή ιδιοκτησία.
• Προετοιμάζεται ειδικός νόμος για την αξιοποίηση της περιοχής του Ελληνικού. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν συμφωνήσει για μαζικό ξεπούλημα κρατικών εκτάσεων και υποδομών.
• Η κυβέρνηση «υποβάλλει έγγραφο πολιτικής, το οποίο θα προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο θα συγχωνευθούν σε ομάδες οι περιφερειακοί αερολιμένες, διασφαλίζοντας ότι θα καταστούν οικονομικά βιώσιμοι, σύμφωνα με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων».Στόχος τους είναι να πουλήσουν στους ιδιώτες όλα τα αεροδρόμια της χώρας.
• Η ελληνική ρυθμιστική αρχή σιδηροδρόμων «θεσπίζει τις διαδικασίες έκδοσης αδειών και αποφάσεων που επηρεάζουν την άνευ διακρίσεων πρόσβαση σιδηροδρομικών επιχειρήσεων της ΕΕ στις ελληνικές σιδηροδρομικές υποδομές». Πρόκειται για την υλοποίηση της απελευθέρωσης που προβλέπει η ΕΕ, με στόχο να κυριαρχήσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στις μεταφορές.
• Η κυβέρνηση «αρχίζει την εφαρμογή των μέτρων που διασφαλίζουν την πρόσβαση τρίτων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη και επιδιώκει την υλοποίηση του προγράμματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας "Ηλιος"».Με στόχο τα μονοπώλια να βάλουν στο χέρι μεγαλύτερο μέρος από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και τα στρατηγικά αποθέματα του λιγνίτη, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις κερδοφόρες ΑΠΕ.
• Η κυβέρνηση «υλοποιεί το σχέδιο δράσης για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος». Εχουν δεσμευτεί για την πιστή εφαρμογή του νέου αντιεκπαιδευτικού νόμου - πλαισίου, της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, που θα αποτελέσει το όχημα για περαιτέρω ανατροπές, ακόμα και απολύσεις στην εκπαίδευση.

Τα παραπάνω μέτρα είναι μόνο μέρος της επίθεσης που θα δρομολογήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει στις 7 του Μάη. Τα νέο αντιλαϊκό πακέτο ύψους από 11,5 μέχρι 15 δισ. που θα εφαρμόσουν από τον Ιούνη και για τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, θα φέρει νέες μεγάλες περικοπές μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μειώσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων, απολύσεις 150.000 εργαζομένων στο Δημόσιο μέχρι το 2015, τρομακτικές αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων των δημόσιων μέσων μεταφοράς κ.ά.

Εμπιστεύσου το ΚΚΕ

Την ώρα της κάλπης κάθε άνθρωπος του μόχθου οφείλει να στρέψει το βλέμμα του στην επόμενη μέρα, στην πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει ο ίδιος και η οικογένειά του και στο πώς με την ψήφο του μπορεί να την αντιπαλέψει από καλύτερες θέσεις, με την ελπίδα και το ηθικό αναπτερωμένο. Στις 7 του Μάη στην Ελλάδα θα εξακολουθούν να κυριαρχούν τα μονοπώλια και να υποβάλλουν στους πολιτικούς τους εκπροσώπους μέτρα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τα συμφέροντά τους. Την ίδια μέρα θα δρομολογηθούν νέα μέτρα κλοπής απ' τις τσέπες του λαού 11,5 τουλάχιστον δισ. ευρώ. Η ΕΕ θα είναι εκεί, το ίδιο και η φιλομονοπωλιακή της στρατηγική, δεσμευτική για κάθε χώρα - μέλος που άλλωστε την έχει συνυπογράψει, η οποία διασφαλίζει στους καπιταλιστές όσο το δυνατόν φτηνότερη εργατική δύναμη. Η φτώχεια, η ανεργία, η φορολεηλασία θα είναι όλα πανταχού παρόντα την επόμενη μέρα των εκλογών.

Απ' τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του λαού, τα μισά -ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗ.ΣΥ.- ήδη δηλώνουν καθαρά ότι θα υλοποιήσουν μέχρι κεραίας τα μέτρα που θα τον ισοπεδώσουν πλήρως, εκβιάζοντάς τον μάλιστα με κίβδηλα τρομοκρατικά διλήμματα. Τα άλλα μισά -ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ., «Ανεξάρτητοι Ελληνες» κ.ά.- του καλλιεργούν μεθοδικά, συστηματικά αυταπάτες ότι μπορούν να εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική εντός του πλαισίου που ορίζει η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία και η στρατηγική της υπέρ των μονοπωλίων. Στρατηγική που έχει φέρει όλα τα κράτη - μέλη της, με ή χωρίς μνημόνια, να επιβάλλουν σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα.

Το μοναδικό Κόμμα που λέει στο λαό την αλήθεια είναι το ΚΚΕ. Αποκαλύπτοντας τη λαϊκή εξαπάτηση των άλλων, ιδιαίτερα των «αντιμνημονιακών», καθαρά και ξάστερα λέει στο λαό ότι στις 6 του Μάη πρέπει με την ψήφο του να «ξεκλειδώσει» τη δυνατότητα, την επόμενη μέρα από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψει τα χειρότερα που έρχονται, να εμποδιστούν αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπαστούν κατακτήσεις, κάνοντας ένα βήμα στην κατεύθυνση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που στο κέντρο του θα έχει τις δικές του και μόνο ανάγκες. Κι αυτό επιτυγχάνεται με ισχυρό ΚΚΕ, που θα μεταγγίσει τη δύναμη που θα του δώσει ο λαός στο εργατικό λαϊκό κίνημα.

Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που ο λαός μπορεί σήμερα να εμπιστευτεί και να επιβραβεύσει στην κάλπη τη σταθερότητά του, τη συνέπειά του στις θέσεις του, το γεγονός ότι επιβεβαιώθηκαν μία προς μία οι προβλέψεις του. Είναι κόμμα δοκιμασμένο στους αγώνες, διατεθειμένο να μπει μπροστά στους νέους που θα ξεδιπλωθούν. Είναι το κόμμα που δεν πρόδωσε ποτέ το λαό και τα συμφέροντά του, ούτε ποτέ του καλλιέργησε φρούδες ελπίδες και αυταπάτες. Είναι το Κόμμα που του λέει ότι η ψήφος του είναι κρίσιμη γιατί απ' αυτήν θα κριθεί αν θα είναι ετοιμοπόλεμος την επομένη των εκλογών, να αποκρούσει την επίθεση που θα δεχτεί και να προετοιμάσει την αντεπίθεσή του. 'Η αν θα μπει στην περιδίνηση των αυταπατών και θα χάσει πολύτιμο χρόνο, πολυτέλεια που δε διαθέτει. Είναι το Κόμμα που την επομένη των εκλογών θα είναι δίπλα του, στήριγμά του. Στο χέρι του λαού είναι να είναι ισχυρό. Την Κυριακή ας δώσει δύναμη στη δύναμή του, με ισχυρό ΚΚΕ.

Τρόμαξέ τους με ψήφο στο ΚΚΕ

Στις 7 του μήνα πάμε για μεγάλη σύγκρουση, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση. Το βεβαίωσαν χτες οι χιλιάδες διαδηλωτές που μετά από κάλεσμα του ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκαν έξω από τη «Χαλυβουργία», όπου η απεργία βρισκόταν ήδη στην 184η μέρα της.
Το βεβαιώνει συνολικά η κατάσταση της εργατικής τάξης, πλατιών λαϊκών στρωμάτων που ενώ στενάζουν ήδη, απειλούνται παράλληλα από τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τα χειρότερα που έρχονται.
Στο μεταξύ, λιγότερες από 100 ώρες έμειναν ώσπου να ανοίξουν οι κάλπες.
Ας δούμε ορισμένα από τα δεδομένα που πρέπει να παρθούν υπόψη με το μυαλό στην επόμενη μέρα των εκλογών.
Σ' όλη την Ευρώπη με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, με τους σοσιαλδημοκράτες ή τους νεοφιλελεύθερους στην κυβέρνηση, το αποτέλεσμα είναι ένα:
Την καπιταλιστική κρίση την πληρώνουν άγρια οι εργαζόμενοι ενώ παράλληλα οι καπιταλιστές αυξάνουν τα κέρδη τους.
Για να τα καταφέρουν έχουν δέσει το γάιδαρό τους.
Κοντά σε μια σειρά μέθοδες χειραγώγησης έχουν όπλο ισχυρό τον εργατοπατερισμό. Που ενώ όλα τα δεδομένα δείχνουν τον αντίπαλο στα μονοπώλια και το σύστημα της εκμετάλλευσης, οι εργατοπατέρες καλούν τους εργάτες να παλέψουν για να 'ναι ανταγωνιστική η οικονομία, δηλαδή ακόμα ισχυρότερα τα αφεντικά.
Ανάμεσά τους πρώτο ρόλο παίζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό δηλώνει τόσο την ενιαία γραμμή που τους ενώνει όσο και το μέγεθος της πρόκλησης.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πάθει της ψυχής τους τον τάραχο, αλλά χτες δε διαδήλωσαν, καθώς αυτοί στους οποίους εμπιστεύτηκαν μέχρι τώρα την ηγεσία του συνδικάτου τους κυνηγάνε ψήφους, όπως δήλωσε ο ίδιος ο αντιπρόεδρός τους, στέλεχος του ΣΥΝ.
 Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δίνουν μάχη στα μαγαζιά για να κρατήσουν ό,τι έχουν κατακτήσει, αλλά ο συνδικαλιστής του ΣΥΝ έχει προαναγγείλει ότι πάει να υπογράψει σύμβαση στα μέτρα της εργοδοσίας, δηλαδή κι άλλη μείωση μισθών για να κερδηθεί η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, την οποία έχει κορόνα στο κεφάλι του.
Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα ο Βενιζέλος ζητά πλειοψηφία στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, προαναγγέλλοντας την ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Ηδη στοιχίζονται πίσω του ο ένας μετά τον άλλον όσοι δηλώνουν πρώτα Ευρωπαίοι και μετά ό,τι άλλο.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση, όμως, είναι ένα πακέτο από το οποίο δεν παίρνει καθένας ό,τι θέλει. Ψηφίζεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένο, Κατσέλη, ΣΥΡΙΖΑ, Κουβέλη και εγκρίνεις την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή το τσάκισμα των εργατών για να σωθούν οι καπιταλιστές.
«Αντιμνημονιακή» ψήφο ζητάνε διάφοροι, αλλά χωρίς έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
Το μνημόνιο, όμως, είναι ένα πακέτο που προσυπογράφεται από τις κυβερνήσεις, την Ευρωπαϊκή Ενωση, το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του.
Εκτός από τον Βενιζέλο που ήδη δήλωσε αντιμνημονιακός (μετά πόνου ψυχής το υπέγραψε, δήλωσε), αντιμνημονιακός εμφανίζεται και ο Σαμαράς (θα το διαπραγματευτεί, είπε). Αντιμνημονιακός και ο ΣΥΡΙΖΑ (αυτός ξεκίνησε λέγοντας ότι θα το καταργήσει αλλά κατέληξε ότι θα κάνει ό,τι και η υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του κεφαλαίου).
Ολοι μαζί απειλούν το λαό ότι κινδυνεύει με έξοδο απ' το ευρώ.
Τη Δευτέρα, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, με ευρώ ή με δραχμή, θα' ναι στη θέση τους ο Μάνεσης της «Χαλυβουργίας», ο Στασινόπουλος της «Σωληνουργίας», τα μονοπώλια της ενέργειας. Στη θέση της θα είναι και η ΓΣΕΕ, μαζί τους και οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουν συμβάσεις για μείωση μισθών.
Το κρίσιμο είναι τι θα βρίσκεται απέναντί τους.
Μας το λέει με τη στάση της η αστική τάξη και η προπαγάνδα της.
 Καταφεύγει σε λίβελους για το ΚΚΕ φτάνοντας σε ωμά ψέματα. Η αστική τάξη αναγνωρίζει τον αντίπαλό της στην εργατική τάξη κι επιτίθεται στο Κόμμα της, το ΚΚΕ.
Η επιλογή των εργατών στο ΚΚΕ χαρακτηρίζεται παράκρουση.
Η άρνηση του ΚΚΕ να μετάσχει σε αστική κυβέρνηση ονομάζεται φυγομαχία.
Η απεργία των ναυτεργατών γίνεται ευκαιρία για χοντρά ψέματα.
Η θέση του ΚΚΕ για υψηλή φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου χαρακτηρίζεται απειλή για τον εστιάτορα.
Και οι οικογένειες που έχουν παιδιά στα ναρκωτικά καλούνται να δουν τον εχθρό στο ΚΚΕ γιατί λέει όχι σε όλα τα ναρκωτικά αντί να έχει δεχτεί τη θέση του Παπανδρέου «κάθε μπαλκόνι και μια καναβουριά».
Προσπερνάμε τους λίβελους.
Τα πράγματα σοβαρεύουν στο θέμα της εξουσίας.
 Πράγματι το ΚΚΕ έχει δηλώσει ότι δεν παλεύει για να κυβερνήσει το ίδιο, γιατί θέλει να πάρει την εξουσία ο ίδιος ο λαός.
Το ΚΚΕ δοκιμάζεται στα πραγματικά δύσκολα, όταν το σύνολο των δυνάμεών του πέφτει στη μάχη για να οργανωθούν ένας προς έναν οι εργάτες, συσπειρωμένοι γύρω από τη στρατηγική που οδηγεί στη λαϊκή εξουσία.
Η εργατική τάξη πρέπει να γνωρίζει - αυτό έχουμε να κάνουμε στις κοντά 100 ώρες που απομένουν ως την κάλπη - ότι κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι δύναμη για την ίδια, στις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται.
Είναι η ψήφος που τρομάζει την αστική τάξη.
                 
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ (από το Ριζοσπάστη)

Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε σε όλα

Ρωτάμε ευθέως:
 Αν το ΚΚΕ είχε διαχυθεί το 1991 μέσα στον τότε "Συνασπισμό της Αριστεράς", αν είχε μεταλλαχθεί σε μια δύναμη που αποδεχόταν ως μονόδρομο την Ευρωπαϊκή Ενωση, αν είχε εξελιχθεί σε ένα κόμμα του "κοινωνικού διαλόγου", θα ήταν σ' αυτή την κατάσταση το κίνημα, θα ήταν ακριβώς έτσι οι συνολικές εξελίξεις;
Λέμε όχι.
Ρωτάμε τον ελληνικό λαό:
Εκανε καλά το ΚΚΕ που καταψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, έστω και αν έμεινε μόνο του; Εκανε καλά το ΚΚΕ που προειδοποίησε το λαό ότι η ΕΕ δεν εξασφαλίζει ούτε ισοτιμία ανάμεσα στα κράτη, ούτε ίσους μισθούς και μεροκάματα, ίδιες τιμές από χώρα σε χώρα;
Εκανε καλά το ΚΚΕ που προειδοποίησε ότι στα Βαλκάνια θα γίνει ιμπεριαλιστικός πόλεμος, κατακερματισμός κρατών, μετατροπή τους σε κράτη προτεκτοράτα;
Οταν προειδοποιούσε ότι η ύπαρξη πυρηνικών και βιολογικών όπλων ήταν πρόσχημα για την επίθεση στο Ιράκ;
Εκανε καλά το ΚΚΕ που φώναζε και φωνάζει ότι ενσωμάτωση στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σημαίνει εκχώρηση λαϊκών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σημαίνει Αιγαίο χωρίς σύνορα;
Εκανε καλά το ΚΚΕ όταν βροντοφώναξε πρώτο και μόνο του για την καταδίκη του "σχεδίου Ανάν";

Τακτική παραπλάνησης...

ΤΟ ΟΤΙ ΘΑ ΖΟΥΣΑΜΕ μέρες απόλυτης παράνοιας όσο πλησιάζουμε στην Κυριακή των εκλογών, το είχαμε προβλέψει. Ομως άλλο να το λες και... άλλο να το ζεις.
Σε περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από εικόνες του Βενιζέλου που θέλει «να μας βγάλει από το Μνημόνιο» και του Σαμαρά που «δεν συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ»!!!
Τα λένε τόσο συχνά αυτά τα ... «ποιήματα» που είναι πλέον να ανησυχεί κανείς για την κατάσταση της πνευματικής τους υγείας. Αν λες κάτι τόσο συχνά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να το πιστέψεις και ο ίδιος.
Λες και έχουν περάσει... 50 χρόνια από τότε που συγκυβέρνησαν και μας «έβαλαν» σε ένα ακόμη Μνημόνιο (ίδιο και χειρότερο με τα προηγούμενα).
Λες και δεν έχουν μερικά ακόμη έτοιμα στα συρτάρια τους για να τα «περάσουν» αμέσως μετά τις εκλογές με όποιο τέλος πάντων κυβερνητικό σχήμα τους προκύψει. Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτή την «άκρη» θα τη βρουν.
Ετσι κι αλλιώς αυτά που έλεγαν καμία σχέση δεν είχαν με τα συμφέροντα του λαού, απλά τώρα δεν έχουν σχέση ούτε με τη κοινή λογική.
Ε, λοιπόν αφού έχουν αποφασίσει να (προσπαθήσουν μήπως και) μας θολώσουν το μυαλό, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους... τρελάνουμε εμείς. Και την Κυριακή των εκλογών και αμέσως μετά.
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΚΙ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕΙ. Ο Λουκάς Παπαδήμος μπορεί (γιατί ποτέ δεν ξέρεις) να μην είναι πρωθυπουργός μετά την 6η Μάη, όμως μας άφησε μια... λίστα.
Τι περιέχει; Μα τα μέτρα που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση τον Ιούνη!! Ξέρετε... περικοπές, νέους φόρους, απολύσεις, μειώσεις μισθών, κόψιμο συντάξεων, νέες επιχορηγήσεις σε τραπεζίτες, βιομήχανους και εφοπλιστές...
Ολα αυτά δηλαδή που τα κόμματα του ευρωμονόδρομου υπόσχονται και... σκίζουν τα ρούχα τους ότι δεν θα κάνουν.

Υποθέτουμε ότι τη λίστα θα την... καρφιτσώσει κάπου στο Μέγαρο Μαξίμου για να την βρει ο επόμενος. Να μην ξεχάσει τίποτε βρε παιδί μου...