Αντικομμουνιστική χολή έσπευσε να ρίξει χτες ο Γιώργος Τράγκας στο ΣΤΑΡ και στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, με αφορμή την τραμπούκικη επίθεση του εκπροσώπου της «Χρυσής Αυγής». Ο Γ. Τράγκας μίλησε για «κόκκινο φασισμό» που έχουμε γνωρίσει στο παρελθόν, όπως είπε, αναφερόμενος στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.
Είναι ο δημοσιογράφος που έχει αναλάβει εργολαβικά να προωθήσει το ΣΥΡΙΖΑ, που όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έχανε ευκαιρία να κατηγορήσει το ΚΚΕ ότι είναι «συστημικό κόμμα» και ότι στηρίζει – τάχα – τα μνημονιακά κόμματα, επειδή το Κόμμα μας ασκεί πολιτική κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ. Με όχημα την «αντιμνημονιακή στάση» ο Γ. Τράγκας παριστάνει τον αντισυστημικό για να προωθήσει με αυτό το προφίλ ακριβώς αυτήν την κυρίαρχη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, που έχει ήδη κατοχυρωθεί στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ: Τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού και την ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό – ναζισμό. Ο στόχος του σαφής: Μέσα από την ταύτιση να ηττηθεί το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα.
Αξιος ο μισθός του!
Σήμερα, στις μισές σχεδόν χώρες της ΕΕ, κυβερνούν ή συγκυβερνούν «Κασιδιάρηδες».
Στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στις χώρες της Βαλτικής, εκεί που εγκαθιδρύθηκε το καθεστώς της καπιταλιστικής «ελευθερίας», εκεί που οι κομμουνιστές ζουν στην παρανομία, οι κυβερνώντες – συνομιλητές της Μέρκελ, του Ολάντ, του Μπαρόζο, αποδίδουν τιμές στις «λεγεώνες των Ες – Ες»…
Σήμερα, στη Γαλλία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία, στην Φινλανδία, στην Ιταλία, το «ίσο» της αστικής «δημοκρατίας» τους το δίνουν, με ή χωρίς στολές παραλλαγής, οι «Κασιδιάρηδες». Είναι αυτή η ΕΕ που πριν συντάξει τα Μνημόνια λεηλασίας των λαών, έχει από καιρό συντάξει τα Μνημόνια της ιστορικής παραχάραξης και της ανίερης διαστρέβλωσης, με τα οποία επιχειρείται η συκοφαντική και γκαιμπελική επιχείρηση συσχέτισης του φασιμού και του ναζισμού με τον κομμουνισμό!
Και το ερώτημα που τίθεται είναι:
Με αυτούς που τρέφουν, εκτρέφουν, αναπαράγουν και στηρίζονται στο «αυγό του φιδιού» πας μαζί; «Διαπραγματεύεσαι», «αναδιαπραγματεύεσαι», «επαναδιαπραγματεύεσαι» στο όνομα του μέλλοντος και της σωτηρίας του ελληνικού λαού;
Στην Ελλάδα το σύστημα της ταξικής τους δημοκρατίας είναι αυτό που επί χρόνια μέσα από τα ΜΜΕ των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών δίνει βήμα στη θεωρία του «ένας λοχίας χρειάζεται».
Που χρησιμοποιεί την μπόχα και τη δυσωδία που το ίδιο δημιουργεί σαν πατσουλί είτε για να κρύψει την βρωμιά του, είτε σαν «αντίδοτο» απέναντι στην ίδια του την αποφορά.
Που αφού αρχικά μετέτρεψε σε «πολιτικά μεγέθη» τους θιασώτες του φασίστα Μεταξά και του «Χίτη» Γρίβα, τους υμνητές της χούντας και τους εκπροσώπους της ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπουλου, κατόπιν όλους αυτούς (και πριν ορισμένους τους ενσωματώσει κιόλας στα ψηφοδέλτια κομμάτων του… δημοκρατικού τόξου) τους αξιοποίησε ως συγκολλητική ουσία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο «σωτηρία» του τόπου. Να λοιπόν ποιοι «ταΐζουν» το φίδι. Να τίνος γέννημα είναι. Να πώς ο φασισμός που γεννιέται μέσα από σπλάχνα τους, αξιοποιείται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες της τάξης που τον εκτρέφει.
Από την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών της 6ης Μάη, το ΚΚΕ τόνισε ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι ένα συστημικό τοξικό παράγωγο, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα του συστήματος της ταξικής βαρβαρότητας.
Αυτό το ναζιστικό μόρφωμα, αυτή η μετενσάρκωση της «Ενωσης φίλων του Χίτλερ», η απαρτιζόμενη από ελληνόφωνα «Ες – Ες», από τους απόγονους των κουκουλοφόρων και των γερμανοτσολιάδων, συνιστά μια δολοφονική συμμορία στρατιωτικού τύπου.
Τα όσα συνέβησαν χτες το πρωί στα πλατό του «Αντέννα» είναι ένα «ψήγμα» μπροστά στα όσα έχουν διαπράξει και στα όσα σχεδιάζουν. Είναι ένα «τίποτα» μπροστά στα μαχαιρώματα κατά αλλοδαπών, στα νυχτερινά πογκρόμ στις γειτονιές της Αθήνας, της Πάτρας και αλλού, στις εγκληματικές επιθέσεις των «Περίανδρων» κατά φοιτητών και εργατών.
Το ΚΚΕ, από τη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες της 6ης Μάη και ενόψει των εκλογών της 17ης Ιούνη, επαναλαμβάνει την προτροπή και το κάλεσμά του προς τους εργαζόμενους και τους νεολαίους που παγιδεύτηκαν: «Διορθώστε την ψήφο σας απέναντι στη Χρυσή Αυγή».
Η ηλιθιότητα ξεχειλίζει από παντού. Στην πιο κρίσιμη εποχή της χώρας και των ζωών μας, η βλακεία πολλών, αισθάνομαι ότι φρενάρει την τελευταία δυνατότητα να είσαι ψύχραιμος. Η αμηχανία που προκαλεί η «λειτουργία» του ανθρώπινου εγκεφάλου, κάνει τα οικονομικά προβλήματα, την γενική ανασφάλεια, την ατομική αγωνία για την επιβίωση να μοιάζουν τείχος από αλουμινόχαρτο.
Αφορμή η φασιστική επίθεση του Η. Κασιδιάρη κατά της Ρένας Δούρου και της Λιάνας Κανέλη, χτες στο πρωινό του Γ. Παπαδάκη. Η ερώτηση που έθεταν αρκετοί ακροατές, αναγνώστες και άλλοι, με απομόνωνε από την λογική: «Ποιος άρχισε πρώτος». Σαν να επρόκειτο για δύο ζωηρά παιδάκια του νηπιαγωγείου, που αρπάχτηκαν για το αρκουδάκι τους, γνωρίζοντας όλοι εμείς οι ενήλικες ότι σε λίγο θα το έχουν ξεχάσει, ή στην χειρότερη με μια αυστηρή επίπληξη θα ηρεμήσουν και τα δυο. Συγγνώμη αλλά εδώ δεν τσακώθηκαν δυο. Επιτέθηκε ο ένας σε δύο. Δεν ήταν καβγάς δύο μερών, ήταν επίθεση του ενός μέρους στο άλλο, με εκρηκτικό και βίαιο τρόπο. Επίσης δεν ήταν ένας συνηθισμένος καυγάς, μεταξύ βουλευτών. Ήταν μια φασιστική επίθεση κατά εκπροσώπων της Αριστεράς. Ήταν μια κολοσσιαία πολιτική πράξη. Και μάλιστα πολιτική πράξη βίας.
Ξεκίνησε από έναν, με βεβαρημένο κακό ιδεολογικό παρελθόν και παρόν και στράφηκε κατά εκπροσώπων ενός χώρου με βαρύ παρελθόν και μέλλον…
Η προσέγγιση του θέματος μόνο από την πλευρά του καυγά, είναι εντελώς απολιτική, επιφανειακή και κατά τη γνώμη μου ηλίθια. Πολλοί μου λένε δεν είναι ηλίθιος ο κόσμος, δεν φταίει που σκέφτεται αποιδεολογικοποιημένα, δεν έχει εμπειρία. Τρίχες κατσαρές. Όποιος σκέφτεται έτσι είναι ηλίθιος.
Όποιος μετά από 5 χρόνια ΝΔ στην κυβέρνηση, 2 χρόνια ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, όποιος μετά από 2,5 χρόνια μνημονίων, μεσοπρόθεσμών και όλων όσων έχουν γίνει στην χώρα, δεν μπορεί να κάνει δυο συνδυασμένες σκέψεις, να δει τι κρύβεται κάτω από ένα εξόφθαλμο γεγονός, ζει στο συννεφάκι της μαλακίας του και επιμένω είναι ηλίθιος. Αρκετά το κανάκεμα στον ανυποψίαστο λαό.
Αρκετή ανοχή έχουμε δείξει σε εγκληματικές επιλογές του, στην ωφελιμιστική λογική, στην κακογουστιά του, στην ακούραστη διάθεσή του για υποταγή, στο κιτσαριό του και στο λάστιχο που έχει για συνείδηση. Όποιος δεν ξέρει τι είναι φασισμός είναι ηλίθιος.
Όποιος συνεχίζει να παγιδεύεται, όποιος γοητεύεται από παραπλανητικά λόγια, όποιος δεν βλέπει ποιος είναι ο συγκαλυμμένος φασίστας, ποιο μέσο ενημέρωσης και με ποιόν τρόπο προβάλει και ωραιοποιεί τον φασισμό. Όποιος έχει ακόμη άγνοια ή συγκεχυμένη εικόνα για θέματα που αιματοκύλησαν τις προηγούμενες γενιές, είναι ηλίθιος και επικίνδυνος. Είναι επικίνδυνος για όλους εμάς αλλά κυρίως για τον εαυτό του, διότι θα είναι από τους πρώτους που θα γίνουν κιμάς σε κάποιο ξεκαθάρισμα φυλής, έθνους, θρησκείας, αίματος κλπ. (άλλωστε είναι ήδη κιμάς στο οικονομικό ξεκαθάρισμα που λαμβάνει χώρα τα τελευταία 2 χρόνια).
Έχω άποψη για αρκετά θέματα, την οποία τσεκάρω, ελέγχω, προβοκάρω μόνος μου ή με άλλους, καθημερινά. Δεν λέω ότι όσα πιστεύω σήμερα θα αποδειχτούν σωστά αύριο. Θεωρώ βλακώδες όμως να παίξω μπουνιές με αυτόν που έχει διαφορετική. Το ακριβώς αντίθετο. Τρελαίνομαι να συζητώ, να διαφωνώ να πωρώνομαι, πάνω σε μια βάση. Αυτή των επιχειρημάτων, ή ακόμη και των επιθυμιών, ή ακόμη και των λειψών δεδομένων. Ακόμη και των ψευδαισθήσεων. Ακόμη και εμπαθειών. Όχι όμως χουλιγκάνικων αντιλήψεων και πρακτικών. Και αυτό το απεχθάνομαι επειδή είναι πολύ εύκολο, άρα προβλέψιμο, άρα περιττό. Προσωπικώς δεν βρίσκω καμία γοητεία να μιλώ με έναν δίμετρο τσιμεντόλιθο.
ΥΓ. Φανταστείτε πως νιώθω, όταν ακούω απόψεις όπως:
1. Ο Σαμαράς έχει την δυνατότητα να πείσει τους Ευρωπαίους.
2. Ο ΓΑΠ έκανε ότι μπορούσε για να μην χρεοκοπήσουμε.
3. Ο Άκης να επιστρέψει τα κλεμμένα για να ανέβουν οι μισθοί μας.
4. Μας ψεκάζουν.
5. Η Χρυσή Αυγή είναι κατά του συστήματος.
6. Χωρίς ανάπτυξη δεν θα βγούμε από το τούνελ…
Ο … βουλευτής και εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης αφού πρώτα πέταξε ένα μπουκάλι νερό στην εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, επιτέθηκε στην Βουλευτή του ΚΚΕ , Λιάννα Κανέλλη την αποκάλεσε «παλιοκομμούνι» και την γρονθοκόπησε!
Κυκλοφορεί από χτες το νέο σποτάκι της ΝΔ. Τοποθετείται χρονικά στο μέλλον όταν η Ελλάδα θα έχει βγει… από το Ευρώ. Ξεκινά με μια αίθουσα δημοτικού σχολείου. Τα παιδάκια είναι από κάτω καθισμένα στα θρανία τους και ένας ηλίθιος δάσκαλος από την έδρα, διαβάζει με αργό αλλά σταθερό στυλ, από τον πίνακα: Κύπρος, Βέλγιο, Ιρλανδία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ισπανία αυτές οι χώρες είναι στο ευρώ. Ένα κοριτσάκι από κάτω ρωτάει τον ηλίθιο:
-Και η Ελλάδα κύριε δεν είναι; (Ακολουθεί παύση και κοντινά στα μάτια του ηλίθιου και των παιδιών). Το κοριτσάκι επιμένει. Γιατί; (ακολουθεί πάλι κενό και κοντινά). Το κοριτσάκι ξαναεπιμένει: Γιατί κύριε; Και μετά πέφτει η στιβαρή φωνή του εκφωνητή, που μηρυκάζει τις γνωστές μαλακίες… «Με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε… κλπ κλπ»
Ο δάσκαλος στο ερώτημα του μικρού κοριτσιού δεν έχει να δώσει απάντηση και κοιτάει σαν ηλίθιος. Και είναι ηλίθιος διότι ενώ έχει υποστεί μείωση 30 έως 40% στο μισθό του δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να απαντήσει ότι αυτό έγινε σε αυτόν και σε χιλιάδες άλλους, για να εξοφληθούν οι ξένες τράπεζες και οργανισμοί από αμφιλεγόμενα δάνεια που έδιναν στην Ελλάδα γνωρίζοντας ότι η χώρα δεν μπορεί να τα ξεχρεώσει. Δεν μπορεί να απαντήσει ότι η μικρή Ελλάς εκβιαζόταν με την απειλή της Τουρκίας, από τους Ισχυρούς της Ευρώπης και εξαναγκαζόταν να κάνει παραγγελίες, αυξάνοντας και με αυτόν τον τρόπο το χρέος της, πλουτίζοντας ακόμη περισσότερο τα ντόπια λαμόγια και τις Ζίμενς…
Το σποτ αποκαλύπτει το μέγεθος της δουλοπρέπειας της Νέας Δημοκρατίας, γιατί θεωρεί ότι η χώρα μας μπορεί να ευημερήσει ΜΟΝΟ μέσα σε έναν ευρύτερο οργανισμό. Αυτό αποδεικνύεται και από το ένοχο βλέμμα του ηλίθιου δασκάλου. Ο σοβαρός δάσκαλος σε αντίστοιχη περίπτωση, θα έπρεπε να πει στα παιδιά, ότι η ευημερία των πολιτών δεν εξαρτάται από τις Ενώσεις κρατών. Να τους πει ότι σημασία έχει να ζούνε με αξιοπρέπεια στην χώρα τους. Να απολαμβάνουν τα πλούσια αγαθά της, τις ομορφιές της, τα τρόφιμά της. Να έχουν υποχρεώσεις και να τις τηρούν έντιμα, αλλά να έχουν και δικαιώματα. Στην μόρφωση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στην δουλειά, στα χόμπι, ακόμη και στο χαβαλέ. Να ζούνε ήσυχα, δημιουργικά, ευτυχισμένα, αρμονικά, όπως δικαιούνται στον τόπο που γεννήθηκαν, χωρίς αυτό να εξαρτάται από το αν ανήκουμε στον Α υπερεθνικό οργανισμό ή στον Β υπερεθνικό οργανισμό.
Ο δάσκαλος έπρεπε να απαντήσει ότι η πρώτη έγνοια και ανησυχία κάθε παιδιού είναι να αγαπάει την πατρίδα του και όχι το ευρύτερο σύνολο, να υπερασπίζει την ανεξαρτησία της και την αυτόνομη πορεία της, μέσα η έξω από τον όποιο ευρύτερο σχηματισμό. Ο δάσκαλος πρέπει να καλλιεργεί ελεύθερο πνεύμα στα παιδιά, και όχι συναισθήματα κατωτερότητας. Να καλλιεργεί ολοκληρωμένες προσωπικότητες και όχι ραγιάδες, που μελαγχολούν επειδή δεν ανήκουν κάπου. Προσωπικότητες που δεν φοβούνται να χαράξουν σε ατομικό και συλλογικό πεδίο, τον δικό τους δρόμο, αν χρειαστεί και έξω από οργανισμούς, με σεβασμό και ειλικρινή αισθήματα στους άλλους λαούς. Να τους πει ότι ακόμη και αν ανήκουμε κάπου, πρέπει να λειτουργούμε σαν να τραβούμε τον δικό μας μοναχικό δρόμο…
Ο ηλίθιος αυτός δάσκαλος θα έπρεπε επίσης να είχε απαντήσει στα παιδάκια, (που προφανώς κατά τη ΝΔ, δεν μένουν σε σπίτια ελλήνων, δεν έχουν απολυμένους γονείς, δεν έχουν παπούδες και γιαγιάδες που τους έχουν κόψει την σύνταξη και δεν ακούνε, για συσσίτια, αυτοκτονίες, φαγητό από τους κάδους, δεν ακούνε τον πατέρα τους να βρίζει την Μέρκελ, τον Μπαρόζο, τον ΓΑΠ, η την παλιοκατάσταση), θα έπρεπε να απαντήσει, λοιπόν σε αυτά τα παιδάκια που έπεσαν από τον Άρη, ότι βρεθήκαμε εκτός Ευρωζώνης, επειδή οι «σύμμαχοί» μας, μαζί με τα ντόπια κατοικίδιά τους, άφησαν τους καρκινοπαθείς χωρίς φάρμακα, έκλεισαν νοσοκομεία, έκλεισαν μαγαζιά, δημιούργησαν 1,5 εκ άνεργους, έβαλαν φόρους, χαράτσια, έκτακτες εισφορές, έκοψαν επιδόματα αναπήρων. Θα έπρεπε να πει στα παιδάκια ότι όλα αυτά έγιναν ΟΧΙ για το καλό του λαού μας, αλλά για το καλό μιας χούφτας συμφερόντων, άθλιων, αδίστακτων και εγκληματικών. Θα έπρεπε να τους πει ότι επί δύο χρόνια με τους ξένους και ντόπιους παπαγάλους τους, αυτά τα συμφέροντα, έβριζαν, μείωναν και πλήγωναν έναν λαό.
Το σποτάκι αυτό επιβεβαιώνει την δουλοπρεπή «εθνική ιδέα» της ΝΔ, που την εξέλιξε σε επιστήμη το αδελφό ΠΑΣΟΚ. Να «κολλήσει» δηλαδή η Ελλάδα σε έναν μεγαλύτερο σχηματισμό, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς προετοιμασία, με τον λαό μαθημένο στην αρπαχτή και στα ψίχουλα, κα 30 οικογένειες μαθημένες στο χρυσάφι και την διαπλοκή. Είναι επιτυχημένο 1000%. Καταφέρνει να «κουμπώσει» τέλεια, την ιδέα του υποταγμένου λαού σε ένα ξεπουλημένο και εθελόδουλο κόμμα.
ΥΓ. Στο σποτάκι ο ηλίθιος δάσκαλος αναφέρει και την Ισπανία…
Ο κύριος «φεύγω με το κεφάλι ψηλά»!
Ετσι είχε δηλώσει αποχωρώντας από το υπουργείο Υγείας κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής στο νέο υπουργό.
Ο κύριος που μαζί με τον Παπανδρέου, τον Βενιζέλο και τον Παπακωνσταντίνου εκπροσωπούν στον ανώτατο βαθμό αυτό που λέμε «ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και του ΔΝΤ».
Ο κύριος που παρέλασε επί διετία εκατοντάδες φορές από τα κανάλια για να διαφημίσει ως «σωτήριο» έργο τη διάλυση της Δημόσιας Υγείας, τη διάλυση των νοσοκομείων, τη διάλυση κάθε έννοιας κράτους πρόνοιας.
Ο κύριος που αποτελεί συνώνυνο της εξαθλίωσης εκατομμυρίων συνταξιούχων.
*
Ε, λοιπόν, αυτός ο κύριος είναι που χωρίς ίχνος ντροπής, σε ένα αποθεωτικό ρεσιτάλ πολιτικής ξετσιπωσιάς, εμφανίστηκε προχτές στις τηλεοράσεις, επιστρατεύοντας το ίδιο γνωστό ύφος της ατσαλάκωτης αυταρέσκειας, για να ασκήσει κριτική
(σ.σ.: ποιος; ο Λοβέρδος!!)
για το έγκλημα που συντελείται εναντίον των καρκινοπαθών και όλων των αρρώστων με τα φάρμακα που έχουν ανάγκη...
Ο κύριος Λοβέρδος.
Αυτός που θα έπρεπε να απολογείται, αυτός που κάθε τρεις και λίγο πανηγύριζε γιατί έπαιρνε τη μια απόφαση μετά την άλλη «μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης» με τις οποίες κόβονταν τα φάρμακα στους ασθενείς, ζητάει και τα ρέστα!
Πρόκειται για κλασική περίπτωση πολιτικού ανδρός - ο Λοβέρδος - όπου τυγχάνει πλήρους εφαρμογής η ρήση του... Λοβέρδου: «Δεν υπάρχει σάλιο»!
«Εμείς είμαστε κόμμα ευθύνης. Το πρώτο το οποίο έχω ήδη πει σήμερα στη Βουλή και έχω δηλώσει ξεκάθαρα, είναι ότι εμείς, η Ελλάδα, έχει φιλότιμο, σέβεται τη συνέπειά της και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένη να τηρήσει και να σεβαστεί και τις υπογραφές της». (Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος της ΝΔ, «MEGA», 1/11/2010)
*
«Η Ελλάδα τιμά την υπογραφή της γιατί το κράτος έχει συνέχεια και συνέπεια». (Δημήτρης Αβραμόπουλος, αντιπρόεδρος της ΝΔ, συνέντευξη Τύπου, 6/9/2010)
*
«Από τη στιγμή που μια χώρα, το κράτος μας, η ελληνική πολιτεία, έχει αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι σε τρίτους, δεσμεύσεις τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι με βάση την αρχή της συνέχειας του κράτους να τις τιμάμε, από εκεί και πέρα δεν τίθεται θέμα ως προς αυτό». (Κώστας Τζαβάρας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, «Κανάλι 1», 24/8/2010) *
Αυτές είναι - μερικές μόνο - απαντήσεις που έχει δώσει η ΝΔ σχετικά με το ερώτημα τι θα έκανε με το πρώτο Μνημόνιο, εφόσον γινόταν κυβέρνηση.
Και τώρα ρωτάμε:
Αν τα προηγούμενα οι της ΝΔ με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρό της - ότι δηλαδή θα εφάρμοζαν απαρέγκλιτα το πρώτο Μνημόνιο - τα έλεγαν για ένα Μνημόνιο το οποίο δεν το είχαν ψηφίσει,
τότε, για το δεύτερο Μνημόνιο, που το ψήφισαν κιόλας, και για το οποίο απέστειλαν και εγγυητικές επιστολές από πάνω,
τι να περιμένουμε;
Οτι θα το... επαναδιαπραγματευτούν;
Η αλχημεία είναι προφανής:
Αλλο πράγμα είναι το Μνημόνιο - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - κι άλλο πράγμα είναι η Δανειακή Σύμβαση!
Το πρώτο - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - θα το ακυρώσουμε (;). Τη δεύτερη θα την επαναδιαπραγματευτούμε.
*
Αλλά:
Εκεί είναι, σελίδα 59, παράγραφος 8 της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου, που απερίφραστα αναφέρεται: «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο...»!
Δηλαδή - παρά τα όσα ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ - το Μνημόνιο και η Δανειακή είναι ένα πράγμα. Είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
*
Επιπλέον:
Αυτή η Δανειακή Σύμβαση είναι που απερίφραστα θέτει την Ελλάδα (άρθρο 13, παράγραφος 1, σελ. 86) υπό το «αγγλικό δίκαιο» και συγκεκριμένα αναφέρει: «Η Παρούσα Σύμβαση και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που γεννάται σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο»!
*
Εκεί είναι (άρθρο 13, παράγραφος 2, σελ. 86) που η Ελλάδα τίθεται υπό την «αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου»!
*
Εκεί είναι (αρθρο 13, παράγραφος 4, σελ. 86-87 της Δανειακής Σύμβασης) όπου αναφέρεται το εξής καταπληκτικό: «Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος και η Τράπεζα της Ελλάδος παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφασης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που αυτό δεν απαγορεύεται από αναγκαστικό νόμο»!
*
Τι μας λέει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ;
Οτι αυτό το ανεπανάληπτο όργιο που λέγεται «Δανειακή Σύμβαση»,
με το οποίο η Ελλάδα τίθεται υπό το αγγλικό δίκαιο (!),
με το οποίο η Ελλάδα «απαλλάσσεται» από τα ...βάρη κάθε έννοιας ανεξαρτησίας και κυριαρχίας,
με το οποίο η Ελλάδα «παραιτείται» κάθε ασυλίας της περιουσίας της έναντι των δανειστών,
αποτελεί - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ - ένα πλαίσιο που δεν είναι απορριπτέο, δεν είναι καταγγελτέο, δεν είναι ακυρωτέο!
Αντίθετα αυτό το έκτρωμα ο ΣΥΡΙΖΑ το θέλει γιατί, όπως λέει, σε αντίθεση με το Μνημόνιο που είναι «κακό», η «Δανειακή» είναι «καλή» και «συζητήσιμη», ως εκ τούτου ο ΣΥΡΙΖΑ τη ...διαπραγματεύεται.
Κι αυτό - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι «αριστερή» πολιτική...
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος
Μόνο με πιο ισχυρό ΚΚΕ και οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης μπορεί να προστατευθεί το περιβάλλον και να αποτραπεί η χρεοκοπία του λαού.
Αυτό τονίζει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Χρόνο με το χρόνο η Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον βρίσκει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας σε όλο και χειρότερη θέση. Μαζί με τα απανωτά χτυπήματα στα δικαιώματα και στο εισόδημά τους υποβαθμίζεται και ο ευρύτερος χώρος όπου ζουν και εργάζονται: Το εργασιακό, το οικιστικό, το φυσικό περιβάλλον. Ολα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους καταδικάζει το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού να λιμοκτονεί, να ζει σε άθλιες συνθήκες. Εξάντληση φυσικών πόρων, αφανισμός δασών, υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, αστικά και τοξικά απόβλητα, διατροφική εξάρτηση από διεθνικά μονοπώλια, ατμοσφαιρική ρύπανση, καταστροφή οικοσυστημάτων και ρύπανση φυσικών αποθεμάτων, έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό, έλλειψη έργων θωράκισης απέναντι σε φυσικές καταστροφές, κι ακόμη στρατιωτικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, είναι μερικά μόνο αποτελέσματα της ασύδοτης δράσης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Ανάμεσά τους επιφανή θέση κατέχουν τα μονοπώλια της ΕΕ, τα συμφέροντα των οποίων θωρακίζονται με μια σειρά κοινοτικές οδηγίες που ψηφίζουν στα κοινοτικά όργανα τα κόμματα της άρχουσας τάξης και οι κάθε λογής συνοδοιπόροι τους στον ευρωμονόδρομο.
Εωλες κορόνες των αστικών κομμάτων
Αυτό όμως δεν θα εμποδίσει τα κόμματα αυτά, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, Πράσινοι Οικολόγοι, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, να εκμεταλλευτούν και πάλι την Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον με έωλες κορόνες για τη "σωτηρία του πλανήτη", την "αναβάθμιση των οικοσυστημάτων" την "προστασία των δασών", τη «βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων». Και να προβάλουν ακόμη μια φορά την "πράσινη οικονομία" τους σαν το εργαλείο για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, κρύβοντας τον πραγματικό στόχο της κρατικής στήριξης "πράσινων επενδύσεων" των μονοπωλιακών ομίλων.
Οι εργαζόμενοι όμως συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο, ότι πίσω από τις γενικόλογες διατυπώσεις για το περιβάλλον κρύβεται ο βασικός στόχος, που είναι να διευρυνθεί ο ζωτικός χώρος του κεφαλαίου για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κερδών του. Να διευκολυνθεί η ληστρική δράση του με την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, σε βάρος ταυτόχρονα του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, να λεηλατηθεί παραπέρα το πενιχρό εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων υπέρ του κεφαλαίου για την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων που η ίδια η ασύδοτη δράση του προκαλεί. Πρόκειται για την πραγματική ουσία της ψευδεπίγραφης ευρωενωσιακής αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Δεν είναι τυχαίο που στο όνομα της αρχής αυτής, πέρα από τα κόμματα εξουσίας της άρχουσας τάξης, πίνουν νερό και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ και Οικολόγοι Πράσινοι, που συμβάλλουν ενεργητικά στην υλοποίησή της: Η θετική στάση τους στην επιβολή εναλλακτικών "πράσινων" χαρατσιών ως αντικινήτρων κατά της "σπατάλης" πόρων από τη λαϊκή οικογένεια και το μικροπαραγωγό, στην κοστολόγηση της διαχείρισης των απορριμμάτων με βάση τον κανόνα "πληρώνω όσο πετάω", στην επιδότηση με δημόσιους πόρους του κεφαλαίου για την "εφαρμογή αντιρρυπαντικής τεχνολογίας", είναι μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Οργάνωση της αντεπίθεσης
Η κατάσταση όμως αυτή μπορεί και πρέπει ν' αλλάξει.
Το ΚΚΕ , με την ευκαιρία και της Μέρας για το Περιβάλλον, καλεί την εργατική τάξη, όλα τα λαϊκά στρώματα να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για "αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία", για τον δρόμο της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στο φυσικό πλούτο και στις υποδομές, της ισόμετρης ανάπτυξης των περιφερειών και των κλάδων της οικονομίας, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό λαϊκό έλεγχο. Σε αυτό το πλαίσιο, θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης. Για να ανοίξει ο δρόμος γι' αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, το ΚΚΕ δίνει καθημερινές μάχες για την προστασία των δασών, του υδροφόρου ορίζοντα, των ελεύθερων χώρων, του εργασιακού περιβάλλοντος, την αντισεισμική θωράκιση, την αντιπλημμυρική προστασία, τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα διαχείρισης αποβλήτων.
Οι εκλογές της 17ης Ιούνη αποτελούν μια σημαντική στιγμή ευθύνης για το λαό. Μπορεί να ματαιώσει το σχέδιο της άρχουσας τάξης για την αποδυνάμωση του ΚΚΕ και την επιβολή ενός νέου διπολισμού που θα υπηρετεί τις επιλογές της ΕΕ και της άρχουσας τάξης. Μόνο με πιο ισχυρό ΚΚΕ και οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης μπορεί να προστατευθεί το περιβάλλον και να αποτραπεί η χρεοκοπία του λαού».
Σε δήλωσή της, τη Δευτέρα, για τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον ΕΟΠΥΥ και στο Φάρμακο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:
«Το ΚΚΕ θεωρεί ότι τώρα πριν να είναι πολύ αργά, πρέπει να τοποθετηθούν όλα τα κόμματα, ενόψει και των εκλογών, στο τι πρέπει να γίνει με τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον ΕΟΠΥΥ και με τη στάση πληρωμών που ουσιαστικά υπάρχει απέναντι στα φάρμακα των ασθενών, στους υγειονομικούς μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους και στους φαρμακοποιούς. Στην ουσία, δηλαδή, βρισκόμαστε μπροστά σε μία χρεοκοπία του δημόσιου συστήματος Υγείας, όπως λέγεται.
Ο ΕΟΠΥΥ, αυτή τη στιγμή, καλύπτει το 92% των ασφαλισμένων του ελληνικού λαού, περίπου 10 εκατομμύρια άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένους. Η κρατική επιχορήγηση έχει μειωθεί για τους διπλάσιους αυτούς ασφαλισμένους τουλάχιστον τρεισήμισι φορές. Πιθανόν και παραπάνω, αν πάρουμε υπόψη τους τελευταίους μήνες της ύφεσης.
Η κρατική επιχορήγηση αρχικά είχε προσδιοριστεί στο 0,6% του ΑΕΠ και με τον πρόσφατο εφαρμοστικό νόμο που ακολούθησε βεβαίως το μνημόνιο, μειώθηκε στο 0,4% του ΑΕΠ. Είναι ενδεικτικό ότι πριν από τον ΕΟΠΥΥ και μόνο για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, που ανέρχονταν σε 5,5 εκατομμύρια, διατίθενταν το 1,4% του ΑΕΠ. Τα χρέη του ΕΟΠΥΥ σήμερα φτάνουν στα 4,16 δισ. και τα ταμειακά διαθέσιμα είναι 5 εκατομμύρια. Επομένως, ο όρος χρεοκοπία αιτιολογείται αμέσως.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι πρέπει από τώρα να δηλώσουν τα κόμματα μπροστά στις εκλογές - δεν μπορεί βεβαίως να το κάνει η υπηρεσιακή κυβέρνηση - ότι θα διεκδικηθεί η άμεση επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ από το κράτος, προκειμένου να καλύψει τα χρέη και τις ανάγκες των ασφαλισμένων. Να δοθούν πίσω τα χρήματα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που "κουρεύτηκαν" και να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων στον κλάδο της Υγείας και να καλύψει υγειονομικά όσους έχουν χάσει το δικαίωμα της ασφάλισης.
Για τα φάρμακα: Το κράτος να αναλάβει το ίδιο να πληρώσει τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων. Να κάνει η ίδια η κυβέρνηση τη διαπραγμάτευση με τις φαρμακοβιομηχανίες και όχι οι διοικήσεις των νοσοκομείων, ούτως ώστε να υπάρχει έγκαιρη και επαρκής τροφοδοσία σε όλα τα φάρμακα. Και επιπλέον υπογραμμίζουμε: Το αναγκαίο υγειονομικό υλικό λείπει, με αποτέλεσμα σήμερα τα νοσοκομεία, ανάμεσα σε αυτά και το ΑΧΕΠΑ που ήδη το έχει ανακοινώσει, να κλείνουν τα χειρουργεία γιατί δεν έχουν τα υλικά για τα χειρουργεία. Να εξασφαλιστεί η έγκαιρη και επαρκής διάθεση όλων των ειδικών φαρμάκων, για τους καρκινοπαθείς και για τους χρονίως πάσχοντες από τα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων και τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Η πληρωμή των φαρμάκων από τους φαρμακοποιούς στους προμηθευτές να γίνεται μετά την εξόφλησή τους απ' τον ΕΟΠΥΥ. Η πληρωμή στους προμηθευτές και η απόδοση του ΦΠΑ να γίνεται στο ύψος του ποσοστού που αποζημιώνονται αντίστοιχα από τον ΕΟΠΥΥ. Να δοθεί η δυνατότητα στους φαρμακοποιούς να συμψηφίζουν τα χρέη τους ανάμεσα στο δημόσιο και την εφορία. Να υπάρχει μηδενική συμμετοχή, δηλαδή δωρεάν, σε όλα τα φάρμακα των χρονίων παθήσεων και για τις συνοδούς νόσους και για όλα τα συμπληρώματα διατροφής.
Θεωρούμε ότι αυτές οι προτάσεις είναι το λιγότερο που μπορεί να γίνει και επιπλέον περιλαμβάνουμε και τα ΑμΕΑ και τους χρονίως πάσχοντες. Δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Μιλάμε για την αρχή μιας χρεοκοπίας και μάλιστα στο πιο σημαντικό και ευαίσθητο τομέα της Υγείας και ιδιαίτερα σ' αυτούς που πάσχουν από πολύ βαριά νοσήματα ή έχουν ανάγκη άμεσης χειρουργικής επέμβασης
Η διευθύντρια του ΔΝΤ και ένα από τα κορυφαία στελέχη της ΕΚΤ, άρα και της Ευρωζώνης, ζήτησαν από το λαό της Ελλάδας συναίνεση, ώστε να εφαρμοστούν ανεμπόδιστα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης για να ξεπεραστεί η κρίση, με πλήρη εξαθλίωση του λαού.
Παρουσίασαν μάλιστα σαν υπόδειγμα τη Λετονία, καλώντας την Ελλάδα να τη μιμηθεί.
Τι έγινε όμως στη Λετονία;
Η βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στη χώρα αυτή, έχει οδηγήσει στη σημαντική μείωση του πληθυσμού. Συγκεκριμένα, το 10% των Λετονών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μετά το 2000 και οι μισοί απ' αυτούς έφυγαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, που εφαρμόζεται πρόγραμμα σφοδρής λιτότητας. Σύμφωνα με τα προσωρινά στατιστικά στοιχεία που δόθηκαν φέτος στη δημοσιότητα, ο πληθυσμός της Λετονίας φτάνει μόλις τα 1,9 εκατομμύρια ανθρώπους.
Το 2004, η Λετονία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οταν το 2008 βρέθηκε στη δίνη βαθιάς κρίσης, το ΔΝΤ και η ΕΕ προσέτρεξαν με δάνεια 7,5 δισ. ευρώ.
Σε αντάλλαγμα του δανείου, η λετονική κυβέρνηση υπέγραψε σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας και ενέκρινε τους πιο σκληρούς προϋπολογισμούς στην ιστορία της.
Αύξησε τους φόρους και μείωσε τις δημόσιες δαπάνες και τους μισθούς μέχρι και 60%.
Εκλεισε δεκάδες σχολεία και νοσοκομεία, απολύοντας τους δημοσίους υπαλλήλους με αποτέλεσμα το 25% του ενεργού δυναμικού της χώρας να είναι άνεργοι!
Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκε κατά 30%, ενώ το 26% του πληθυσμού ζει κάτω από το στατιστικό όριο της φτώχειας.
Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται το 51% των ηλικιωμένων. Μια θέση εργασίας στη Λετονία, ανά πέντε, καταργήθηκε. Συνολικά, η ανεργία υπερτριπλασιάστηκε από το 2007 έως το 2010. Στους νέους έφτασε το 43%, ενώ στους μακροχρόνια ανέργους το 32%.
Αυτές είναι οι συνέπειες που είχε για το λαό η διαχείριση της κρίσης από την αστική τάξη και την κυβέρνηση της Λετονίας, σε συνεργασία με τους συμμάχους της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Σ' αυτό το επίπεδο της αθλιότητας θέλουν να οδηγήσουν το λαό όσοι τον καλούν να δηλώσει πίστη στην ευρωένωση και δίνουν όρκους πίστης στη διαχείριση της φτώχειας των λαϊκών στρωμάτων, ζητώντας να κυβερνήσουν.
Η δύναμη του λαού βρίσκεται στα δικά του χέρια και στη συμπόρευση με το ΚΚΕ. Για απαλλαγή από τους δυνάστες του, με αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία.
Ηχηρό χαστούκι στις αυταπάτες που καλλιεργούν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, που τάχα θα ανακουφίσει το λαό, αλλά και στον επικίνδυνο εφησυχασμό του λαού, κύρια από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης πτώχευσης για την Ελλάδα, δίνουν με δηλώσεις τους εκπρόσωποι της λυκοσυμμαχίας. Παράλληλα, προαναγγέλλουν ότι η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης», δηλαδή της ανάπτυξης με άγρια λιτότητα, θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση μετά τις εκλογές.
Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, δήλωσε ευθέως ότι «αναμφίβολα θα τεθεί» θέμα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη εάν η Αθήνα δεν τηρήσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της. Πρόκειται για τον υπουργό μιας κυβέρνησης την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίαζε ότι θα φέρει «άλλον αέρα» στην Ευρώπη, εκθειάζοντας μάλιστα τους Γάλλους «συνεταίρους» του για την απόφασή τους να στηρίξουν τον σοσιαλδημοκράτη Ολάντ στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. «Το ζήτημα θα τεθεί χωρίς αμφιβολία. Θα ετίθετο εάν οι ίδιοι οι Ελληνες δεν σέβονταν τις δεσμεύσεις τους», είπε ο Μοσκοβισί στη γαλλική τηλεόραση, αναφερόμενος στις εκλογές στην Ελλάδα. «Ευχόμαστε αληθινά η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη», πρόσθεσε, εκβιάζοντας το λαό για «ψήφο» στον «ευρωμονόδρομο». Ερωτηθείς εάν το υπουργείο του έχει προετοιμαστεί για το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, ο Μοσκοβισί παραδέχθηκε ότι «έχουν ίσως γίνει κάποιες σκέψεις εδώ κι εκεί, είναι πιθανό», αλλά πρόσθεσε πως «θα εργαστεί» προκειμένου να «αποφευχθεί το σενάριο αυτό».
Μια πλειάδα δημοσιογράφων των αστικών ΜΜΕ, με πρώτους και καλύτερους διαφόρους της ΝΕΤ, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποια ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, σειρά γνωστών «αγνώστων» που υπογράφουν με ψευδώνυμα σε ιστοσελίδες και βεβαίως η εφημερίδα «Αυγή», όλοι αυτοί και άλλοι επιτίθενται στην πολιτική του ΚΚΕ, προκειμένου να τη φέρουν... στο σωστό δρόμο! Τόσος είναι ο πόνος τους για να «διορθώσει» το ΚΚΕ τη στρατηγική του. Μάλιστα, με πρώτον και καλύτερο τον Αλ. Τσίπρα και τους ανώνυμους των ιστοσελίδων, εγκαλούν το ΚΚΕ επειδή δεν... εφαρμόζει τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου του! Τέτοιο το θράσος τους και η πρόκληση. Ολους τους παραπάνω ενοχλεί η πολιτική του ΚΚΕ. Αυτό είναι το πρόβλημα που έχουν και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πιέσουν (όντας μακριά νυχτωμένοι), ώστε αυτή να αλλάξει και να γίνει το ΚΚΕ σαν εκείνους...
Και επιτίθενται. Αλλοι με «συντροφικά» λογάκια, άλλοι χύνοντας χολή, άλλοι απαξιωτικά και με αλαζονεία, αλλά με τον ίδιο στόχο και διαχωρίζοντας προβοκατόρικα την καθοδήγηση του ΚΚΕ από το υπόλοιπο κομματικό σώμα: Η κακή ηγεσία και η καλή βάση!!
Ο συντονισμός όλων των αυτόκλητων υπερασπιστών ενός άλλου ΚΚΕ είναι απόλυτος. Αν είναι ένα το κέντρο που συντονίζει την επίθεση ή περισσότερα από ένα, αποτελεί δευτερεύον ζήτημα. Το θέμα είναι ο ενιαίος συντονισμός...
Στην «Αυγή» της Κυριακής δημοσιεύθηκε άρθρο με τον τίτλο «Σύντροφε». Ο αρθρογράφος του ξεκινάει από το 1968, όταν πραγματοποιήθηκε η 12ηΟλομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία επήλθε η διάσπαση του Κόμματος, και έρχεται με ένα άλμα στο σήμερα, για να απλώσει χέρι «φιλίας» στα μέλη του ΚΚΕ να συμπορευτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού «ξανακοιτάξουν ορισμένες απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ που δεν οδηγούν τώρα πια πουθενά» (!), όπως γράφει.
1. Ο αρθρογράφος κάνει πως δεν καταλαβαίνει τι έχει συμβεί εδώ και 44 χρόνια. «Ξεχνάει» ότι σε αυτό το διάστημα επιχειρήθηκε δύο φορές η μετάλλαξη (διάλυση) του ΚΚΕ από τις δυνάμεις του λεγόμενου «ανανεωτικού» χώρου. Μία φορά το 1968 (η επιχείρηση διάλυσης είχε αρχίσει νωρίτερα με όχημα την ΕΔΑ) και στη συνέχεια το 1989 - 1991 με όχημα τον τότε Συνασπισμό. Και τις δύο φορές το ΚΚΕ μπόρεσε να εξουδετερώσει την προσπάθεια διάλυσής του.
2. Ποιες είναι «οι ορισμένες απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ»; Τη στρατηγική του ΚΚΕ, που ψηφίστηκε από το 15ο Συνέδριο και εμπλουτίστηκε από τα επόμενα, 16ο, 17ο και 18ο, στρατηγική που συζητήθηκε σε όλο το Κόμμα και εγκρίθηκε πανηγυρικά, ο «σύντροφος» αρθρογράφος, σύμφωνα με την πάγια οπορτουνιστική πρακτική, τη μετατρέπει σε «ορισμένες απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ»! Δηλαδή, καλεί τα μέλη του Κόμματος να ανατρέψουν αυτή τη στρατηγική. Πού νομίζει ότι απευθύνεται με τόσο ανόητο τρόπο; Θεωρεί προφανώς ότι οι κομμουνιστές δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν την επιβεβαιωμένη πολιτική του Κόμματός τους από τον καιροσκοπισμό, τον οπορτουνισμό και την καλπιά. Δε χρειάζεται να τα βρουν οι ηγεσίες, λέει στους κομμουνιστές. Βρείτε τα εσείς με τον ΣΥΡΙΖΑ!...
3. «Δεν είναι ώρα για παλιές έριδες...», γράφει. Μα η σύγκρουση με τον οπορτουνισμό δε γίνεται μόνο για τα παλιά. Γίνεται πρωταρχικά για το σήμερα. Το παρελθόν απλώς διδάσκει για το παρόν. Και σήμερα συγκρούονται δύο γραμμές, δύο δρόμοι ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στον «ευρωμονόδρομο», δεν επιδιώκει αντιπαράθεση με τους επιχειρηματικούς ομίλους, καλλιεργεί αυταπάτες ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης μπορεί να φέρει ευημερία στο λαό. Είναι σε αντίθεση και αντίπαλος της γραμμής που κινείται και εκφράζεται συνοπτικά στο σύνθημα του ΚΚΕ «Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής».
Αυτή η στρατηγική περιγράφει και ενάντια σε ποιους πρέπει να στραφεί η εργατική - λαϊκή συσπείρωση και πάλη. Βάζει στο στόχαστρο τους καπιταλιστές που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί μοχλό της ανάπτυξης, καθώς και το πολιτικό τους προσωπικό, απαραιτήτως και τον οπορτουνισμό - σοσιαλδημοκρατία που εμπαίζει και εξαπατά το λαό. Επομένως, τα γραφόμενα από τον αρθρογράφο «Λάθος εχθρό σε λάθος χρονική στιγμή διαλέγει η ηγεσία σου» πάνε περίπατο.
4. Στο άρθρο η υποκρισία βγάζει φωνή. Προφανώς γιατί κατά τον αρθρογράφο δεν υπάρχουν τόσοι και τόσοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ που μαζί με νεόκοπους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ (εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ) παριστάνουν στις γειτονιές τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ που τώρα αποφάσισαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ! Δε γνωρίζει επίσης τίποτα για «τα χαρτάκια» με τα οποία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τροφοδότησε τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, για να γράφουν και να λένε ότι η καθοδήγηση του ΚΚΕ έχει χωριστεί σε εκείνους που είναι υπέρ μιας συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και στους αντιτιθέμενους! Ούτε φαίνεται να γνωρίζει τις προσπάθειες εξαγοράς μελών του ΚΚΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ, που προσφέρει από τώρα ζεστές θεσούλες στον κρατικό μηχανισμό...
5. Ομως, ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί και το επιχείρημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για την πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, υπονοώντας προφανώς πως θα ευθύνεται το ΚΚΕ για το γεγονός ότι «αν χαθεί αυτή η ιστορική στιγμή, όλα τα δεινά που θα ακολουθήσουν θα φορτωθούν στην Αριστερά, άνευ διακρίσεων. Λίγα χρόνια μετά την κατάρρευση του τεράστιου και ορμητικού χείμαρρου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, πάνω στα συντρίμμια της χτίστηκε πολύ γρήγορα ο Εθνικοσοσιαλισμός».
Πρόκειται για τη γνωστή οπορτουνιστική και αντικομμουνιστική ερμηνεία εκείνης της ιστορικής περιόδου, που όλα τα αμαρτήματα της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας και η αντικομμουνιστική πολιτική της στήριξης του καπιταλισμού αποκρύβονται, για να φορτωθούν οι ευθύνες της αναρρίχησης του Χίτλερ στην εξουσία, όχι στους κεφαλαιοκράτες και στην ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που του παρέδωσαν την εξουσία, αλλά στην ΚΔ και στο ΚΚ Γερμανίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιγράψει όλα τα κόλπα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό δείχνει και το παραπάνω άρθρο στην «Αυγή», όπου ο συγγραφέας του θέτει σε κάθε κομμουνιστή το δίλημμα: «Φαντάσου να χάσει η Αριστερά όλην αυτή την πρωτοφανέρωτη ορμή για 1% ή 1,5%»!
Επαναφέρουν ένα ξένο προς τα λαϊκά συμφέροντα δίλημμα, αντιγραφή του πάλαι ποτέ «ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ». Και μάλιστα το επαναφέρουν σε μια περίοδο που η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει και το ενδεχόμενο μιας άτακτης χρεοκοπίας είναι μεγάλο, όπως μεγάλη είναι και η πιθανότητα να γίνει ένα νέο «κούρεμα» του χρέους που θα φέρει νέα μνημόνια.
Σημασία για τα λαϊκά συμφέροντα έχει να είναι ισχυρό το ΚΚΕ και όχι ποιος θα βρίσκεται στην κυβέρνηση για να υπηρετήσει τα αστικά συμφέροντα. Σημασία έχει η ψήφος να πηγαίνει στο λαϊκό αντίβαρο και όχι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ή υπέρ της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ ή οποιουδήποτε άλλου. Μόνο η ψήφος που πηγαίνει στο ΚΚΕ δεν είναι χαμένη. Ολοι οι άλλοι βρίσκονται στην όχθη του «ευρωμονόδρομου», όποιες διαφορές κι αν έχουν μεταξύ τους, που άλλωστε αποτελούν προϋπόθεση για να λειτουργεί ο δικομματισμός ή ο διπολισμός. Γι' αυτό και καμία ψήφος αριστερού, ριζοσπάστη, καμία ψήφος άλλοτε ψηφοφόρου του ΚΚΕ δεν πρέπει να χαθεί.
Ομως, το όλο ζήτημα δεν περιορίζεται στις εκλογές, έχει μεγαλύτερο βάθος. Διάφοροι (πρωταρχικά οι του ΣΥΡΙΖΑ) θεωρούν ότι είναι κατάλληλη η στιγμή για να πάρουν τη ρεβάνς του 1968 και του 1991. Πιστεύουν ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί ο παλιός και ομολογημένος στόχος τους να μεταλλαχθεί το ΚΚΕ, δηλαδή να πάψει να είναι Κομμουνιστικό Κόμμα αντάξιο του ονόματός του και να μετατραπεί σε ένα κόμμα του σαλονιού, που κάπου κάπου θα ψελλίζει και μερικές «επαναστατικές» φρασούλες για να κοροϊδεύει τον εαυτό του και τον κόσμο.
«Το ΚΚΕ είναι το κόμμα των ανθρώπων που είναι ζωντανοί επειδή έχουν ξεχάσει να πεθάνουν»
Τάδε έφη ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ σε ομιλία που διοργανώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Κυριακή, όπου μίλησε μαζί με τον Τσίπρα. Και αυτές οι χυδαιολογίες εισέπραξαν μάλιστα θερμό χειροκρότημα από το ακροατήριο, που όπως φαίνεται εμφορείται με θερμά «ενωτικά» αισθήματα για την «αριστερά»...
Τα υπόλοιπα, της «σοβαρής» δήθεν ανάλυσης, ήταν τα γνωστά και χιλιοειπωμένα που μάλιστα πλασάρονται και για επαναστατικά, ότι δεν πρέπει κανείς να παρακολουθεί την κοινωνία να διαλύεται και μετά να δράσει, ότι αν περιμένεις τη σωστή στιγμή αυτή η στιγμή ποτέ δε θα έρθει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για να σώσει τα ευρωπαϊκά ιδεώδη της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας κλπ.
Για ποια στιγμή που ήρθε αλήθεια μιλάμε; Και εγκαλούν το ΚΚΕ ότι τάχα ακόμη περιμένει; Η στιγμή που ήρθε είναι απλά η στιγμή που ένα τμήμα της αστικής τάξης επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει αυξημένες ευθύνες διαχείρισης, αξιοποιώντας ελπίδες και αυταπάτες πλατιών λαϊκών μαζών. Μεγάλη στιγμή για το λαό...
Ο Ζίζεκ, ο οποίος παρουσιάζεται ως νέος «σούπερ σταρ» της φιλοσοφίας, και μάλιστα ως μαρξιστής (από τους γνωστούς μαρξιστές που είναι τόσο μαρξιστές ώστε είναι ορθάνοιχτες γι' αυτούς οι πόρτες της παγκόσμιας ακαδημαϊκής κοινότητας και όλων των αμερικανικών πανεπιστημίων!), είπε ανάμεσα στα άλλα και το εξής βαθυστόχαστο: «Υπάρχει και ο "οπορτουνισμός των αρχών", ο οπορτουνισμός ο οποίος βασίζεται στις αρχές. Είναι η περίπτωση που λέμε ότι δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε διότι θα προδώσουμε τις αρχές μας και αυτό εμφανίζεται ως στάση αρχών, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ακραία μορφή οπορτουνισμού» (!!).
Είναι αλήθεια μια πρωτότυπη υπεράσπιση του οπορτουνισμού... Σαν το σκυλί που είναι βουτηγμένο στη λάσπη και τινάζεται για να την πετάξει από πάνω του, έτσι και ο οπορτουνιστής, βουτηγμένος στη λάσπη, τινάζεται και προσπαθεί να γεμίσει και τους άλλους! Δε μας πιάνουν τα σκάγια... Η καθαρή ταξική πολιτική του ΚΚΕ δεν μπορεί να λερωθεί.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Αυτό που έχει πεθάνει εδώ και πάνω από έναν αιώνα είναι η παμπάλαια, σάπια και τελικά αντιδραστική αντίληψη ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί μέσα από τη διαχείριση.
Αυτή την πεθαμένη και χρεοκοπημένη αντίληψη νεκρανασταίνει και της δίνει διαρκώς φιλί ζωής ο ΣΥΡΙΖΑ και οι απανταχού στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο αρνητές της ταξικής πάλης, οι θιασώτες του ταξικού συμβιβασμού.
Και, μάλιστα, αυτή την παλιατζούρα, που ζει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, την εμφανίζουν ως φρέσκια.
Αυτό που παραμένει ολοζώντανο είναι το όραμα και η ανάγκη οι λαοί να αποτινάξουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης, να παλέψουν και να χτίσουν τη δική τους κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Μην ντύνονται λοιπόν τη φορεσιά του επαναστάτη όσοι θέλουν να κρατούν τους λαούς αιώνια στο ζυγό της εκμετάλλευσης, στο όνομα του δήθεν «ρεαλισμού», του «εφικτού».
Είναι κλασικός, κλασικότατος ρεφορμισμός, τον έχει δει το εργατικό κίνημα και το έχει αντιπαλέψει εδώ και εκατό χρόνια.
Αξονες και στόχοι πάλης για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης
ΕΙΣΟΔΗΜΑ:
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Κατοχύρωση του 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου και διασφάλιση της κυριακάτικης αργίας. Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ.
Εξι (6) ώρες δουλειάς για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Απαγόρευση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας.
Κατάργηση όλων των νόμων που κατοχυρώνουν και επεκτείνουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τορπιλίζουν τις συλλογικές συμβάσεις πριν και μετά τα μνημόνια.
Κατάργηση όλων των νόμων που διευκολύνουν τις απολύσεις και μειώνουν τις αποζημιώσεις.
Κατάργηση όλων των νόμων που μειώνουν τους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μείωση 30% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ για όσους έχουν οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ.
Απαγόρευση ανατιμήσεων σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης. Επίδομα θέρμανσης για όσους έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ.
Δωρεάν εισιτήρια για εργαζόμενους, συνταξιούχους, φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους στις αστικές συγκοινωνίες από τις 6 π.μ. μέχρι τις 9 π.μ. και από τις 2 μ.μ. μέχρι τις 5 μ.μ.
Κατάργηση διοδίων, μείωση των εισιτηρίων για τοπικές - υπεραστικές συγκοινωνίες, ακτοπλοϊκά εισιτήρια.
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ:
Αφορολόγητο όριο για τη λαϊκή οικογένεια 40.000 ευρώ το χρόνο προσαυξημένο με 5.000 για κάθε παιδί.
Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη.
Να καταργηθούν τα αφορολόγητα αποθεματικά και οι «αναπτυξιακές» φοροελαφρύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Να καταργηθεί το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές.
Αμεση φορολογική επιβάρυνση - εισφορά των μονοπωλιακών ομίλων για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου για φοροδιαφυγή - εισφοροδιαφυγή. Να αυξηθεί η φορολογία της πραγματικά μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Κατάργηση των αντικειμενικών κριτηρίων, κατάργηση των ειδικών δημοτικών φόρων και των χαρατσιών για κλείσιμο χρήσεων. Να αναγνωριστούν τα λογιστικά βιβλία ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος των ΕΒΕ.
Κατάργηση των χαρατσιών.
Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση ΕΦΚ σε πετρέλαιο θέρμανσης. Κατάργηση ΦΠΑ σε αγροτικά εφόδια, μηχανήματα, πετρέλαιο κίνησης.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΛΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΧΡΕΗ:
Για οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων και ανατοκισμών. Για δάνεια που δεν ξεπερνούν τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών. Πάγωμα τόκων για όσο διαρκεί η κρίση, αναστολή πληρωμών για τους ανέργους.
Μείωση των οφειλών των ΕΒΕ σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
Για τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους και ψαράδες μείωση σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
Παύση οποιασδήποτε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων. Για τους μικροομολογιούχους, για τοποθετήσεις φυσικών προσώπων σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου μέχρι 100.000 ευρώ, να αποκατασταθεί το κεφάλαιο της κατάθεσης.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ:
Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας, επέκτασή του σε μικρούς επαγγελματίες και εμπόρους που έκλεισαν οι επιχειρήσεις τους και στους αγρότες που ξεκληρίστηκαν.
Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους.
Επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται σαν συντάξιμος χρόνος ασφάλισης. Στους άνεργους να χορηγείται δωρεάν κάρτα απεριορίστων διαδρομών. Απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου στους ανέργους και τα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ για όσο καιρό κάποιος είναι άνεργος να είναι μειωμένα 50%.
Επιδότηση ενοικίου στους ανέργους μέχρι 500 ευρώ στο 100% της αξίας του. Κρατική αγορά, συγκέντρωση και διάθεση τροφίμων σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους.
Δημιουργία κρατικών πρατηρίων για ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, ατομικής υγιεινής σε τιμές κόστους.
Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων. Πλήρη κάλυψη του κόστους των σπουδών για φοιτητές που οι γονείς τους είναι άνεργοι, φτωχοί αγρότες.
Προσλήψεις στους τομείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης και σε άλλα έργα κοινωνικών υποδομών για μείωση της ανεργίας και κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ:
Αμεση ανάκληση όλων των μειώσεων που επιβλήθηκαν στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Η βασική αυτή σύνταξη να ισχύει για όλα τα Ταμεία. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
Υποχρεωτικά σύνταξη για όλους με 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας. Γενικά οι άντρες στα 60, οι γυναίκες στα 55 χρόνια. Για όσα επαγγέλματα ανήκουν στην κατηγορία βαρέα και ανθυγιεινά, μείωση 5 χρόνων και επέκταση στους αντίστοιχους κλάδους των βιοτεχνών.
Ο χρόνος λοχείας για τις γυναίκες και στρατιωτικής θητείας για τους άνδρες να προσμετράται στα συντάξιμα χρόνια και ένσημα που αναλογούν να καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από το κράτος.
Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών, στην κατεύθυνση κατάργησής τους, με αντίστοιχη αναπλήρωσή τους από το κράτος. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας.
Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν από το 1990. Επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων από το 1950 που ανέρχονται σε πάνω από 50 δισ. από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο.
Επιστροφή όλων των κλεμμένων από το τζογάρισμα των αποθεματικών τους στο Χρηματιστήριο.
Κάλυψη στο ακέραιο από το κράτος και το κεφάλαιο των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που λεηλατήθηκαν από το λεγόμενο κούρεμα ομολόγων, που είναι περίπου 14 δισ. ευρώ.
Οχι στο πλαίσιο «απελευθέρωσης» της ΕΕ. Αγώνας για κατοχύρωση της ενέργειας, της μεταφοράς, της επικοινωνίας ως κοινωνικά αγαθά, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίησή τους. Ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας (ενέργεια, μεταφορές κλπ.), οι οποίοι θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως η σταθερή - πλήρης απασχόληση, η ασφάλεια των εργαζομένων, η προστασία του περιβάλλοντος, η κατοχύρωση της επικοινωνίας, της μεταφοράς, της ενέργειας ως κοινωνικών αγαθών και όχι ως εμπορευμάτων, η φτηνή και γρήγορη πρόσβαση του λαϊκού καταναλωτή στις σχετικές υπηρεσίες κλπ.
Καμία εκχώρηση στο μονοπωλιακό κεφάλαιο στρατηγικών τομέων της οικονομίας, όπως ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες. Καμία ιδιωτικοποίηση κρατικής περιουσίας, γης, υποδομών και επιχειρήσεων. Πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην επέκτασή τους, π.χ. ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κ.ά.
Κατάργηση όλων των διοδίων.
ΥΓΕΙΑ - ΠΡΟΝΟΙΑ:
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία - πρόνοια για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις (ύψος μισθού, ανεργία κλπ.), με προσανατολισμό την πρόληψη. Το βιβλιάριο υγείας να εκδίδεται για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, ανεργία, ύψος μισθού, εθνικότητα, θα έχει χαρακτήρα μόνο «υγειονομικής ταυτότητας», χωρίς καμιά πληρωμή ή συμμετοχή στις υγειονομικές, φαρμακευτικές και προνοιακές παροχές.
Πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου να καλύψουν τα χρέη (φάρμακα, αναλώσιμα, υγειονομικό υλικό, γιατροί, φαρμακοποιοί κλπ.), αλλά και να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ασφαλισμένων το επόμενο διάστημα. Να επιστραφούν από το κράτος τα αποθεματικά των δημόσιων νοσοκομείων που χάθηκαν από το πρόσφατο «κούρεμα».
Να μην καταργηθεί ή συγχωνευθεί κανένα δημόσιο Κέντρο Υγείας, υγειονομική μονάδα και εργαστήριο του ΙΚΑ. Να μην καταργηθούν ή συγχωνευτούν κρεβάτια, εργαστήρια, τμήματα ή και ολόκληρα νοσοκομεία.
Να προσληφθεί προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, να μονιμοποιηθούν οι έκτακτοι, επικουρικοί κλπ. Οσο υπάρχουν επικουρικοί, εργαζόμενοι με «μπλοκάκι», τη μισθοδοσία να την αναλαμβάνει το κράτος και όχι από τα έσοδα των νοσοκομείων όπως ισχύει σήμερα. Να εξοπλιστούν με τα αναγκαία ιατρικά μηχανήματα και να καλύπτουν δωρεάν τις λαϊκές ανάγκες όλο το 24ωρο.
Να καταργηθεί το πλαφόν των 200 επισκέψεων το μήνα στους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς. Να καταργηθεί η συμμετοχή του 15% των ασφαλισμένων που απευθύνονται στα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικά εργαστήρια και διαγνωστικά κέντρα. Να καταργηθούν οι πληρωμές, εισιτήρια, συμμετοχές για ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις και θεραπείες στα δημόσια νοσοκομεία και στα ΚΥ.
Να υπάρχει μηδενική συμμετοχή σε όλα τα φάρμακα των χρόνιων παθήσεων και για τις συνοδούς νόσους, τα συμπληρώματα διατροφής που τους χρειάζονται (καρκινοπαθείς κ.ά.). Το ίδιο να ισχύει για όλο το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό για χρόνιους πάσχοντες και ΑμΕΑ.
Η κυβέρνηση να εξασφαλίσει την έγκαιρη και επαρκή τροφοδοσία των φαρμάκων, αναλαμβάνοντας η ίδια τη διαπραγμάτευση με τις φαρμακοβιομηχανίες. Να εξασφαλιστεί η έγκαιρη και επαρκής διάθεση όλων των ειδικών φαρμάκων από τα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων και των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ. Η πληρωμή των φαρμάκων από τους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς στους προμηθευτές να γίνεται μετά την εξόφλησή τους από τον ΕΟΠΥΥ. Η πληρωμή στους προμηθευτές και η απόδοση του ΦΠΑ να γίνεται στο αντίστοιχο ύψος του ποσοστού που κάθε φορά αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ. Να δοθεί η δυνατότητα συμψηφισμού των χρεών ανάμεσα στο Δημόσιο και στους φαρμακοποιούς και τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς.
Κρατική χρηματοδότηση για την εξασφάλιση της συνέχισης και αναβάθμισης των υπηρεσιών τού «Βοήθεια στο Σπίτι» και επέκτασή του σε όσους το χρειάζονται, χωρίς αποκλεισμούς. Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων όσων εργάζονται σήμερα.
Εξασφάλιση δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών υγείας, προσανατολισμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες των μεταναστών (προληπτικές εξετάσεις, εμβολιασμούς, περίθαλψη). Ενίσχυση αυτών των υπηρεσιών με κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται συστηματικά τους μετανάστες στους τόπους συνάθροισής τους και στα κέντρα φιλοξενίας που πρέπει να παρέχουν αξιοπρεπή και υγιεινή διαβίωση.
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ - ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ:
Δημόσιοι δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί, δωρεάν κρατικές παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων. Κατάργηση των τροφείων. Κρατικό δίκτυο υποδομών, κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας όπως για φαγητό, πλυντήρια, στεγνωτήρια κλπ.
Απαγόρευση της νυχτερινής δουλειάς των γυναικών στη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Εφαρμογή του νόμου για την απαγόρευση απόλυσης της εγκύου. Αδεια κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας ίδιες και ίσες για όλες τις εργαζόμενες, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Η άδεια να ισχύει για δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Επιπλέον να ισχύει γονική άδεια για κάθε παιδί για ένα χρόνο (για τη μητέρα ή τον πατέρα) με αποδοχές με πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφαλιστική κάλυψη. Μειωμένα ωράρια μέχρι τα παιδιά να πάνε στην πρώτη Δημοτικού. Να αυξηθούν οι γονικές άδειες σε περιπτώσεις ασθένειας του παιδιού ή για την εκπαιδευτική παρακολούθησή του.
Ανάλογα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες και τις αγρότισσες με κοινωνικά επιδόματα, που να αντισταθμίζουν την απώλεια εισοδήματος που συνεπάγονται οι αυξημένες υποχρεώσεις τους κατά την περίοδο κύησης, τοκετού και γαλουχίας. Εφ' άπαξ «επίδομα τοκετού» ίδιο σε όλες τις γυναίκες, ύψους 1.000 ευρώ, 2.000 στη δίδυμη και 3.000 ευρώ στην τρίδυμη κύηση κλπ. Να δίνεται στις εργαζόμενες στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, στις αυτοαπασχολούμενες, στις αγρότισσες και στις άνεργες ή ανασφάλιστες και ανεξάρτητα του είδους της υγειονομικής μονάδας που γίνεται ο τοκετός (με σύμβαση ή όχι με τον ΕΟΠΥΥ). Η δαπάνη να γίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Στήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών με ωράρια και άδειες που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις τους.
Πολιτική ανάπτυξης της λαϊκής στέγης με κρατικούς πόρους και ευθύνη, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα νέα ζευγάρια χωρίς την ανάμειξη εργολάβων και τραπεζιτών.
Κοινωνικές εγκαταστάσεις για την ανάπτυξη του κοινωνικού λαϊκού τουρισμού, των δωρεάν διακοπών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους ανέργους.
ΠΑΙΔΕΙΑ:
Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ενιαίο 12χρονο σχολείο γενικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης για όλους, χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις. Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Αντίσταση, απειθαρχία, ανυπακοή στις επιταγές της ΕΕ. Ενας και μοναδικός ακαδημαϊκός τίτλος ανά πραγματικό επιστημονικό αντικείμενο, μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Καμιά μορφή ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, έξω οι επιχειρήσεις από τα ΑΕΙ, την έρευνα.
Επαγγελματική εκπαίδευση, ενταγμένη στο δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα μετά το ενιαίο 12χρονο σχολείο. Κατάργηση των ΚΕΚ και ΙΕΚ. Καθιέρωση περιοδικής επιμόρφωσης για το σύνολο των εργαζομένων μέσα από το δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.
Καμία τάξη με περισσότερους από 20 μαθητές. Αμεση πλήρωση όλων των κενών θέσεων εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση όλων των ωρομίσθιων και αναπληρωτών.
Κανένας νέος κάτω των 18 χρόνων έξω από το δημόσιο σχολείο.
Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. Να δίνεται επίδομα 600 ευρώ το μήνα εφόσον οι εστίες δεν επαρκούν ή δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή τους.
Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Εξι (6) ώρες δουλειάς για σπουδαστές και φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν.
ΥΠΟΔΟΜΕΣ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΛΑΪΚΗ ΣΤΕΓΗ:
Πολιτική ανάπτυξης της λαϊκής στέγης με στεγαστικά προγράμματα που θα καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες, ιδιαίτερη μέριμνα για τα νέα ζευγάρια με ειδικά, πιο ευνοϊκά, προγράμματα.
Ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και μέτρα άμεσης αντιμετώπισης καταστάσεων μετά από ένα σεισμό.
Μετατροπή σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων ιδιωτικών εκτάσεων στα βουνά και τα δάση. Αναδάσωση καμένων εκτάσεων, προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων.
Περιβαλλοντικός σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων και αποκλειστικά κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία και την αξιοποίησή τους συνολικά στη χώρα και κατά υδατικά διαμερίσματα.
Προστασία ελεύθερων χώρων από την ιδιωτικοποίηση, την τσιμεντοποίηση, των ποταμών, λιμνών, θαλασσών από τη βιομηχανική ρύπανση και των παραλίων από τα φερτά υλικά. Δίκτυα όμβριων υδάτων στις πόλεις και συντήρησή τους.
Η νίκη του λαού, η λαϊκή κυριαρχία προϋποθέτει αυτός να έχει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, αυτός να πάρει την εξουσία.
Αυτό σημαίνει η εργατική τάξη να κάνει κουμάντο εκεί που παράγεται ο πλούτος, σημαίνει να έχει ανατραπεί ο υπέρτατος νόμος που είναι πάνω από οποιονδήποτε νόμο ψηφιστεί στη Βουλή, αυτός του κέρδους για το κεφάλαιο.
Αυτό σημαίνει εξουσία που θα ασκείται μέσω της οργάνωσης των εργαζομένων πρώτα απ' όλα στους τόπους δουλειάς. Η συμμετοχή σε αυτή την οργάνωση θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή των εργαζομένων, του λαού στη διεύθυνση της παραγωγής, στη διακυβέρνηση και τον έλεγχο. Στις αποφάσεις και στην υλοποίησή τους. Στην ανάδειξη λαϊκών αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας.
Αυτό σημαίνει ότι θα αξιοποιηθεί άμεσα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών ο τεράστιος πλούτος που παράγεται ήδη σ' αυτή τη χώρα και σήμερα μεταφράζεται σε κέρδη στο χρηματιστήριο, καταθέσεις στην Ελβετία, επενδύσεις στα Βαλκάνια και στο Λονδίνο, νέα πλοία που ναυπηγούνται στην Κίνα.
Αυτό σημαίνει ότι θα απελευθερωθούν οι αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πλούσια σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, ενεργειακές πηγές, ορυκτό πλούτο, που έχει τη βάση για μεγαλύτερη αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.
Αυτό σημαίνει επίσης όργανα αντιπροσωπευτικά που δε θα αποτελούνται από επαγγελματίες βουλευτές, αλλά από εκπροσώπους των εργατών αιρετούς και ανακλητούς, χωρίς κανένα υλικό προνόμιο γι' αυτή τη συμμετοχή τους.
Αυτό σημαίνει στρατός και δυνάμεις ασφαλείας και περιφρούρησης της λαϊκής εξουσίας υποταγμένες στα εργατικά - λαϊκά όργανα. Ο φιλολαϊκός προσανατολισμός αυτών των δυνάμεων εξασφαλίζεται στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στους σκοπούς και στόχους της λαϊκής εξουσίας.
Σημαίνει εξουσία και διακυβέρνηση αποδεσμευμένη από τις συνθήκες και τους σχεδιασμούς όλων των διεθνών ιμπεριαλιστικών διακρατικών συμμαχιών και διεθνών συμβάσεων, την ΕΕ, τους στρατιωτικούς σχηματισμούς, το ΝΑΤΟ.
Στη διακυβέρνηση αυτής της λαϊκής εξουσίας το ΚΚΕ θα έχει αποφασιστικό και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αυτή την πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας προβάλλει το ΚΚΕ στο λαό. Δεν είναι πρόταση για τη "δευτέρα παρουσία". Για τη δευτέρα παρουσία είναι η αντίληψη ότι το κράτος των μονοπωλίων, του κεφαλαίου εκδημοκρατίζεται και γίνεται φιλολαϊκό.
Η λαϊκότητα ή αντιλαϊκότητα του κράτους δεν καθορίζεται από την αναποτελεσματικότητα ή κακή λειτουργία των θεσμών του, αλλά από το γεγονός ότι εκφράζει την πολιτική κυριαρχία του κεφαλαίου που στηρίζεται στην οικονομική του δύναμη, δηλαδή από το γεγονός ότι τα μονοπώλια κατέχουν τα κλειδιά της οικονομίας, είναι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγεται. Οι σημαντικές αποφάσεις παίρνονται αλλού, στα γραφεία των μονοπωλιακών ομίλων, των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των διαφόρων αστικών επιτελείων. Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου τις υλοποιεί.
Η αντιλαϊκότητα του κράτους προκύπτει και από τις δεσμεύσεις από τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, για τη λειτουργία των κρατικών μηχανισμών, του στρατού, των μηχανισμών καταστολής (Ευρωαστυνομία, τα Αμυντικά Δόγματα).
Είναι απάτη να μιλάς για αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής όταν αυτή πηγάζει από τη σχέση του πολιτικού προσωπικού και των μηχανισμών του κράτους με τους μονοπωλιακούς ομίλους που υπηρετούν.
Είναι απάτη ότι η "μεταμφίεση" των δυνάμεων καταστολής θα αλλάξει το περιεχόμενό τους, ότι αυτό που λείπει από ορισμένους αντιλαϊκούς μηχανισμούς όπως η ΕΥΠ είναι ο διακομματικός κοινοβουλευτικός έλεγχος. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει ούτε στιγμή να παραπλανηθούν από την αναβίωση του παλιού και απατηλού συνθήματος "Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία"... Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που λέει καθαρά ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα βρεθεί στο δρόμο της οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης, της ισχυροποίησης του εργατικού κινήματος και της λαϊκής συμμαχίας στην προοπτική για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, είναι που θα κρίνει τη θέση στην οποία θα βρεθεί ο λαός την επόμενη μέρα».
Απέναντι στη λογική της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ μετεκλογικά θα συνεχίσει και θα εξειδικεύσει τη γραμμή πάλης, που περιέχει ριζοσπαστικούς στόχους, όπως:
1. Καταγγελία δανειακής σύμβασης - μνημονίου.
2. Πλήρης - σταθερή εργασία.
3. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, αποκλειστικά δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.
4. Φορολογία διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών με 45%, κατάργηση αφορολόγητων αποθεματικών και του ειδικού καθεστώτος των εφοπλιστών, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου για εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή.
Δεν πρόκειται να ανακουφίσουν το λαό οι δήθεν "άμεσες" λύσεις που προτείνουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στην περίπτωση της ΝΔ οι νέες θυσίες είναι ολοφάνερες. Για παράδειγμα:
1. Μεταμφιέζει το γνωστό χαράτσι μέσω της ΔΕΗ σε Ενιαίο Τέλος Ακινήτων επιβαρύνοντας άδικα εξίσου τον μικροϊδιοκτήτη με τον κάτοχο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
2. Προβλέπει νέα μείωση της φορολογίας των μονοπωλιακών ομίλων με συντελεστή στο 15% των κερδών, την ώρα που προωθεί την περικοπή 11,7 δισ. ευρώ για τη διετία 2013 - 2014 με παράταση 3 χρόνια για να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα.
3. Προτείνει παράταση του επιδόματος ανεργίας σε 2 χρόνια, όταν ο ΣΕΒ προτείνει 3 γνωρίζοντας την έκρηξη της εξαθλίωσης που έρχεται.
Το βασικό προπαγανδιστικό όπλο της ΝΔ, όπως και του ΠΑΣΟΚ, είναι η κινδυνολογία αφού δεν μπορούν να κρύψουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής τους.
Με το πάγωμα σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες που προτείνει δεν στοχεύει σε καμιά ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των προηγούμενων χρόνων.
Παγωμένοι λοιπόν οι ήδη "πετσοκομμένοι" μισθοί - συντάξεις, με την ακρίβεια να καλπάζει, τις δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές να παραμένουν για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.
Δεν προτείνει σαφή κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, και επιτρέπει να συνεχίζεται η αιμορραγία στις δαπάνες της λαϊκής οικογένειας για Παιδεία, Υγεία, κάλυψη αναγκών. Την ίδια στιγμή μειώνει μόνο την έμμεση φορολογία των μονοπωλιακών ομίλων στον τουρισμό και στηρίζει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Η μεσοπρόθεσμη αναφορά του ΣΥΡΙΖΑ σε σταδιακή αποκατάσταση μισθών που εξαρτάται από τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν δεσμεύεται ούτε για αποκατάσταση στο επίπεδο του 2009.
Είναι σκοπίμως ομιχλώδης η θέση του για φορολογική επιβάρυνση των πλουσιότερων και ελάφρυνση των φτωχότερων.
Οι μεγαλομέτοχοι τοποθετούν σημαντικά κεφάλαια σε οφ σορ και σε διεθνείς επενδυτικούς ομίλους. Επομένως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτοτελώς μια πρόταση φορολογικής μεταρρύθμισης χωρίς γενικότερη γραμμή ρήξης και ανατροπής.
Είναι επίσης ανεφάρμοστη η θέση του για το πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικής σημασίας και η επαναφορά στο κράτος ανάλογα με τις δυνατότητες της οικονομίας.
Στη σημερινή ΕΕ της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίου σημαίνει λειτουργία κάποιων κρατικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της "απελευθερωμένης" αγοράς, που θα ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και θα ληστεύουν τη λαϊκή οικογένεια - πελάτη, με απανωτές αυξήσεις, όπως η σημερινή ΔΕΗ ΑΕ, ώστε να παραμείνουν κερδοφόρες. Σημαίνει κρατικοποίηση ζημιών των μεγαλομετόχων στις τράπεζες για να ετοιμασθεί ο δρόμος μιας μελλοντικής ιδιωτικοποίησης με ικανοποιητικά κέρδη για τους ομίλους. Ο λαός γνωρίζει. Δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση από τράπεζες στις οποίες δεσπόζει το κράτος, όπως η Αγροτική, ή παλαιότερα η Εθνική.
Οι διακηρύξεις για παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες της χώρας και στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, ούτε περιορίζουν την εισαγωγική εξάρτηση, αφού υπάρχουν οι κοινοτικές δεσμεύσεις και ποσοστώσεις στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, όταν γενικότερα σκοπός της επένδυσης παραμένει το καπιταλιστικό κέρδος και όχι οι λαϊκές ανάγκες. Στην ουσία, πίσω απ' αυτές τις διακηρύξεις κρύβεται η ομολογία στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων που περιέχει η κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει αποδεκτή από την άρχουσα τάξη.
Ενώ απομένουν λίγες μόνο μέρες για την εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιούνη, το σύνολο των αστικών και ρεφορμιστικών κομμάτων αναπαράγουν στον πολιτικό τους λόγο μια κοινωνία ψευδαισθήσεων και αντεστραμμένων ειδώλων, με προφανή στόχο τη δημιουργία αυταπατών και συγχύσεων στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων, για το τι πραγματικά θέλουν να κάνουν, σε σχέση πάντα με τα εκρηκτικά προβλήματα, με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Απτό παράδειγμα δημιουργίας ψευδούς συνείδησης και αναστροφής της πραγματικότητας αποτελεί η προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί «άμεσης ακύρωσης» του μνημονίου και ταυτόχρονα «επαναδιαπραγμάτευσης» της δανειακής σύμβασης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το αταίριαστο του πράγματος είναι ολοφάνερο: Η δανειακή σύμβαση είναι ενιαία και αδιαίρετη με το μνημόνιο. Στη συμφωνία για το δάνειο, ενσωματώνονται οι πολιτικές που προβλέπονται στο μνημόνιο, άρα η επαναδιαπραγάτευση της δανειακής σύμβασης θα φέρει νέα μνημόνια. Ας προσπεράσουμε, όμως, την εξόφθαλμη αυτή αντίφαση και ας έλθουμε στην ουσία, που δεν είναι άλλη, από την απάντηση στο ερώτημα: Τι είναι τα μνημόνια, τι επιδιώκουν και τι εξυπηρετούν.
Στο ερώτημα αυτό, έχουν εκφραστεί δύο απόψεις: Η πρώτη άποψη, την οποία προβάλλει το σύνολο των κομμάτων του ευρωμονόδρομου υποστηρίζει ότι τα μνημόνια επιβλήθηκαν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του τεράστιου κρατικού χρέους και των ελλειμμάτων. Αποτελεί θέση νομιμοποίησης των μνημονίων και των πολιτικών που τα συνοδεύουν, αφού, τα συνδέουν αυθαίρετα με ένα μεμονωμένο σύμπτωμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, τη διόγκωση του κρατικού χρέους. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρόκειται για άγνοια ή για αδυναμία σωστής εκτίμησης της πραγματικότητας από την πλευρά τους, αλλά για ταξική προσέγγιση του όλου θέματος. Ο καπιταλιστικός κόσμος να έχει βυθιστεί σε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του, και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα πασχίζει την έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου.
Κόντρα στο ρεύμα των ταξικών παραμορφωτικών φακών, το ΚΚΕ υποστήριξε, από την πρώτη στιγμή, ότι η Ελλάδα από το 2009 βρίσκεται αντιμέτωπη με την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Κατά συνέπεια, δεν είναι τα μνημόνια που δημιούργησαν την κρίση (πρόκειται για το άκρον άωτον της σύγχυσης που αναπαράγει ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά αντίθετα αυτά αποτελούν την απάντηση της αστικής τάξης στην οικονομική κρίση. Και επειδή τα πράγματα είναι οριακά, το δίλημμα που τέθηκε από την πρώτη στιγμή, ήταν, ή θα χρεοκοπήσει το κεφάλαιο ή ο λαός. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως, καταργώντας το μνημόνιο θα οδηγήσει στην ανάπτυξη, δηλαδή θα βγάλει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση, με την ενίσχυση των επιχειρηματιών σε όφελος των οποίων έγιναν τα μνημόνια. Εδώ και αν λέει συνειδητά ψέματα. Το ακόμα πιο ακραία τυχοδιωκτικό είναι ότι, ενώ ο κίνδυνος της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας είναι πέρα για πέρα πραγματικός, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά., «παραμυθιάζουν» το λαό, μιλώντας ορισμένοι για αναδιαπραγμάτευση των μνημονίων, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπει σε χρεοκοπημένες συνταγές της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι όλοι τους επικίνδυνοι για τα λαϊκά συμφέροντα.
Για τους εργαζόμενους αποτελεί μονόδρομο να γυρίσουν την πλάτη σε τέτοιες επιλογές. Φιλολαϊκή ανάπτυξη μέσα στην ΕΕ και με επιχειρηματίες δεν υπάρχει. Μόνο με ισχυρό ΚΚΕ, στη Βουλή και στο λαό, θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι δύναμη και στηρίγματα να αντισταθούν στο νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων που θα ενσκήψει μετά τις εκλογές.
Πληθαίνουν οι περιπτώσεις εκείνες όπου διάφοροι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται ως «ψηφοφόροι» του ΚΚΕ και λένε ότι αν και ψήφιζαν το Κόμμα, τώρα θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ!...
Το κόλπο είναι τόσο παλιό και βρώμικο, όσο και το ΠΑΣΟΚ όταν το χρησιμοποιούσε, για να κλέψει την ψήφο κομμουνιστών. Το αντέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί είναι! Ομως δεν το κάνουν μόνο για τις ψήφους. Το κάνουν πρώτα απ' όλα γιατί έχουν στόχο να τσακίσουν το ΚΚΕ, να το ισοπεδώσουν. Απαντήστε στους ξαφνικούς «φίλους» του ΚΚΕ όπως τους αξίζει. Είναι ίδιοι με αυτούς που τα παλιότερα χρόνια ζητούσαν από τους αγωνιστές να εγκαταλείψουν το κόμμα τους για «το καλό τους». Είναι ίδιοι με αυτούς που ζητάνε σήμερα από τα νέα παιδιά που είναι κομμουνιστές ή στηρίζουν το ΠΑΜΕ, να κάτσουν στ' αυγά τους για να μην απολυθούν!
Τώρα ισχυρό ΚΚΕ! Γιατί έρχονται πολύ δύσκολες μέρες, και ο εργαζόμενος λαός μόνο το ΚΚΕ θα έχει αποκούμπι, αυτό θα είναι ο οργανωτής του λαού για να τον σώσει από την πείνα σε μια χρεοκοπία. Τώρα ισχυρό ΚΚΕ, γιατί στους εργάτες, στους ανέργους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, αξίζει μόνο μια κυβέρνηση: Εκείνη της εργατικής λαϊκής εξουσίας, που σ' αυτή το ΚΚΕ θα πρωτοστατήσει.
Το ερώτημα είναι πώς θα βρεθεί ο λαός την επόμενη μέρα. Το πραγματικό δίλημμα είναι: Αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος ή εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων;
Το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» που θέτει η ΝΔ ή το δίλημμα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ «μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ» είναι και πλαστό και αποπροσανατολιστικό. Δεν απαντά στους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο λαός, οι λαοί της Ευρώπης από την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη, από μια ελεγχόμενη ή μη ελεγχόμενη πτώχευση.
Η σωτηρία για το λαό προϋποθέτει να σηκώσει το ανάστημά του, να σταθεί με περηφάνια απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση, όχι σαν ζήτουλας, να γράψει στις σημαίες της πάλης του τη διεκδίκηση των σύγχρονων ρεαλιστικών κοινωνικών αναγκών που ανταποκρίνονται στον πλούτο που παράγεται.
Η αντεπίθεση είναι μονόδρομος, η ευθύνη του ΚΚΕ ακόμα πιο μεγάλη. Αυτό το ΚΚΕ, που παίζει τον πρωτοπόρο ρόλο του, πάντα όρθιο και πιο δυνατό, χρειάζεται ο λαός, και το χρειάζεται τώρα, άμεσα, όχι αργότερα, γιατί αύριο θα είναι αργά αν επικρατήσουν οι αυταπάτες που αφοπλίζουν το λαϊκό κίνημα
Ο αριστερός που ξεγελάστηκε δεν έχει δικαίωμα να ξαναξεγελαστεί
Original μέρες του 1981. Μέρες του Γιώργου Παπανδρέου με τις ηχηρές μεταγραφές. Μέρες ΣΥΡΙΖΑ και πολέμου Τσίπρα με τη διαπλοκή. Μέρες του 1981 το 2012 με τις ηχηρές μεταγραφές ΣΥΡΙΖΑ από ΠΑΣΟΚ. Θα την ξαναπατήσεις;
Σε έξι νοσοκομεία, διακόπτεται η τροφοδοσία με υλικά (σύριγγες, γάζες, γάντια κ.ά.) από σήμερα Τρίτη 5 Ιουνίου, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση της Γενικής συνέλευσης των προμηθευτών Ιατρικών ειδών, οι οποίοι έχουν να πληρωθούν 1,5 χρόνο. Τα νοσοκομεία είναι. 1. Γ.Ν.Α «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»,2. Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ», 3. Γ.Ν.Α «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ», 4. Γ.Ν.Α «ΣΩΤΗΡΙΑ», 5. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ, 6. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ».
-Στο νοσοκομείο Νάουσας, η Μαιευτική έκλεισε παρά τις υπουργικές υποσχέσεις περί ενίσχυσης και αφού ο μοναδικός γιατρός που υπηρετούσε ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει στις ανάγκες. Πλέον, απειλείται η λειτουργία της Παιδιατρικής Κλινικής, όπου απέμειναν δυο επιμελητές, χωρίς καν διευθυντή. Τα παιδάκια από όλη την ευρύτερη περιοχή που χρειάζονται γιατρό διακομίζονται στο Νοσοκομείο Βέροιας, οι παιδίατροι του οποίου «καλύπτουν» τις εφημερίες και για λογαριασμό του Νοσοκομείου Νάουσας τις 15 μέρες το μήνα! Με νύχια και με δόντια κρατιέται και η Ορθοπεδική, καθώς λόγω της επικείμενης συνταξιοδότησης του διευθυντή θα μείνουν δυο γιατροί, οπότε θα χρειαστεί άλλος ένας για να λειτουργήσει ομαλά. Ανάλογη εικόνα παρουσιάζει και η Παθολογική, που διαθέτει μόνο δυο παθολόγους και απαιτούνται άλλοι τόσοι. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μονάδες τεχνητού νεφρού στα νοσοκομεία Κοζάνης και Φλώρινας έχουν μόνο από ένα γιατρό η καθεμία!
-Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, πριν από λίγες μέρες τα χρήματα τελείωσαν και η διοίκηση αποφάσισε να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις μόνο για έκτακτα περιστατικά, εξακολουθεί να βρίσκεται οριακά.
-Οι καρκινοπαθείς αναζητούν τα φάρμακά τους και εκλιπαρούν στα κανάλια…
-Ένα ακόμα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα έρχεται να προστεθεί στην ομαλή λειτουργία ζωτικών τμημάτων του Νοσοκομείου Χανίων: Η Αιματολογική Κλινική κινδυνεύει να μείνει χωρίς εξειδικευμένους αιματολόγους, δεδομένου ότι τέλος Ιουνίου λήγει η θητεία των δύο εξαιρετικά έμπειρων επικουρικών αιματολόγων.
-Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου εντός της βδομάδας μπήκε λουκέτο στο εξωτερικό καρδιολογικό ιατρείο υπό το φόβο της απώλειας ζωής ασθενών. «Βλέποντας ότι τελειώνουν τα ταμειακά διαθέσιμα και ότι τα 200.000 ευρώ στο ταμείο επαρκούν μόνο για τις ανάγκες του νοσοκομείου για 2-3 μέρες, αναστείλαμε τη λειτουργία του ιατρείου, μέσω του οποίου κλείνονται και τα ραντεβού για όσους πρέπει να υποβληθούν σε στεφανιογραφία ή τοποθέτηση στεντ», εξηγεί ο διοικητής Γιώργος Βέργουλας.
-Στο νοσοκομείο Λευκάδας, χαρακτηριστικά καταγγέλλεται ότι λόγω έλλειψης πετρελαίου ,οι ασθενείς και το προσωπικό δεν έχουν ζεστό νερό περίπου ένα μήνα τώρα. Από μέρα σε μέρα λοιπόν κινδυνεύει να κλείσει λειτουργικά ,με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία χιλιάδων ανθρώπων της Λευκάδας και της Αιτωλοακαρνανίας που εξυπηρετούνται από αυτό.
… Μας σκοτώνουν. Μας εξαναγκάζουν σε βίαιο θάνατο. Εκβιάζουν και απειλούν ένα λαό, στερώντας του το βασικότερο δικαίωμα. Αυτό της πρόσβασης στις στοιχειώδεις υγειονομικές υπηρεσίες. Ενδιαφέρονται μόνο για να εισπράξουν τους τόκους τους, γεμίζοντας τα ταμεία τους και αυξάνοντας κι άλλο τα κέρδη τους. Αχόρταγοι ακόμη και μπροστά στο αίμα, αρκεί να κερδίσουν και από αυτό. Η Τρόικα, το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι δολοφόνοι, αυτοί και οι έλληνες συνεργάτες τους που έφεραν την χώρα στον τάφο.
Αν πιστεύετε ότι στην αγκαλιά αυτών των αδίστακτων η Ελλάδα έχει μέλλον, αν πιστεύετε ότι θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να «επαναδιαπραγματευθούν» και αν πιστεύετε ότι αυτοί οι εγκληματίες ενδιαφέρονται για να σώσουν έναν λαό… συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να πεθάνω ΕΤΣΙ. Αν νομίζατε ότι θα αποφεύγαμε αυτό το φρικτό παρών, ετοιμαστείτε για ένα ζοφερό αύριο. Αυτοί μας σκοτώνουν και εμείς ελπίζουμε ακόμη ότι θα μας σώσουν;
Καλά σαράντα.
