Φωνάζει ο κλέφτης; Περί της "ευθύνης" του ΚΚΕ για την εκλογή στην εξουσία του νέου μαύρου μετώπου (+ παράρτημα)

Κυκλοφόρησε ευρέως και τεχνηέντως αυτές τις μέρες στα MME και στο διαδίκτυο η φήμη ότι την ευθύνη για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές την έχει το ΚΚΕ, που "δεν τον βοήθησε" να γίνει κυβέρνηση της "ριζοσπαστικής αριστεράς." Είδα ιδίοις όμμασι τον κύριο Νίκο Φίλη της Αυγής να το δηλώνει το βράδι των εκλογών, στο κρατικό κανάλι. Δεν ξέρω αν άλλα επίσημα χείλη έχουν ξεστομίσει ή υπονοήσει κάτι τέτοιο, και θα με ενδιέφερε σφόδρα να το μάθω.

Είναι σημαντικό να δοθεί μια σαφής και ψύχραιμη απάντηση βάσει των στοιχείων που δημοσιεύτηκαν μετά τις εκλογές από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Alco. Και τα στοιχεία αυτά αφορούν μετακινήσεις ψήφων ανάμεσα στα κόμματα.

Ας ξεκινήσουμε από τις μετακινήσεις προς ΣΥΡΙΖΑ:

Βλέπουμε ότι από 10 κόμματα των οποίων υπολογίστηκαν οι μετακινήσεις ψηφοφόρων προς ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ βρίσκεται στην τρίτη θέση, με ποσοστό 23.6%, μετά τους Οικολόγους Πράσινους που είναι πρώτοι με 30.9%, και την ΔΗΜΑΡ που είναι δεύτερη με 24.4%. Σημειώνουμε επίσης ότι 7.8% όσων ψήφισαν Χρυσή Αυγή στις 6 Μάη ψήφισαν Σύριζα στις 17 Ιούνη.

Ας δούμε τώρα τις μετακινήσεις ψηφοφόρων προς το (ακρο)δεξιό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο επικράτησε τελικά της "ριζοσπαστικής" αριστεράς του Σύριζα:

Όπως βλέπουμε, το ΚΚΕ έχει τις λιγότερες μετακινήσεις των δέκα κομμάτων προς ΝΔ. 1.8%, συγκεκριμένα. Είναι ενδιαφέρον ότι οι ψηφοφόροι του Σύριζα στις 6 Μάη που προτίμησαν να ψηφίσουν ΝΔ στις 17 Ιούνη είναι υπερδιπλάσιοι: 4.6% για να ακριβολογούμε. 

Όπως είναι γνωστό, από τα (κάκιστα και παραπλανητικά) αποκαλούμενα "κόμματα της αριστεράς", το ΚΚΕ έχασε γύρω στο 45% της εκλογικής του δύναμης στις εκλογές του Ιουνίου (από 8.5% σε 4.5%), ενώ η ΔΗΜΑΡ αύξησε το δικό της οριακά, κατά 0.15%.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι η όχι και τόσο ανομολόγητη επιθυμία* των εν ΣΥΡΙΖΑ παραγόντων και στελεχών να εξαφανίσουν το ΚΚΕ από προσώπου γης ικανοποιούνταν. Ας υποθέσουμε, στη γλώσσα των αριθμών, ότι το "έλειμμα" του 2.77% που χώρισε τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ (26.89%) από την πρώτη ΝΔ (29.66%) εξαλείφονταν με την εξάλειψη και του 4.5% που πήρε τελικά το ΚΚΕ, το οποίο θα μετακινούνταν ολόκληρο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Έχουμε, σε αυτό το σενάριο απόλυτης συριζαϊκής ονείρωξης (σκουπιστείτε "σύντροφοι"): ΚΚΕ: 0%, ΣΥΡΙΖΑ 31.39%.

Ποσοστό που δεν αρκεί για αυτοδυναμία. Και αφού δεν θα υπήρχε πια ΚΚΕ, δεν θα μπορούσε να γίνει άλλη μια έξυπνη πρόταση δημιουργίας "αριστερής κυβέρνησης" που να την απέρριπτε ως διαβολικά κακό που είναι. Και συνεπώς, και αναγκαστικά, "αριστερή κυβέρνηση" θα γινόταν μόνο με την ΔΗΜΑΡ του κυρίου Κουβέλη, ο οποίος όμως κάνει σήμερα κυβέρνηση με τον κύριο Σαμαρά της ΝΔ, αποδεικνύοντας ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με τον όρο "αριστερά". Κι αυτό αν και μόνο αν έβγαιναν τα "κουκιά" για κοινοβουλευτική πλειοψηφία και δεν χρειαζόταν τσόντα και το ΠΑΣΟΚ του κυρίου Βενιζέλου. Τώρα τι "αριστερή κυβέρνηση" θα ήταν αυτή, δεν μπορώ να σας εξηγήσω εγώ, εγώ δεν γνωρίζω καν γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζεται "αριστερό" κόμμα, πόσο μάλλον "ριζοσπαστικά" αριστερό.

Αυτά για το "κακό ΚΚΕ" που δεν άφησε τον "καλό" ΣΥΡΙΖΑ να φέρει την "ριζοσπαστική αριστερά" στην εξουσία.

Στοιχεία για τις συνολικές μετακινήσεις των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ δεν έχω εντοπίσει, αν κάποιος τα έχει παρακαλώ να τα στείλει στο ιστολόγιο. Τα διαθέσιμα ήταν μόνο τα στοιχεία μετακινήσεων των κομμάτων προς τα δύο πρώτα κόμματα των εκλογών.

Μέχρι τότε, μέχρι δηλαδή να με ενημερώσει κάποιος με στοιχεία για κάτι που αλλάζει την εικόνα που προκύπτει με σαφήνεια βάσει των στοιχείων που είδα στην τηλεόραση και εντόπισα και στο διαδίκτυο, νομίζω πως δικαιούμαι να εικάσω ότι η παροιμία "φωνάζει ο κλέφτης" έχει λόγο που εφευρέθηκε στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια χώρα όπου αυτό ακριβώς κάνουν όσοι επιτίθενται με ύπουλο τρόπο ή κάνουν κακό στα θύματα:  φωνάζουν πως είναι οι ίδιοι τα θύματα και τα θύματα οι θύτες. Γιατί; Ακριβώς επειδή γνωρίζουν ότι οι ίδιοι είναι οι θύτες και οι άλλοι τα θύματα.

*"«Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, η εναλλακτική λύση σήμερα θα ήταν τα άκρα, το χάος και η Χρυσή Αυγή»"**

*Αλέξης Τσίπρας, δηλώσεις στο πρακτορείο Reuters.

** Απορία υποφαινομένου: Στις πόσες καθημερινές επιθέσεις κατά μεταναστών και στελεχών του ΚΚΕ θα πρέπει να πάψουμε να ευχαριστούμε τον Αλλάχ ή τον Λένιν για το γεγονός ότι τουλάχιστον, ρε γαμώτο, "υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ"; Και πότε ακριβώς σκοπεύει να προστατέψει τους μεν και τους δε το σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία δεύτερο κόμμα των εκλογών;

Πηγή: Lenin reloaded

Παράρτημα: Η τελευταία κρυφή δημοσκόπηση της Public Issue, πριν τις εκλογές. Μπορεί κανείς να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα:

το τελευταίο "βαρόμετρο" της "καθημερινής" πριν τις εκλογές

Ο Ηλίθιος

Θύμιος Καλαμούκης


Αν δεν τον ακούσατε ακούστε τον από την χτεσινή Ελληνοφρένεια. Είναι ένας παππούς από το χωριό Παράνυμφοι, του Δήμου Αχαρνών, της Κρήτης, ένα χωριό που έδωσε στο ΠΑΣΟΚ 55%…
Ο Παππούς με το χαρακτηριστικό μαντήλι στο κεφάλι και το αγέρωχο ύφος, απαντώντας στην ερώτηση του ρεπόρτερ, γιατί ψήφισε ΠΑΣΟΚ, δηλώνει ότι «με το ΠΑΣΟΚ από το 1981 περάσαμε καλά», τονίζοντας με αφοπλιστικό ύφος, ότι «πήραμε ένα σωρό πριμοδοτήσεις», (προφανώς εννοεί επιδοτήσεις…).
 Όταν επιμένει ο ρεπόρτερ εκείνος απαντά, με ακόμη πιο αγέρωχο ύφος, ότι ψήφισε ΠΑΣΟΚ επειδή τα παιδιά του έχουν δουλειά και όταν ο ρεπόρτερ τον ρωτά τι δουλειά, εκείνος μας λέει ότι και τα 4 (!!!) παιδιά του δουλεύουν στο Δημόσιο!
Αν κάποιος έχει απορία για πιο λόγο το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, επί δεκαετίες η απάντηση νομίζω έρχεται από τον γέροντα της λεβεντογέννας Κρήτης.
Ο συμπολίτης μας αυτός ταχτοποιήθηκε ο ίδιος, με τις επιδοτήσεις που έπαιρνε, και ταχτοποίησε και τα 4 (!!!) παιδιά του διορίζοντάς τα στο Δημόσιο. (και ποιος ξέρει τι άλλο έκανε…)
 Το ξεπούλημα σε όλο του το μεγαλείο, όπως και η εξαγορά επίσης.
Αυτός ο άνθρωπος από τα ορεινά της Κρήτης δεν γεννήθηκε λαμόγιο, ούτε απατεώνας. Τον έκαναν όμως έτσι οι πολιτικοί του συγκεκριμένου κόμματος. Οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις τους, η αγοραία ιδεολογία τους και η χυδαία συμπεριφορά τους. Με αυτόν τον τρόπο, αυτό το κόμμα, άλωσε συνειδήσεις και αλλοτρίωσε μυαλά. Βόλεψε ανθρώπους χωρίς να έχουν αξία και γαλούχησε τον κόσμο στο κυνήγι του εύκολου και του ελάχιστου. Πραγματοποιούσε επί χρόνια ένα διαγωνισμό αναξιοπρέπειας, με εκατομμύρια συμμετοχές και χιλιάδες νικητές.
Η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη, κυρίως στα μυαλά αυτών των ανθρώπων και φάνηκε από τον χτεσινό παππού, όταν αράδιαζε με υπερηφάνεια τα επιχειρήματά του, μη λογαριάζοντας αν τον ακούνε άνεργοι της Θεσσαλονίκης, άστεγοι της Αθήνας, απολυμένοι της Πάτρας, εξαθλιωμένοι του Ρεθύμνου.
 Καμάρωνε που στάθηκε τυχερός ή ικανός ή αδίστακτος και επωφελήθηκε, από την δοσοληψία με ένα σάπιο σύστημα εξουσίας, καρκίνωμα στο σώμα της κοινωνίας.
Αυτό το σάπιο σύστημα, κατάφερε στις εκλογές να κρατήσει τις δυνάμεις του, «τσιμενταρισμένες». Και δεν πρόκειται να πάει παρακάτω, διότι οι δεσμοί είναι πολύ ισχυροί, είναι ίσως ανώτεροι από τους δεσμούς αίματος.
 Είναι δεσμοί χρήματος.
Η ξετσιπωσιά είναι σε τέτοιο βαθμό ανεπτυγμένη, ώστε ο κάθε ένας που έχει ωφεληθεί, να καμαρώνει κιόλας, μπροστά σε ένα μικρόφωνο (στο σχετικό ρεπορτάζ υπήρχαν και άλλοι κάτοικοι που αράδιαζαν προκλητικά προσωπικά οφέλη). Να καμαρώνει και να θεωρεί αυτονόητη την ικανοποίηση του προσωπικού οφέλους, κόντρα στο κοινωνικό σύνολο, ή κόντρα στο όφελος του διπλανού. Είμαι σίγουρος ότι η αλλοτρίωση αυτών των ανθρώπων είναι τόσο μεγάλη, που αν ο ρεπόρτερ τους ρωτούσε για τον Τσοχατζόπουλο, η απάντηση που θα έπαιρνε θα ήταν: «Καλά ξηγήθηκε.., όλοι έχουν φάει… γιατί όχι και αυτός;» Και άλλα τέτοια πρωτότυπα.
Μετά από αυτό ένιωσα αρκετά ηλίθιος και ένιωσα ηλίθιους όλους τους γνωστούς και φίλους που ξημεροβραδιάζονται έξω από εργοστάσια και επιχειρήσεις για να πείσουν τον εργαζόμενο να έχει αξιοπρέπεια… Ένιωσα ηλίθιος που πιστεύω ότι κάποια μέρα, πολλοί μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα και να καταφέρουμε παλεύοντας, όχι πολύ, αλλά περισσότερη, δικαιοσύνη, αξιοκρατία και ισότητα, μαζί με αδερφοσύνη και αλληλεγγύη. Ένιωσα ηλίθιος επειδή το υποψιαζόμουν αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ.
Με τέτοια και τόση αρρώστια γύρω αρχίζω να φοβάμαι ότι θα μας κολλήσουν όλους.
…
Ή τώρα που το ξανασκέφτομαι, μπορούμε να τους κολλήσουμε εμείς την δική μας αρρώστια, που είναι χρόνια και αθεράπευτη!

Δημοσιεύθηκε στο Ελληνοφρένεια, Θύμιος Καλαμούκης

"Αριστερά" ασπόνδυλα

Πολλαπλασιάστηκαν τελευταία τα «αριστερά» σούργελα, μεταξύ των οποίων και κάποιοι «μορφωμένοι» της μπλογκο-γειτονιάς μας, «αγράμματα» στην ουσία ανθρωπάκια, που δεν ξέρουν που πατούν και που βρίσκονται. Το σύστημα τους ξερνάει στην μπάντα, τους ποδοπατά, τους προσπερνά, και αυτοί οι ηλίθιοι κατηγορούν, βρίζουν, χτυπούν με λύσσα… το ΚΚΕ!

Τους συναντώ –χωρίς να τους γνωρίζω προσωπικά- σχεδόν καθημερινά, στο μετρό, ή στο λεωφορείο, στη διαδρομή για τη δουλειά. Ανάμεσα σε τόσο κόσμο, κανείς άλλος δεν κλαίγεται όπως αυτοί. Σου λένε «δεν πάει άλλο», παραπονιούνται ότι δεν μπορούν πια να ζήσουν στην Ελλάδα, τους φταίνε οι πολιτικοί και το κράτος.

Στο ταμείο της πολυεθνικής αλυσίδας τσακώνονται με την υπάλληλο για την ακρίβεια, βρίζουν τις εταιρείες και τους πολιτικούς που τις «έφεραν» στην χώρα. Υποστηρίζουν τα ελληνικά προϊόντα αλλά… δεν τα αγοράζουν γιατί είναι πιο ακριβά.

Στην ΔΕΗ στριμώχτηκαν απ’ τους πρώτους στις ουρές για να πληρώσουν τα χαράτσια. Έβριζαν πάλι το κράτος γιατί δεν έχει οργάνωση, τους έφταιγαν οι υπάλληλοι που καθυστερούσαν να τους εξυπηρετήσουν, ειρωνεύονταν αυτούς από την επιτροπή που τους έλεγαν να μην πληρώσουν.

Στη δουλειά, κοιτούν τους συναδέλφους με μισό μάτι. Αποφεύγουν πάντα τις «φασαρίες» και τις «κακοτοπιές». Οι ίδιοι δεν απεργούν ποτέ, δεν στενοχωρούν τον προϊστάμενο που με τη σειρά του θα πει μια καλή κουβέντα όταν χρειαστεί στο αφεντικό. Περιμένουν να βγάλουν οι άλλοι τα κάστανα από τη φωτιά. Τρέχουν πρώτοι όμως να επωφεληθούν από τον αγώνα των «άλλων» συναδέλφων τους.

Κατηγορούν χωρίς δισταγμό τους εργάτες άλλων κλάδων όταν απεργούν, γιατί κλείνουν τους δρόμους, στενάζει η αγορά, κλείνουν οι επιχειρήσεις και αργούν οι ίδιοι να επιστρέψουν στο σπίτι. Με την ίδια ευκολία, βρίζουν τους ναυτεργάτες γιατί κλείνουν τα λιμάνια και διώχνουν τους τουρίστες. Και γιατί δεν μπορούν οι ίδιοι να πεταχτούν μέχρι το νησί για το τριήμερο.

Είναι αυτοί που δεν ξέρουν κατά που πέφτει ο Ασπρόπυργος. Που δεν έγραψαν ποτέ στο μπλογκ τους, ούτε λέξη, για τον ηρωικό αγώνα κάποιων εργατών εκεί, σ’ ένα εργοστάσιο που λέγεται –αν έχουν ακουστά- «Ελληνική Χαλυβουργία». Ξύπνησαν όμως, στην πρώτη προβοκάτσια εναντίον των εργατών, κι έσταξαν το δηλητήριό τους για τους κομμουνιστές που «ενώ άλλα μας λένε, υποδέχτηκαν τους Χρυσαυγίτες και τους έμπασαν στο εργοστάσιο».

Άνθρωποι μίζεροι, βυθισμένοι στις ανασφάλειές τους, νέοι σε ηλικία αλλά γεμάτοι από «γεροντίστικες» κακίες. Δεν ξέρω αν ποτέ χάρηκαν πραγματικά για κάτι στη ζωή τους. Αμφιβάλω αν είπαν ποτέ καλή κουβέντα σε κάποιον, χωρίς να σκέφτονται το δικό τους συμφέρον, χωρίς να προσδοκούν να τον εκμεταλλευτούν, να προσπαθήσουν μέσα απ’ αυτόν να καλύψουν το δικό τους τεράστιο κενό.

Πάντα ένιωθαν μειονεκτικά απέναντι στους κομμουνιστές. Γιατί αυτοί, είχαν ξεκαθαρίσει από νωρίς τι ζητούν απ’ τη ζωή. Ζηλεύουν αυτούς που μπορούν να σκέφτονται, να αναλύουν, να σχεδιάζουν. Αυτούς που ακολουθούν μια σταθερή πορεία στα πιστεύω τους. Γιατί αν και πολύ θα το ήθελαν, ποτέ δεν θα τους φτάσουν. Μισούν στην ουσία αυτούς που αντιστέκονται με συνέπεια και δεν σκύβουν μοιρολατρικά το κεφάλι.

Συνηθισμένοι οι ίδιοι μια ζωή να βρίσκονται πολιτικά όπου μπορούν να «τη βολέψουν». Μαθημένοι να ακολουθούν γλείφοντας τους πολιτικούς που τους έταζαν ρουσφετάκια ή ψεύτικες υποσχέσεις. Και όταν αυτοί τους εξαπατούσαν, απογοητευμένοι έβρισκαν άλλους για να εμπιστευτούν τις ελπίδες τους. Σωτήρες για να τους σώσουν.

Όταν άρχισαν να νιώθουν για τα καλά στο πετσί τους αυτά που -αυτοί που βρίζουν- τους προειδοποιούσαν από παλιότερα πως θα συμβούν. Όταν μειώθηκε ο μισθός τους και τα χαράτσια έφταναν στο σπίτι το ένα πίσω από το άλλο. Όταν έφτασαν σε σημείο να μην μπορούν να πληρώσουν ούτε για τις βασικές ανάγκες τους, τότε ξαφνικά ανακάλυψαν πως οι πολιτικοί τους εξαπάτησαν. Πως γέμισε η Βουλή από «προδότες», «λαμόγια» και «ðοσίλογους». Και τότε βγήκαν στους δρόμους, στις πλατείες, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλο κόσμο, και τους βομβάρδιζαν με μούντζες και μπινελίκια αγανάχτησης.

Αν έπιανες κουβέντα μαζί τους, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα, ταράζονταν, σε κοίταζαν με κακία, στο ξέκοβαν πως αυτοί είναι «ανεξάρτητοι» και μακριά από «όλα» τα κόμματα. Κουβεντιάζοντας όμως μαζί τους έβλεπες πως δεν μπορούσαν να κρυφτούν για πολύ. Ο πόνος τους ήταν το ΚΚΕ! Όταν τα επιχειρήματα τους στρίμωχναν, τότε μας έλεγαν… «τι να μας πείτε κι εσείς οι κομμουνιστές, που στηρίζετε το σάπιο σύστημα»!

Κάποιοι από αυτούς επικαλούνται συνεχώς ένα «ένδοξο», προγονικό, αγωνιστικό, «κομμουνιστικό» παρελθόν. Ταυτόχρονα όμως το διαχωρίζουν πονηρά από το κακό ΚΚΕ. Θα προτιμούσαν να μην υπήρχε. Τώρα πρόσθεσαν και την δική τους… αντίσταση, σ’ αυτήν των παππούδων τους. Κατέβηκαν μια δυο φορές στο Σύνταγμα και δάκρυσαν λίγο τα μάτια τους απ’ τα χημικά. Αν κιόλας έφαγαν και καμιά ροπαλιά στην πλάτη μπορούν με περηφάνια να το διηγούνται στα παιδιά τους στο μέλλον. Όπως θα διηγούνται και την χωρίς επιτυχία… έφοδό τους στη Βουλή, τότε που ο γνωστός «νταβατζής» του συστήματος, το ΠΑΜΕ, τους απέτρεψε από το να την… καταλάβουν.

Τον τελευταίο καιρό αυτά τα περιπλανώμενα ανθρωπάκια βρήκαν στέγη στον «νέο αριστερό πόλο». Ανακάλυψαν τους νέους σωτήρες τους, που κι αυτοί με τη σειρά τους δεν τσιγγουνεύτηκαν τις υποσχέσεις. Όταν τους έλεγες πως κάτω από την ίδια στέγη βρέθηκαν τόσοι διεφθαρμένοι πολιτικοί του «κατεστημένου» που μόλις πριν κατηγορούσαν. Όταν τους έδειχνες τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες που τώρα που μυρίστηκαν νέες καρέκλες, εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και έσπευσαν κάτω από την νέα στέγη για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, αυτοί σου έλεγαν «έλα μωρέ και τι έγινε, εμείς τους θέλουμε όλους μαζί μας»!

Επειδή όμως τα καταλάβαιναν πολύ καλά όλα αυτά, αναζητούσαν εναγωνίως ένα άλλοθι, ακόμα πιο «αριστερό», για να καλύψουν τα πολιτικά ανομήματά τους. Και τους το πρόσφερε η νέα ηγεσία τους. Έτσι, με διάφορα «επιχειρήματα» ζητούσαν «συνεργασία» και με το ΚΚΕ που μέχρι να αρνηθεί ήταν «καλό» κόμμα. Και αφού δεν τους βγήκαν τα σχέδια, ξεκίνησαν έναν βρώμικο, χυδαίο, έναν λυσσαλέο πόλεμο εναντίον των κομμουνιστών, που κορυφώνεται στις μέρες μας. Αυτά τα ανθρωπάκια που παρακαλούσαν για «συνεργασία» σήμερα καταλογίζουν στο ΚΚΕ πως παρέδωσε την εξουσία στη Δεξιά! Δεν χόρτασαν οι βουλιμικοί από τη μείωση του ποσοστού του σχεδόν στο μισό. Το ήθελαν όλο!

Οι ίδιοι, κρυφογελώντας χειροκροτούσαν το φίδι που δάγκωσε την Κανέλλη, χαζολογούσαν πως «καλά της έκανε αλλά… έπρεπε να τις ρίξει κι άλλες». Αυτοϊκανοποιούνταν με μανία βλέποντας ξανά και ξανά το βίντεο στο γιουτιουμπ, πασχίζοντας να υποτάξουν την ακόρεστη ηδονή τους.

Σε λίγο, αν δεν αντιδράσουν και οι ίδιοι, δεν θα έχουμε να φάμε αλλά κάποιοι, ακόμα πιο κρετίνοι από αυτούς, προσεύχονται (δεν είναι σχήμα λόγου!) να καταργηθεί το ΚΚΕ ως εμπόδιο στο δρόμο για μια «αριστερή» διακυβέρνηση... Να καταργηθεί το μόνο κόμμα που ποτέ δεν τους έταξε, που ποτέ δεν τους κορόιδεψε, που δεν τους πρόδωσε ποτέ! Γι' αυτό το χτυπούν, τα «αριστερά» ασπόνδυλα.

Γιατί το ΚΚΕ δεν ζήτησε ποτέ και δεν έχει ανάγκη από ψηφοφόρους-πελάτες. Το ΚΚΕ θέλει δίπλα του ανθρώπους που να μπορούν πάνω απ’ όλα να σκέφτονται και να κρίνουν. Αποφασισμένους να αναλάβουν ευθύνες, να τραβάνε μπροστά, να παλεύουν με το βλέμμα κόντρα στον ήλιο. Σε ποιους να τα πεις όμως αυτά; Σ’ αυτούς που τζόγαραν τις ελπίδες της ζωής τους σε μια εκλογική αναμέτρηση και νιώθουν πως δεν θα ρεφάρουν ποτέ; Άρχισαν κιόλας τη γκρίνια για την επιλογή τους. Άρχισαν να μυρίζονται τι τους επιφυλάσσει για το μέλλον ο νέος σωτήρας τους. Όμως αυτοί δεν ξεκολλούν από τον… εχθρό τους.

Ακόμα κι αν μπορούσαν να εξαφανίσουν το ΚΚΕ, οι ολίγιστοι, θα εφεύρισκαν κάτι άλλο στη θέση του, για να ξεσπούν τη βλακεία τους. Για να κρύβουν το έλλειμμα φαιάς ουσίας που τους κάνει ξεχωριστούς. Για να κρύβουν την ανεπάρκειά τους που είναι ευάλωτη στο φασισμό!

Ο χαμένος, όταν βλέπει ότι τα χάνει όλα τυλίγεται εύκολα απ’ την απελπισία, νιώθει να πνίγεται και αντιδρά σπασμωδικά. Όταν η απελπισία γίνεται χαρμάνι με την βλακεία, τότε το αποτέλεσμα είναι επικίνδυνο. Θολώνει το μυαλό (έστω, αυτό το λίγο που υπάρχει), προσβάλλονται οι αισθήσεις, αλλοιώνονται τα συναισθήματα, αναβλύζει μόνο μίσος. Οδηγεί κάποιους κατευθείαν στην αγκαλιά του φασισμού, ακόμα κι αν στην κάλπη έριξαν «αριστερό» ψηφοδέλτιο.

Προτιμώ όμως να έχω απέναντί μου τους γνήσιους φασίστες. Που φορούν διακριτικά. Αυτούς που κρατάνε μαχαίρια και ρόπαλα. Ακόμα κι αν θα μοιάζουν ανίκητοι, τουλάχιστον θα βλέπω τα όπλα τους. Θα ξέρω με ποιον τρόπο να τους αντιμετωπίσω, και θα έχω πολλές πιθανότητες για να τους νικήσω. Τα «αριστερά» ασπόνδυλα είναι εκτός συναγωνισμού...

Εξοργισμένος πολλές φορές, αναρωτιέμαι αν αυτοί οι βλαμμένοι θα καταλάβουν κάποια στιγμή τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή τους. Αν θα μπορέσουν να δουν την πραγματικότητα, γυμνή, χωρίς φτιασιδώματα από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Ή θα πρέπει να γευτούμε την απόλυτη καταστροφή για να καταλάβουν ποιος ήταν ο πραγματικός εχθρός τους.

Εξοργίζομαι περισσότερο όταν αυτοί οι καμένοι εγκέφαλοι με κατηγορούν πως ακολουθώ ένα κόμμα-κάτι σαν αίρεση, με την προσήλωση των παλαιών χριστιανών μαρτύρων, προσβλέποντας σε μια επανάσταση που θα πραγματοποιηθεί στη… Δευτέρα παρουσία! Ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που έχουν διαρκώς το κεφάλι σκυμμένο, προσκυνώντας τον κάθε «αριστερό προφήτη», ακολουθώντας μοιρολατρικά μια πορεία ζωής μέσα στο σύστημα που βλέπουν, νιώθουν, γεύονται τη σαπίλα του, που σε λίγο θα προσβάλει και τις σάρκες τους.

Οι «προοδευτικοί», οι «αριστεροί», αυτοί που βλέπουν «μπροστά», που δεν είναι «κολλημένοι» όπως οι κομμουνιστές. Αυτοί που μια ζωή φορτώνουν στο σβέρκο όλων μας τον κάθε καραμανλοπαπανδρεσημιτοσαμαροβενιζέλο. Και όταν πια, μ’ αυτούς, δεν μπορούν να κορέσουν το αλκοολίκι τους, τότε προσκολλούνται στο κάθε «αριστερό» υποκατάστατο. Δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς «θα», χωρίς την πολιτική πρέζα τους.

Άει σιχτίρ πια… με τους σιχαμένους, στάζουν δηλητήριο όπου βρεθούν κι όπου σταθούν…

Είναι γελασμένοι όμως οι ηλίθιοι αν πιστεύουν πως θα ξεμπερδέψουν εύκολα με μας. Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. Εδώ θα είμαστε. Δυνατοί σήμερα, νικητές αύριο. Απ’ τον αγώνα των ανυπόταχτων στη μοίρα, απ’ τις μικρές νίκες στη διαδρομή, μέχρι την οριστική νίκη της εργατικής τάξης, θα ωφεληθούν κι αυτοί. Όπως γινόταν χρόνια τώρα, ακόμα κι αν ποτέ δεν το κατάλαβαν, ακόμα κι αν το κατάλαβαν και το βούλωσαν ή έκαναν πως δεν κατάλαβαν. Μέχρι και οι αναλφάβητοι, εξαθλιωμένοι μουζίκοι της Ρωσικής στέπας, κάποτε, κατάλαβαν το συμφέρον τους…

Αυτή είναι η «μοίρα» των κομμουνιστών. Ελάχιστοι αριθμητικά, με την αποκοτιά και τη «στενομυαλιά» τους τράβηξαν μπροστά και έστρεψαν τους δείκτες του ρολογιού της ιστορίας προς το μέλλον. Και τότε, οι πολλοί άργησαν να τους πιστέψουν. Και μέχρι να γίνει αυτό τους αμφισβήτησαν, τους ειρωνεύτηκαν, τους έβρισαν και τους πολέμησαν. Στο τέλος όμως νίκησαν.

ΥΓ. Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια για να μην αποτυπωθούν με ακρίβεια στο κείμενο, τα συναισθήματα –κυρίως οργή και αηδία- που μου προκαλούν αυτοί στους οποίους αναφέρθηκα.

Πηγή: Οικοδόμος

Ο... Καρατζαβέλης

Με το καλό, λοιπόν!

Σε λίγες ώρες θα γεννηθεί η νέα μας κυβέρνηση, ως καρπός τής τρικομματικής παρ?ούζας ΝουΔου-ΠαΣοΚ-ΔημΑρ. Δεξιοί, σοσιαλιστές κι αριστεροί μπερδέψανε τα μπούτια τους και με τις αλλαξο>ωλιές τους κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τερατάκι, το οποίο πριν καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα αδυνατούσε να συλλάβει ο νους και του πλέον ευφάνταστου συγγραφέα μυθιστορημάτων φαντασίας.

Μπορεί ετούτη η τρικομματική κυβέρνηση να στερείται των υπηρεσιών εκείνου του πολιτικού ογκόλιθου που λεγόταν Γιώργος Καρατζαφέρης, αλλά έχει την ευτυχία να περιλαμβάνει στους κόλπους της τον πρύτανη της αριστεράς που λέγεται Φώτης Κουβέλης. Ο δεξιός μαιτρ τής κωλοτούμπας αντικαταστάθηκε ευφυώς και επαξίως από έναν αριστερό κωλοτουμπαδόρο.

Καρατζαβέλης: έχει τις λύσεις σε κάθε πολιτικό αδιέξοδο.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: 129 η ΝουΔου συν 33 το ΠαΣοΚ συν 17 η ΔημΑρ ίσον 179. Μια χαρά πλειοψηφία και η ψήφος εμπιστοσύνης εγγυημένη. Τρία κόμματα με τα 3/5 των βουλευτών (παρά έναν, που καίει και τσουρουφλάει, δυστυχώς), που εκφράζουν το 48,2% των ψηφοφόρων. Ψιλοκαλά έως καλά. Αλλά...

Αλλά, ας πάμε λίγο πίσω, στις εκλογές τού Μαΐου. Τί είχαμε τότε; 108 η ΝουΔου συν 41 το ΠαΣοΚ συν 19 η ΔημΑρ ίσον 168. Κι αυτή μια χαρά πλειοψηφία μού κάνει και με την ψήφο εμπιστοσύνης εγγυημένη. Γιατί, λοιπόν, δεν στήθηκε τότε το μαγαζί κι έπρεπε να ξαναπάμε σε εκλογές; Και τότε, αν θυμάμαι καλά, ο Αντώνης με τον Βαγγέλα ήσαν έτοιμοι να τακιμιάσουν αλλά εκείνη την εποχή είχαν ανάγκη και τον Καρατζαβέλη γιατί τα κουκιά τους δεν έφταναν τα 150. Πού έκοψε η μαγιονέζα, λοιπόν;

Όντως, η στάση τού μπαρμπα-Φὠτη είναι ακατανόητη. Τότε που τον είχαν ανάγκη και κόψιμο έκανε το βαρύ πεπόνι, τώρα που δεν τον πολυχρειάζονται πάει και κωλοκάθεται στην παρέα τους. Αν πήγαινε τότε, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το έκανε για να βγει ο τόπος από το κυβερνητικό αδιέξοδο (όχι πως θα τον πιστεύαμε, δηλαδή, αλλά θα ήταν καλή δικαιολογία). Τώρα, τί στο διάβολο θα μας πει; Ότι μπαίνει στην κυβέρνηση για να πιέσει τους συνεταίρους τους στην κατεύθυνση πιο φιλολαϊκών επιλογών; @α@άρια μάντολες. Δηλαδή, άμα τον γράψουν στα @α@άρια τους και αποχωρήσει από την κυβέρνηση, τί θα γίνει; Θα καταρρεύσει το πολιτικό σκηνικό; Μάλιστα. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Τελικά, ποιός θα μας εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο πήγαμε πάλι σε εκλογές; Τί άλλαξε μέσα σε 40 μέρες και ο μπαρμπα-Φώτης συμφώνησε σε κυβέρνηση συνασπισμού; Μέχρι να πάρουμε μια πειστική απάντηση, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι όλο αυτό το παιχνίδι στήθηκε για να ενισχυθούν τα ποσοστά τής ΝουΔου και του ΣυΡιζΑ ώστε να εδραιωθεί το δίπολο "κεντροδεξιά - κεντροαριστερά", ως διάδοχη κατάσταση του καταρρεύσαντος δικομματισμού "ΝουΔου - ΠαΣοΚ".

Τί πετύχαινε τόσα χρόνια το αστικό καθεστώς με τον δικομματισμό; Κάθε φορά που τα κυβερνητικά μέτρα δημιουργούσαν κοινωνικές αναταράξεις, μεταφέρονταν ψηφοφόροι από το ένα κόμμα εξουσίας στο άλλο. Έτσι, με το κόλπο των "συγκοινωνούντων δοχείων", αναγεννούνταν -έστω προσωρινά- κάποιες ελπίδες στον κόσμο και απορροφούνταν οι κοινωνικοί κραδασμοί. Η κατάρρευση του δικομματισμού, όμως, καθιστούσε επιτακτική την ανάγκη ενός καινούργιου δίπολου. Τί δίπολο να φτιαχτεί, όμως, όταν το ισχυρότερο κόμμα είχε ποσοστό κάτω κι από το ευτελές 19%;

Εδώ ήρθε ο Καρατζαβέλης να παίξει τον δικό του ρόλο. Αβαντάρησε το σύστημα, δίνοντάς του 40 κρίσιμες ημέρες ώστε να διαχυθεί στον κόσμο ο φόβος: φόβος για επιστροφή στην δραχμή, φόβος για έξοδο από την ευρωζώνη, φόβος για την ακυβερνησία, φόβος για την αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων...  Το αποτέλεσμα αυτού του φόβου ήταν αναμενόμενο και το είδαμε: η Νου Δου συμπίεσε τα κόμματα του κεντροδεξιού χώρου και ο ΣυΡιζΑ συμπίεσε τους υπόλοιπους. Έτσι αναδείχθηκαν οι δυο καινούργιοι πόλοι τού συστήματος, σε αντικατάσταση των παλιών που είχαν φθαρεί ανεπανόρθωτα.

Άξιος ο μισθός τού Καρατζαβέλη. Αλλά και το σύστημα δεν τον άφησε αβοήθητο, έτσι; Μόνον ως "Νέστορα" της αριστεράς δεν μας τον έχουν παρουσιάσει ακόμη (γλίτωσαν τα κόκκαλα του μακαρίτη τού Ηλιού από το τρίξιμο). Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση Ιλχάν Αχμέτ, με την οποία θα κλείσουμε το σημερινό σημείωμα:

Ο Ιλχάν Αχμέτ ήταν βουλευτής Ροδόπης με την Ν.Δ. αλλά στις εκλογές τού Μαΐου κατέβηκε με την Δημοκρατική Συμμαχία τής Ντόρας. Αποτέλεσμα: ο Ιλχάν Αχμέτ σάρωσε τις μουσουλμανικές ψήφους και το κόμμα τής Ντόρας αναδείχθηκε τρίτο στην Ροδόπη με ποσοστό 17,95%! Όταν η Ντόρα επέστρεψε στην ΝουΔου, μαντέψτε πού πήγε ο Ιλχάν Αχμέτ... Στην ΔημΑρ, φυσικά! Καθαρόαιμος αριστερός ήταν ο άνθρωπος τόσα χρόνια, απλώς δεν το είχε συνειδητοποιήσει ώσπου ήρθε ο μπαρμπα-Φώτης και τον αφύπνισε. Αποτέλεσμα: η ΔημΑρ μάζεψε στην Ροδόπη το 17,74% των ψήφων! Δυστυχώς, όμως, δεν έβγαλε έδρα εκεί και ο φουκαράς Ιλχάν Αχμέτ έμεινε εκτός βουλής...

«Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα»

«Η δημοκρατία της ολιγαρχίας είναι αυτή που επιτρέπει στο κεφάλαιο να μισθώνει την εξουσία. Η μορφή αυτού του μισθώματος λέγεται "εκλογές"» (!),
έλεγε πριν μερικά χρόνια ένας επιφανέστατος ολιγάρχης της μετασοβιετικής Ρωσίας, ο «πολύς» Μπερεζόφσκι.

*

Στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε τη δική μας πολύ μεγάλη εμπειρία τι ακολουθεί μετά από την κάθε φορά ανανέωση του «μισθώματος».
Οσο για τον κυνισμό των εγχώριων «Μπερεζόφσκι» ούτε εκεί πάμε πίσω. Δεν πάνε δα και πολλές μέρες που Ελληνας εφοπλιστής εμφανίστηκε να λέει ότι για να τον φορολογήσει το ελληνικό κράτος, πρέπει πρώτα να τον βρει...
Στα καθ' ημάς, πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι δικοί μας «VIP» του πλούτου και της ξιπασιάς φροντίζουν αυτές τις εκδηλώσεις κυνισμού εκ μέρους της «δημοκρατίας της ολιγαρχίας» τους - αφού πρώτα τις βαφτίσουν «ειλικρίνεια» και «ρεαλισμό» - να τις αναθέτουν στους πολιτικούς τους εκπροσώπους.
Πρόκειται για την «ειλικρίνεια» της παρακμής και το «ρεαλισμό» της χρεοκοπίας. Αυτές είναι οι «σημαίες» ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που λόγω των δικών του αναθυμιάσεων απειλεί να οδηγήσει σε παράλυση μια ολόκληρη κοινωνία.
Είναι αυτοί, οι δικοί μας «Μπερεζόφσκι», που εκπροσωπούμενοι από τα πολιτικά τους πιόνια, έχουν γυρίσει τον τόπο πάνω από μισόν αιώνα πίσω. Τόσο πίσω ώστε τα λόγια του Σεφέρη
να ηχούν τόσο καθαρά όσο και τότε που γράφτηκαν:

*

«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις (...). Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα».
(Γιώργος Σεφέρης, Ημερολόγιο, 1945)

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η αγάπη άργησε ένα μήνα

Posted by 2310net in πολιτικη, για γελια

@ Από την επόμενη κυβέρνηση που έχει προκύψει από τις 6 Μάη και απλά η ανακοίνωσή της καθυστέρησε καμιά σαρανταριά μέρες, δεν περιμένω τίποτα.

Άλλωστε δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα για τα δρώμενα.

Και όσοι ξέρουν καταλαβαίνουν ότι τα δρώμενα είναι το θέμα. Όσοι δεν ξέρουν θα μάθουν σύντομα:

@ Η αγάπη άργησε ένα μήνα λοιπόν. Την ώρα όμως που ετοιμαζόμαστε να παρακολουθήσουμε το πάντρεμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και περιμένουμε με αγωνία την συνύπαρξη του Άδωνι με την Ρεπούση, μαθαίνουμε ότι υπάρχει αναταραχή στο κόμμα του σοφού της Αριστεράς, καθώς δεν φτάνουν οι καρέκλες για όλους.

@ Έτσι, οι αυθεντικοί ΔΗΜΑΡίτες, σαν να λέμε η αριστερή πτέρυγα της ΔΗΜΑΡ, νιώθουν ότι απειλούνται από τους εκσυγχρονιστές πασόκους που έκαναν εισβολή στο κόμμα λίγο πριν τις εκλογές. Και όταν παίζει θέμα εξουσίας κάποιος που έχει θητεύσει στο ΠΑΣΟΚ φτάνει σε αυτήν με ταχύτητα Γιουσέιν Μπολτ.

@ Ο Γρηγόρης ο Ψαριανός για παράδειγμα απειλεί τον Φώτη ότι αν δεν του δώσει Χαρτοφυλάκιο θα κρατήσει την αναπνοή του μέχρι να σκάσει, ότι θα κρεμαστεί από το γιλέκο του, ότι θα φάει 3 σκελίδες σκόρδο και θα του κάνει «χου, χου», μα ο Φώτης είναι άκαρδος και σκληρός σαν πέτρα όμως ψύχραιμος.

@ Αφού την ώρα που τα στελέχη του ήταν προβληματισμένα για το γεγονός ότι θα κληθούν να συγκυβερνήσουν με ακροδεξιούς εθνικιστές και λαμόγια του ΠΑΣΟΚ, ο ίδιος ο Φώτης εμφανιζόταν ιδιαίτερα προβληματισμένος για το χρώμα της γραβάτας που θα φορούσε το βράδυ της σύσκεψης: δημοκρατικό πράσινο ή αριστερό κόκκινο;

@ Το ΠΑΣΟΚ αρνείται λέει να βάλει στελέχη του στην κυβέρνηση, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν έχει. Είπαμε πήραν τον μπούλο οι αποτυχημένοι και στο εξής κατ’ επιθυμία του προέδρου τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα είναι νεαρά σε ηλικία. Μόλις τελείωσαν τις πανελλαδικές, να μην πάνε μια Μύκονο να χαλαρώσουν για να αναλάβουν μετά τις ευθύνες του Κινήματος;

@ Ακούω πως το ΠΑΣΟΚ θα κάνει επανίδρυση για να σβήσει τα χρέη του, όπως οι ΠΑΕ έκαναν συγχωνεύσεις και εμφανίζονταν καθαρές. Ήδη το ΠΑΣΟΚ αναζητά νέο ΑΦΜ από κόμμα που δεν έχει χρέη. Πρώτη επιλογή είναι το κόμμα του Τζήμερου ο οποίος μετά την εμετική του δήλωση (που βαριέμαι να ψάξω για να βάλω σε λινκ) μάλλον αποχωρεί οριστικά από την πολιτική. Αν πάλι δεν του κάτσει ο Τζήμερος μπορεί να αγοράσει το ΑΦΜ του Καρατζαφέρη που, μετά την αποχώρηση και του Κύρτσου, έμεινε επιτέλους μόνος με την Βάνα Μπάρμπα οπότε μάλλον δύσκολα θα βρει χρόνο να ασχοληθεί με την πολιτική. Έτσι το ΠΑΣΟΚ θα σβήσει από χρέη και θα δείξει για άλλη μια φορά το ήθος του.

@ Οι Χρυσαυγίτες συνεχίζουν να χτυπάνε κόσμο. Μάλιστα μετά την δεύτερη συνεχόμενη εκλογική τους επιτυχία αποφάσισαν να εξοπλιστούν ζητώντας άδεια οπλοφορίας.

@ Εντάξει, μη φοβάστε, δεν θα πάρουν κανονικά πιστόλια. Νεροπίστολο θα πάρει ο Ηλίας, για να μπορεί να μπουγελώνει μέσα στη Βουλή όποιον του πάει κόντρα. Άλλωστε την προηγούμενη φορά που πέταξε το νερό με το ποτήρι το μισό πήγε στον τοίχο.

@ Ο Πρωθυπουργός μας είναι σε μεγάλο δίλημμα: να δώσει Υπουργείο στην Ντόρα ή στον Κυριάκο; Για κάτι τέτοιες αποφάσεις είναι οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες.

@ Σύμφωνα με πληροφορίες ο επόμενος Υπουργός Ανάπτυξης θα είναι ο Κωστής Χατζηδάκης. Κάποιος να σταματήσει αυτήν την κακόγουστη φάρσα!

@ Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι «εχθροί» μας (ΕΕ, ΕΚΤ, Τρόικα, ΔΝΤ, Τραπεζίτες, Βιομήχανοι, Εφοπλιστές κτλ) εμπιστεύονται τις ελπίδες τους για ανάπτυξη στον Κωστή δείχνει το επίπεδό τους. Εκτός αν έχουν συνειδητοποιήσει κι αυτοί ότι είναι πιο πιθανό να πάθεις κρυοπαγήματα στην έρημο Σαχάρα παρά να έρθει η ανάπτυξη στην Ελλάδα οπότε έβαλαν τον Κωστή για να γελάσουν κι αυτοί λίγο. Φάτσα κωμικού έχει ο άτιμος…

@ Κλείνω πάω να δω Μέγκα…

Νέα ΔΗΜΑΡκρατία…

«Ζήτω»!

«Τη συγκυβέρνηση (σ.σ.: της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ)τη θέλουν τριών ειδών συμφέροντα: Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, τη στηρίζουν όλα εκείνα τα συμφέροντα και οι συντεχνίες που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και τρίτον την προτιμούν όσοι εντός και εκτός χώρας θέλουν την αυριανή κυβέρνηση αδύναμη και ελεγχόμενη».
Αντώνης Σαμαράς, 7/4/2012

*«Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το ΠΑΣΟΚ και δεν συμφέρει τον ελληνικό λαό να γίνει τέτοια συγκυβέρνηση, συμφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά, συμφέρει τη διαπλοκή και τα εξωθεσμικά κέντρα».

Αντώνης Σαμαράς, 3/5/2012

*«Απέναντί μας λοιπόν έχουμε όχι ένα κεντροδεξιό μέτωπο, αλλά το μέτωπο της καθαρής και σκληρής δεξιάς, της “καραδεξιάς” (…). Μια συσπείρωση ακραίων στην πλειοψηφία τους στοιχείων, που επανέρχονται στην κοίτη τους στο όνομα μιας μικροπαραταξιακής επιδίωξης. Εχουμε απέναντί μας τον κ. Σαμαρά και το κόμμα του (…)».

Ευάγγελος Βενιζέλος, 25/5/2012

*«Δεν θα γίνουμε το αριστερό άλλοθι της προωθούμενης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ».

Φώτης Κουβέλης, 3/5/2012

Κατόπιν αυτών δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε:
«Ζήτω» και η …συνέπεια,
«ζήτω» και η …αξιοπιστία,
«ζήτω» και τα …σταράτα λόγια
των ταγών της αστικής κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας!

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δεν είναι όλες οι «αντιπολιτεύσεις» υπέρ του λαού

Οτι το ΚΚΕ έχει ευθύνη επειδή επικράτησε η συντηρητική παράταξη είπε προχτές στη ΝΕΤ ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
εξηγώντας - όπως το κόμμα του εκτιμά - ότι χάθηκε μία ευκαιρία για τη συγκρότηση «αριστερής» κυβέρνησης.
Ετσι, μπορεί τόσα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ να κατήγγειλε όσους έσπρωχναν το λαό από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ και τούμπαλιν, αλλά τώρα που ο ίδιος βρίσκεται στη μία μεριά του νέου αντιλαϊκού διπόλου, αλλάζει στάση.
Αναμενόμενο, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τον εαυτό του... αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική.
Ομως δεν είναι.
Γιατί αυτό που κάνει δεν είναι παρά να προβάλλει διαφορετικές συνταγές για τη διαχείριση της αντιλαϊκής επίθεσης. Και αυτό ακριβώς είναι που κάνει επικίνδυνο και αδιέξοδο για το λαό και τον «αντιπολιτευτικό» ρόλο που ήδη διεκδικεί.
Αλλωστε, τα λένε μόνοι τους.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην προχτεσινή δήλωση που έκανε μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο της ΝΔ διευκρίνισε πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αξιοποίηση των σημαντικών δυνατοτήτων «διαπραγμάτευσης» και «επαναδιαπραγμάτευσης», δηλαδή συναλλαγής με τα επιτελεία που προχωρούν και εξειδικεύουν την αντιλαϊκή επίθεση.
Τέτοιες «διαπραγματεύσεις» θυμίζουν τους «διαλόγους» που κάνουν οι κοινωνικοί εταίροι πριν από κάθε νέο αντεργατικό μέτρο με στόχο να εγκλωβιστούν οι εργάτες από αυταπάτες, να συμφιλιωθούν με τους αντιπάλους τους και αντί να οργανωθούν απέναντί τους να κάθονται να εξαντλούνται σε «συζητήσεις»...
Τέτοιο ρόλο διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλά για «ισχυρή, αποτελεσματική και υπεύθυνη αντιπολίτευση».
Η οποία - όπως εξήγησε ο Αλ. Τσίπρας - θα «ασκεί κριτική για τα κακώς κείμενα» (αλήθεια, μήπως θεωρεί ότι υπάρχει περίπτωση μία κυβέρνηση με πυρήνα τη ΝΔ να έχει στην πολιτική της και «καλώς κείμενα»;).
Η οποία θα «ελέγχει την κυβέρνηση σε κάθε της βήμα», λες και το ζήτημα με την πολιτική της ΝΔ είναι κάποιος να ελέγχει, να συναιτίσει, να μαλώνει τους εμπνευστές της για να μην ξεχνούν τους στόχους τους...
Είναι ή δεν είναι αυτό καλλιέργεια αυταπατών και συγχύσεων για τις επιδιώξεις και την αντιλαϊκή στρατηγική της ΝΔ;

* * *

Ομως δεν είναι αυτή η «αντιπολίτευση» που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Γιατί, αληθινή αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική είναι αυτή που προβάλλει και δρα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια και αξιοποιώντας - αναπτύσσοντας τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας θα δώσει απάντηση στα λαϊκά προβλήματα.
«Αντιπολιτεύσεις», όπως αυτές που διεκδικεί να ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, επιφυλάσσουν παγίδες για το λαό, όπως βεβαιώνει η πείρα και των λαών από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οπου, στο όνομα της συσπείρωσης ενάντια στις συντηρητικές δυνάμεις, ένα μεγάλο κομμάτι των λαϊκών στρωμάτων περιορίστηκε σε «αντι-δεξιά» μέτωπα στα οποία καλούσαν αδελφά του ΣΥΡΙΖΑ κόμματα και καλύφτηκε η στρατηγική συμφωνία των δύο τέτοιων «στρατοπέδων» που αν και εμφανίζονταν διαφορετικά, συμφωνούσαν αρμονικά στη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης. Μαζί τα δύο «στρατόπεδα» κράτησαν τους λαούς δεμένους χειροπόδαρα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ) και υποθήκευσαν την ειρήνη και τις παραγωγικές δυνατότητες της γης τους.
Εγκλώβισαν τους εργαζόμενους σε λογικές διαχείρισης (είτε ως κυβέρνηση είτε ως «αντιπολίτευση»), μειώνοντας τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες τους.
Και αντί να διεκδικούν με βάση τον πλούτο που παράγουν και αυξάνουν, τους χειραγωγούν να διεκδικούν με βάση τις «ρεαλιστικές αντοχές», δηλαδή τις «αντοχές» των μονοπωλίων. Ποδηγέτησαν το λαϊκό κίνημα στο πλαίσιο της «κοινωνικής συνοχής» και των «κοινωνικών διαλόγων», πάσχισαν να εξουδετερώσουν κάθε αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων ενισχύοντας όσο δεν παίρνει την αυταπάτη ότι το μέλλον τους κρίνεται από το μέλλον της «επιχειρηματικότητας».
Και βέβαια, όταν ξεμπροστιάστηκε εντελώς ο αντιλαϊκός χαρακτήρας τέτοιων «προοδευτικών» κυβερνήσεων, ήρθε η ανάκαμψη της «συντηρητικής» παράταξης, όπως έγινε στην Ιταλία και στη Γαλλία.

***

Αλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμά του μίλησε για «καμένη γη» που θα παραλάβει αν γίνει κυβέρνηση και βεβαίως όσα ψίχουλα υπόσχονταν τα συνέδεε με την έξοδο από την κρίση, δηλαδή με την ενδυνάμωση και τις επενδύσεις του κεφαλαίου! Και υποσχέθηκε ότι δε θα πάρει χειρότερα μέτρα.
Ε, σ' αυτό το μη χειρότερα θα αντιπολιτευτεί. Κανένας εγκλωβισμός λοιπόν σε «αντιπολιτεύσεις» που δεν υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι εξίσου επικίνδυνες με τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Τώρα συσπείρωση με το ΚΚΕ, οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντεπίθεση.

Κρατάμε το τιμόνι γερά!

Αναρτήθηκε από τον/την amartwlos

Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια στο λαό.
Του μίλησε για την κρίση και τις εξελίξεις που αντικειμενικά γεννά σε βάρος του η προσπάθεια των αστικών κυβερνήσεων και στην Ελλάδα να τη διαχειριστούν προς όφελος της ντόπιας πλουτοκρατίας και της ΕΕ.
Προειδοποίησε ότι καμιά κυβέρνηση, είτε της κεντροδεξιάς είτε της κεντροαριστεράς, δεν μπορεί να δώσει λύση στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, κανένας συμβιβασμός στην ΕΕ δεν μπορεί να αντιστρέψει την πορεία της καπιταλιστικής κρίσης.
 Οτι καμιά διαχείριση, από κανένα κόμμα που δέχεται την παραμονή της χώρας στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και αναγνωρίζει τα μονοπώλια σαν κλειδοκράτορες στην οικονομία και την παραγωγή, δεν μπορεί και δε θέλει να πάρει ούτε τα ελάχιστα μέτρα ανακούφισης του λαού, αφού ακόμα και αυτά προϋποθέτουν σύγκρουση με την ΕΕ και τους ντόπιους καπιταλιστές.

Κανένα από τα κόμματα που διεκδίκησαν την ψήφο του λαού δεν έχει στρατηγική σύγκρουσης με την ευρωένωση και τα μονοπώλια.
Αντίθετα, όλοι εγγυώνται την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και υπόσχονται ανάπτυξη με νέα προνόμια και χρήμα για το κεφάλαιο.
Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρνηση σε τίποτα δε θα βοηθούσε το λαό.
Αντίθετα, το κίνημα θα έχανε το μοναδικό συνεπή του σύμμαχο, σε μια περίοδο που δε συγχωρείται καμιά αναμονή, καμιά αυταπάτη, καμιά ανοχή.
Το ΚΚΕ παρουσίασε με σαφήνεια στο λαό τις θέσεις του για τους άμεσους στόχους πάλης, η διεκδίκηση των οποίων προϋποθέτει γερό ταξικό κίνημα, οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στο χωράφι, στο γραφείο, στο μικρομάγαζο, συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Είπε με ειλικρίνεια πως κανένας δεν πρόκειται από τα πάνω να δώσει διέξοδο στα λαϊκά προβλήματα και πως ο λαός από μόνος του θα σωθεί, αν το αποφασίσει.
Οτι στην οργάνωση ενός τέτοιου νικηφόρου αγώνα, που θα φτάνει μέχρι την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις και ότι στη λαϊκή διακυβέρνηση θα αναλάβει όλες τις ευθύνες που του αναλογούν.
Το ΚΚΕ προειδοποίησε για να προετοιμάσει το λαό ότι η κρίση στην ΕΕ και στην Ελλάδα θα βαθύνει και ότι τους επόμενους μήνες ή χρόνια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την ανεξέλεγκτη ελληνική χρεοκοπία ή ένα νέο «κούρεμα» του χρέους, με νέους επώδυνους όρους για το λαό.
Ανέδειξε την ανάγκη ο λαός να πάρει από τώρα τα μέτρα του για το ενδεχόμενο να χρειαστεί οργανωμένα να εξασφαλίσει το ψωμί και τα φάρμακά του, τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του, σε συνθήκες ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.

Είπε θαρρετά πως η λύση για το λαό δε βρίσκεται στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, που είναι συνυπεύθυνη για το τσάκισμα των δικαιωμάτων του και δεν πρόκειται να αλλάξει, επειδή είναι των μονοπωλίων.
Το ΚΚΕ πήγε συνειδητά κόντρα στο ρεύμα, γνωρίζοντας πως σε συνθήκες όξυνσης των εκβιασμών και των αυταπατών για κυβερνητική διέξοδο υπέρ του λαού θα πλήρωνε το κόστος στην κάλπη.
Το ΚΚΕ γρήγορα θα επιβεβαιωθεί, ακόμα και στα μάτια εκείνων των λαϊκών ανθρώπων που κάτω από την πίεση των οξυμένων προβλημάτων επένδυσαν στην κάλπη τις προσδοκίες τους για λύση εδώ και τώρα από τα πάνω, ρίχνοντας ακόμα πιο κάτω τις διεκδικήσεις τους.
Μάτια και αυτιά ανοιχτά, γιατί οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο λαός έχει ανάγκη από ένα ΚΚΕ ισχυρό, που θα κρατάει γερά το τιμόνι στις φουρτούνες που έρχονται.

Η "αξιωματική αντιπολίτευση"

«Δεν θα καλέσουμε τους υποστηρικτές μας να βγουν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στα μέτρα λιτότητας». Ποιος το είπε;
 Ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στο «Ρόιτερς». Είπε ακόμη: «ο ρόλος μας είναι να είμαστε μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, να χειροκροτούμε κάθε τι θετικό, να καταδικάζουμε όλα τα αρνητικά και να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις». Ετσι από τη μια μεριά εμφανίζεται ως εγγυητής απέναντι στην αστική τάξη ότι μπορεί να χειραγωγήσει το εργατικό, το λαϊκό κίνημα, από την άλλη καλλιεργεί φρούδες ελπίδες στο λαό ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει από την κυβέρνηση που ετοιμάζονται να συγκροτήσουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ ή αν δεν προκύπτει, αυτός θα την πιέζει για να προκύπτει, (τα ίδια έλεγε και με το ΠΑΣΟΚ του 2009), και τις διαβουλεύσεις εντός της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, διαβουλεύσεις επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, που σημαίνει μέτρα αντιμετώπισης της γενικευμένης κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, άρα κανένα όφελος για το λαό. Ετσι σαν έτοιμος από καιρό δίνει εξετάσεις ως ικανή δύναμη ενσωμάτωσης των λαϊκών δυνάμεων στο σύστημα, άρα ως ο καλύτερος διαθέσιμος μοχλός αναμόρφωσης της σοσιαλδημοκρατίας. Και πάνω απ' όλα ως γιαλαντζί αντίπαλος της κυβέρνησης

«Ο κ. Κόινερ δεν το έκρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα.
Πάντοτε έλεγε: παντού μπορεί να πεινάσω.
Κάποτε όμως έτυχε να περνάει μέσα από μια πόλη που την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε...
Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατέβει από το πεζοδρόμιο.
Ο κος Κόινερ κατέβηκε και διαπίστωσε πως είχε αγανακτήσει ενάντια όχι μόνο σε αυτόν τον άνθρωπο, μα προπαντός ενάντια στη χώρα που ανήκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που ευχήθηκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί.
Γιατί, ρώτησε ο κος Κόινερ, έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή;
Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή...
Μα γι' αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύσουμε τη βλακεία - γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν...».

(Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Μνημόνια, λόγω ... αξιοπρέπειας!

«Θα σεβαστούμε, ασφαλώς, την υπογραφή και τις υποχρεώσεις της χώρας. Η Ελλάδα έχει συνέχεια, συνέπεια και αξιοπρέπεια...».

Το απόσπασμα είναι από την ...επινίκια δήλωση του Αντώνη Σαμαρά την Κυριακή το βράδυ.

Αυτά βρήκε να πει ο αρχηγός της ΝΔ στον ελληνικό λαό μετά το κλείσιμο της κάλπης.

Και ειλικρινά: Μετά από τα παραπάνω «σεβαστικά», «συνεπή» και «αξιοπρεπή», χρειάζεται, άραγε, καμία περαιτέρω απόδειξη για το τι σχεδιάζουν όσον αφορά το είδος εκείνο της «επαναδιαπραγμάτευσης» και της «τροποποίησης» του μνημονίου που με «συνέπεια», με «αξιοπρέπεια» και «σεβασμό» θα εφαρμόσουν;

ΝΊΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το νέο δίπολο

Η πορεία από τις εκλογές της 6ης Μάη μέχρι και τις προχτεσινές δεύτερες εκλογές ήταν μια πορεία γεμάτη εκβιαστικά διλήμματα, καλλιέργεια φόβου για το λαό, σπορά αυταπατών για εύκολες λύσεις, υποσχέσεις και ταξίματα για βόλεμα μετά τις εκλογές και βέβαια επεμβάσεων από το εξωτερικό. Αποκορύφωμα όλων αυτών, όσα έγιναν τις τελευταίες δύο - τρεις μέρες, λίγο δηλαδή πριν πάνε στην κάλπη οι ψηφοφόροι. Ολα τα παραπάνω συνέτειναν στο να στρωθεί ο δρόμος για τη διαμόρφωση του νέου δίπολου, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για την ώρα, (φαίνεται ότι αναμορφώνεται ήδη η σοσιαλδημοκρατία), σε συνθήκες βαθέματος της κρίσης και όσων αρνητικών συνεπάγεται αυτό για τον εργαζόμενο λαό. Κάτι που δείχνει και το εκλογικό αποτέλεσμα, που είναι αρνητικό για το λαό. Αλλωστε η πορεία διαμόρφωσης του νέου δίπολου φαίνεται ότι μπορεί να πάρει το σχήμα «κεντροδεξιά - κεντροαριστερά».

* * *

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα:
1. Το ΚΚΕ αμέσως μετά την εκλογική αναμέτρηση έβαλε το ζήτημα: Ο πόλος της κεντροδεξιάς εκβιάζει ωμά το λαό με διλήμματα μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσα ή έξω από το ευρώ. Ο κεντροαριστερός πόλος έσπερνε αυταπάτες περί ευνοϊκών ανέμων στην Ευρώπη και πως τα προβλήματα μπορούν να λυθούν πανευρωπαϊκά. Οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος προχώρησαν στην πόλωση (ΝΔ ή χάος, μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ κλπ.) επιχειρώντας να ενισχύσουν το σκηνικό του διπολισμού και να στρέψουν τους ψηφοφόρους στο «κλουβί» των δύο μονομάχων για την πρώτη θέση. Στην ουσία, ακριβώς αυτά τα ψευτοδιλήμματα, που σπρώχτηκαν στο έπακρο από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης -ελληνικά και ξένα- αλλά και άλλους μηχανισμούς, από το ΣΕΒ, όπως και από αστούς πολιτικούς κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είχαν στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και να εγκλωβίσουν στη λογική «μνημονιακή - αντιμνημονιακή ψήφος». Το ζήτημα της κρίσης του καπιταλισμού που βαθαίνει και που φέρνει νέα δεινά, με ή χωρίς μνημόνια, μέσα στη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης το σκέπασαν σκόπιμα.
2. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι χαρακτηριστικές οι προκλητικές παρεμβάσεις των γερμανικών «Financial Times» που καλούσαν είτε ωμά για ψήφο στη ΝΔ και όχι στην εκλογή ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η παρέμβαση ενίσχυε το δίπολο. Γιατί άραγε τέτοια παρέμβαση από το εξωτερικό; Ποιον άραγε ήθελαν να ενισχύσουν, άσχετα με το τι έλεγαν επίσημα στα άρθρα τους; Αυτή η παρέμβαση ενίσχυε το δίπολο. Την ίδια ώρα η οργανωμένη προπαγάνδα ότι η πολιτική της Μέρκελ οξύνει την κρίση, ενώ αυτή του Ολάντ και του Ομπάμα την αντιμετωπίζει και μάλιστα και οι δύο έκαναν παρεμβάσεις ενάντια στην πολιτική Μέρκελ (ο ΣΥΡΙΖΑ το χρησιμοποίησε κατά κόρον), έδειξε ότι οι ενδο-ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί εκφράστηκαν και στο ενδιαφέρον των έξωθεν συμμάχων των αστών για τη σωτηρία τάχα της χώρας, ουσιαστικά για να επιβληθεί άλλο μείγμα διαχείρισης. Ας το σκεφτεί ο λαός και αυτό, γιατί έρχονται δύσκολες μέρες για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες και δεν πρέπει να υπάρξει καμία επανάπαυση.
3. Η ενίσχυση του διπολισμού πέρασε από την επιχείρηση αποδυνάμωσης του ΚΚΕ και κατά συνέπεια του εργατικού λαϊκού κινήματος. Η αθλιότητα που έστησαν μηχανισμοί μία μέρα πριν τις εκλογές με τον πλαστό λογαριασμό του ΚΚΕ στο «Twitter», όπου φερόταν το ΚΚΕ να καλεί τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, είναι δείγμα τού πόσο αδίστακτοι είναι. Και δεν είναι μόνο αυτό. Από την επομένη των εκλογών οι οπαδοί, οι φίλοι, οι ψηφοφόροι, ακόμα και μέλη του ΚΚΕ δέχονταν κρούσεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τους έταζαν θέσεις δουλειάς αν πάρουν την κυβέρνηση. Οι καταγγελίες είχαν δημοσιοποιηθεί μέσω του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ όλο το προηγούμενο διάστημα, κάτι που δείχνει επίσης τι σκοπούς είχαν σε σχέση με το ΚΚΕ, παρά τις επίσημες διατυπώσεις περί επιθυμίας κυβερνητικής συνεργασίας. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τα άθλια ραβασάκια που διακινούσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσιογράφους δύο μέρες πριν τις εκλογές της 6ης Μάη περί διαφωνιών στο Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ για το θέμα «συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ»;

***

Διανύουμε περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Πράγμα που σημαίνει ότι τα βάσανα του λαού θα οξυνθούν επικίνδυνα το επόμενο διάστημα. Και τώρα, μετά τις εκλογές, το ΚΚΕ με τη δράση του θα παλέψει να μη σβήσει η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Επιβάλλεται πιο ορμητικά οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι να οργανωθούν και να οργανώσουν την πάλη. Το ΚΚΕ θα αντιπαλέψει μαζί με το λαό και τη νεολαία το κύμα της απογοήτευσης από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και θα παλέψει να αποτρέψει να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μην καλλιεργηθεί το έδαφος της μεγαλύτερης συντηρητικοποίησης, της στροφής προς την αντίδραση.

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ – Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012

 

Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 Ιουνίου 2012 με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου και τις μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μαΐου – Ιουνίου, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.

 

Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 

 

Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση που θέτει για συζήτηση ως εξής:

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 είναι αρνητικό για το λαό ο οποίος έχει δεχθεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:

 

- Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με την συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού.

Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζομένους, όλους όσοι παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ κατά την διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.

 

-H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό διασφαλίζοντας την δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Α. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.

 

- Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κλπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.

Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την ευρωζώνη.

 

-Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ.

Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στην διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στον ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν την μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από την μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.

Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη όσο αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.

 

-Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα πρόκειται για:

 

α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Όλων δηλαδή εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου. Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε την μαζικότητα-οργανωτικότητα ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθειά ενσωμάτωσή της στην ευρωζώνη, η βαθειά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του. Σ’ αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιουνίου ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα στην Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στην συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6ης Μαΐου, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με την συμμετοχή σ’ αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του προέδρου Ομπάμα. Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις ενόψει και της συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιουνίου, της συνόδου του G7 και της συνόδου του G20 18-19 Ιουνίου. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και την διάλυσή της.

 

β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Την φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.

 

γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλο μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, την δημόσια διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ.

 

δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της δανειακής συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρ’ όλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της ευρωζώνης.

 

Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17ης Ιουνίου εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο την στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.

Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και την χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτά.

 

Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

 

Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες εξελίξεις, θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει την μάχη στην συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.

 

Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Έδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους. Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ θα βρίσκονταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Έχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή. Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένει στοιχείο νέας εξόρμησης στο λαό ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.

 

Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το κόμμα, αλλά και από τον γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.

 

Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσει τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο ανεξάρτητα από την επίδραση ή τον βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.

 

Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στη κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται επίσης με ζητήματα επίσης της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία. Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη-όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες. Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.

 

Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ 
Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις ώστε να μη χρεωθεί και να μη πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.

Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ’ όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.

 

Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.

 

Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνι στικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήμα τος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.

 

α. Θα δώσει την μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.

 

β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη βουλή στο μεσοδιάστημα.

 

γ. Άμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, της προστασίας των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑΜΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.

 

δ. Θα επιδιώξει την λαϊκή συσπείρωση εν όψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28-29 Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.

 

ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που ως τώρα δεν μετέχουν.

 

Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσο αφορά την δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.

 

ΑΘΗΝΑ 18/6/2012                           

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Τι νομίζετε οτι ειναι το ΚΚΕ, (βρε ηλίθιοι;)

«Α victory for all Europe», «Asia markets rally on vote», εγραφε σημερα το ΒΒC.  «Η ελπίδα του θριάμβου της λογικής» (!), ηταν ο τίτλος του γερμανικού site της Handelsblatt, αργά χθες το βράδυ!

«Δεν είναι δύσκολο να φανταστείς, έγραφε, σήμερα η Σουηδικη Svenska Dagbladet, την ...ανακούφιση της Μέρκελ, όταν εμαθε τα αποτελέσματα των Ελληνικών εκλογών»!  Συμφωνα με την ιδια εφημεριδα, ειχε μαλιστα αναβαλλει, το ταξίδι της μέχρι αργά, χθες το βράδυ, στην συναντηση G-20 στο Μεξικό, προκειμενου να παρακολουθήσει τις εξελιξεις στις Ελληνικές εκλογές.

Ομως, για να παμε λιγο πισω..Δεν ηταν η πλειοψηφια των Ελληνων που εδω και μηνες  αναθεματιζε τη ...Μερκελ, τον Ρομπαϊ, τον Σοιμπλε, κλπ υπηρετες συμφεροντων για τις προτροπές τους που, σαν mantra, μας υπενθυμιζαν, σε καθε ευκαιρια, οτι θα πρέπει να τηρήσουμε ως λαος τις μεταρρυθμίσεις που εχουν συμφωνηθει;

Και να, στο ηδη νωπο μετεκλογικο τοπιο, οπου παρα τριχα, εχασε ο...''ριζοσπαστικος'' ("Radical") (!!) ηγετης της αριστερας, οπως ο δυτικοευρωπαικος τυπος, συνηθως αποκαλει  τον..Τσιπρα, προβαλλει και παλι η...φιλευσπλαχνη ΕΚΤ. 

Κι ενω δεν προλαβαμε ακομη καλα-καλα να δουμε τα ακριβη ποσοστα, κατεφθασαν οι εταιροι, υποσχομενοι οτι θα δωσουν και παλι χρηματα στις τράπεζες, αν χρειαστει!  Το ιδιο και οι φιλοι Ιαπωνες, οπως και ο Καναδας. Ολοι, μα ολοι ειναι πρόθυμοι να στηρίξουν το ...χρηματοπιστωτικό σύστημα, εάν χρειαστει και θα χρειαστει κι αλλες φορες, στη συνεχεια, λενε οι ειδικοι. 

Στην Ελλαδα, τη Πορτογαλια, την Ισπανια, δεν αναζητουνται, πια, τα χρηματα που θα σωσουν τις τραπεζες! Αυτα βρισκονται αμεσως με ενα ...κλικ, αρκει να τηρηθουν οι "συμφωνιες ...κυριων" με τις καταλληλες ηγεσιες, ''μανες'' στο να παραπλανουν τους πολιτες.

Αυτη ειναι, λοιπον, η κατ αυτους «Δημοκρατια», με το περιεργο χαρακτηριστικο να σωζει τις τραπεζες και να στελνει στα ταρταρα τους εργαζομενους! Αυτους, που παρα τα οσα υποφερουν, δεν καταλαβαινουν οτι με τις ζωες τους και τις αφελεις ψηφους τους, πληρωνουν τη σωτηρια του κεφαλαιου!!

Απο ποιους εχουν υπογραφει, ομως, αυτες οι συμφωνιες;

Μα, απο τις ιδιες...«μαυρες δυναμεις», που τοσο καιρο...εβριζε και ωρυοταν ο  Ελληναρας, γιατι δηθεν δεν του ειχε δωθει η ευκαιρια να αποφασισει ο ΙΔΙΟΣ, αλλα καποιοι αλλοι υπεγραφαν..μνημονια-καταδικες στο σβερκο του, χωρις τη συγκαταθεση του..

Απο χθες, ομως, που εδωσε τη συγκαταθεση του, μπορει πλεον να κοιμαται..."ησυχος", γιατι επιτελεσε το ..θαυμαστο εργο του, ως πολιτης της χωρας αυτης!

Ποιο εργο;

Τη διαλυση των δικαιωματων, που με χιλιους κοπους και θυσιες καποιοι πριν απο εμας ειχαν καταφερει να αποκτησουν, για να ειμαστε σημερα στη...«προνομιακη» θεση να τα πεταξουμε στο καλαθι των αχρηστων (!) και να προτιμησουμε τη...σκλαβια και την υποταγη, απ το να εχουμε το κεφαλι μας ορθιο!

Αυτοι που εζησαν πριν απο εμας και που, προς τιμην τους, δεν πειθονταν τοτε, παρα τη προπαγανδα της τοτε αρχουσας ταξης, οπως δυστυχως φαινεται να πειστηκαν σημερα οι περισσοτεροι στην Ελλαδα....

Αυτοι οι ανθρωποι, αναρρωτιεμαι, πως αραγε θα αισθανονταν σημερα γνωριζοντας οτι τους προδωσαμε; Θα μου πειτε δεν υπηρχαν τα...@@καναλια, τοτε. Τετοια τεχνολογικα ...επιτευγματα και τοσες δυνατοτητες για ...«ενημερωση», ειναι αληθεια, οτι δεν υπηρχαν!

Αν ομως η υπερψηφιση Δεξιων και..ακροδεξιων μετωπων του διπολισμου, ερχεται ως επακολουθο των..«θαυμαστων επιτευγματων» της τεχνολογιας, τοτε καλυτερα να μην ειχαμε ...προοδευσει σε τετοιο βαθμο, να μην ειχαμε τιποτα, γιατι και τωρα προς το...τιποτα βαδιζουμε και παλι, χαρις σ ολους αυτους που μας ...ενημερωνουν, αποβλακωνοντας μας ταυτοχρονα, γραφοντας μαλιστα σε καθε ευκαιρια τα γνωστα χαιρεκακα σχολια και αρθρα, οχι για την ανοδο της Χ.Α, οπως θα περιμενε ενα λογικα σκεπτομενο ατομο, αλλα για τη .....καθοδο του ΚΚΕ!

Χθες, οσο προσπαθουσα να καταλαβω το σκεπτικο, τις αντιδρασεις και τις εκλογικες επιλογες πολλων...(μειωμενης αντιληψης οντως) συμπολιτων μας, που χαιρεκακα καταφερονταν εναντια στο ...ΚΚΕ, τοσο μου ερχοταν η εικονα καποιου που....σπαει στο ξυλο τον εαυτο του και το φχαριστιεται, μαλιστα, κι απο πανω!!

Οσο ...παρανοϊκο κι αν ακουγεται κατι τετοιο, αλλο τοσο... παρανοϊκο ειναι το ν ακουει κανεις να επαιρονται καποιοι για την μειωση των ποσοστων του...ΚΚΕ, που και τη μακροχρονη ιστορια των αγωνων του να ηθελε κανεις να παραβλεψει, παραμενει ως το μονο αγνο κομμα του λαου, που μεχρι σημερα αγωνιζεται σταθερα και παρα τον πολεμο που του γινεται, για τα δικαια των εργαζομενων!

Ομως, κατα τη γνωμη πολλων και εκφασισμενων, οπως ειπε η Κανελλη, συμπολιτων μας, καποιοι αποφασισαν οτι δεν..χρειαζονται αλλο οι..υπηρεσιες του ΚΚΕ! Να βγουν στη συνταξη τα μελη, να πεσουν, να χαθουν στα...βαραθρα, να..εξαφανιστουν, κατα τη γνωμη των ασπονδων εχθρων του.

Και τι ειναι το ΚΚΕ, βρε ηλιθιοι ανθρωποι, αν οχι ολοι εμεις, ως εργαζομενοι; Ποιους εκπροσωπει, βρε ''πανεξυπνοι'', αν οχι εσενα κι εμενα, ωστε να μην σερνομαστε σαν σκλαβοι χωρις μισθο και αξιοπρεπεια, δουλευοντας μερα νυχτα και συμφωνα με τις διαθεσεις των αφεντικων;

Οσοι επελεξαν με τη ψηφο τους την υποταγη, ας θαυμασουν ταυτοχρονα και την ανοδο της ΧΑ και ας νιωσουν στο σωμα τους πανω τις διαθεσεις των νεοναζι! Ηδη, φαινεται οτι ...θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι, τους επομενους μηνες και κατι τετοια κτηνη δεν θα καταφερονται μονο εναντια τους..μεταναστες, οπως αφελως, αλλα και ρατσιστικα σκεπτομενοι, πιστεψαν, οσοι τους ψηφισαν!

Ετσι άλλωστε είναι το ...αυγό του φιδιού και πάντα καπως ετσι ξεκινα, αφελεις πολιτες που μας πηρατε ολους στο λαιμο σας!

EΜΕΙΣ, το ξέρουμε και τους περιμένουμε στους δρόμους...Εσείς, που ίσως και να εξαπατηθήκατε και τους ψηφίσατε, όμως;

Μαύρο Μετεκλογικό Χιούμορ

Posted by 2310net in πολιτικη

# Το γεγονός ότι ο λαός ψήφισε Σαμαρά μπορεί μόνο να εκληφθεί ως απόδειξη ότι ακόμα και αυτές τις δύσκολες για τη χώρα στιγμές, δεν χάνουμε το χιούμορ μας…

# Τα συγχαρητήρια του στον τρόφιμο της SIEMENS, τον εκπρόσωπο του σάπιου διεφθαρμένου συστήματος, στον πολιτικό που παραδόθηκε στην Μέρκελ, σε αυτόν που εκβίασε και τρομοκράτησε τον ελληνικό λαό, σε αυτόν που παρέδωσε την χώρα στους δανειστές, στον πρωθυπουργό που θέλει η διαπλοκή, έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας, σκορπώντας ρίγη επαναστατικής συγκίνησης στους πρώην κομμουνισταράδες αριστερούς, μεταμοντέρνους και αναρχικούς που τάχθηκαν στη μάχη της ανόρθωσης της σοσιαλδημοκρατίας! Αυτό θα πει πολιτικός πολιτισμός!

# Το ΚΚΕ έχασε τη μισή του δύναμη και φυσικά φταίει το ίδιο και όχι αυτοί που δεν το ψήφισαν. Ξαφνικά γεμίσαμε ενδιαφερόμενους για το ΚΚΕ. Συνήθως είναι άνθρωποι που το μισούν, το σιχαίνονται ή το αντιπαθούν, άνθρωποι για τους οποίους το ΚΚΕ είναι υπεύθυνο για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας. Αυτοί που δεν το έχουν ψηφίσει ποτέ το κατηγορούν γιατί δεν το ψηφίζει ο κόσμος!

# Ξέχασα, έπρεπε να είχε καταργηθεί το ΚΚΕ, να είχε αφομοιωθεί από το ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει κυβέρνηση! Μαζί με το ΚΚΕ θα έπρεπε να καταργηθεί και ολόκληρη η κοσμοθεωρία του, οποιαδήποτε αναφορά σε τάξεις και ταξική πάλη, στο όνομα μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας! Άλλωστε τώρα οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο ε;

# Και άντε το ΚΚΕ έχασε γιατί η ηγεσία του δεν τα λέει καλά, έχει απομονωθεί, δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες της. Το ίδιο συμβαίνει και στα άλλα κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς;  Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για παράδειγμα έπεσε στο 0,33% από το 1,2% του Μάη, ενώ το ΚΚΕ μ-λ «κόπηκε» στη μέση. Έχουν κι αυτοί προβλήματα απομόνωσης και κακές ηγεσίες; Μήπως πρέπει να ζητήσουν κι αυτοί συγγνώμη από τον λαό που δεν έβγαλαν πρωθυπουργό τον Τσίπρα;

#  Ο «Χαρίζω Χρέη» πήρε συνολικά μία ψήφο! Ούτε η γυναίκα σου ρε φίλε; Ούτε τα αδέρφια σου δεν σε ψήφισαν; Τέτοια αποτυχία είχαμε να δούμε από τότε που η Ντόρα είχε δικό της κόμμα.

# Η Χρυσή Αυγή έχασε περίπου 10.000 ψήφους όμως κράτησε τα ποσοστά της. Το συμπέρασμα είναι απλό, ας μην το πολυπαιδεύουμε: Η κοινωνία μας έχει εκφασιστεί και αυτός ο εκφασισμός ολοκληρώνεται και θα κορυφωθεί και σε κεντρικό, πολιτικό επίπεδο. Τέρμα τα λόγια και οι αναλύσεις.

# Πολλοί παραξενεύτηκαν όταν στη δήλωση Σαμαρά δεν ακούστηκε η λέξη επαναδιαπραγμάτευση. Εγώ πάλι παραξενεύτηκα που ο Σαμαράς μιλάει αγγλικά!

# Πάντως το γεγονός ότι ένας πρόεδρος ενός κόμματος που έχει 129 έδρες κάνει δηλώσεις ως βέβαιος πρωθυπουργός χωρίς να έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες βουλευτικές έδρες, δείχνει ακριβώς ότι οι εκλογές είναι μια ωραία μέρα συνήθως ηλιόλουστη, αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την συμμετοχή του λαού στις πολιτικές αποφάσεις!

# Ένα καλό έχει αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα: Δεν θα μας ξαναπασχολήσει ο Τζήμερος!

# Ο καλός κύριος Φώτης επιτέλους θα κυβερνήσει! Το γεγονός ότι θα κυβερνήσει με αυτούς που κατά τον ίδιο είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση της Ελλάδας είναι άλλη μια απόδειξη του πόσο «πασόκος» είναι! Μυρίζει την εξουσία όπως οι λέαινες τα θηράματά τους.  

# Όπως ακριβώς το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ. Βγαίνει ο Μπένι και θέτει ως όρο την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Η θέση αυτή, η συμμετοχή με όρους σε κάποια κυβέρνηση δηλαδή, κράτησε περίπου 14 δευτερόλεπτα, πριν την μαζέψουν και διαρρεύσουν ότι θα συμμετέχουν σε κάθε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή!  Άλλωστε ΠΑΣΟΚ και εξουσία είναι έννοιες αλληλένδετες και ανεξάρτητες εκλογικών ποσοστών!

#  Πάντως από τα πάνελ τέτοιες μέρες βγαίνουν σημαντικά πολιτικά συμπεράσματα. Αυτό που εγώ κατάλαβα από αυτές τις εκλογές είναι ότι «οι πολίτες ψήφισαν».

# Επίσης απορώ με αυτούς τους παπαρολόγους δήθεν αναλυτές που μαθαίνουν μια καινούρια έκφραση και την επαναλαμβάνουν τόσες φορές ώστε να τις κάνουν δικές τους και οι πολιτικοί, γιατί είναι τόσο ευφυείς που τους φαίνονται αυτές οι εκφράσεις έξυπνες.  Ακούς δηλαδή: «οι πολίτες μας έδωσαν εντολή για συνεργασία» και τρελαίνεσαι! Μιλάμε για την μεγαλύτερη διαστρέβλωση εκλογικού αποτελέσματος, για τον βιασμό της ψήφου του λαού! Οι πολίτες απλά σας αποδοκίμασαν όλους! Θα κυβερνήσετε μόνο και μόνο γιατί η δημοκρατία σας δεν είναι και πολύ δημοκρατική!

# Χάθηκε για πάντα ο Νέστορας της πολιτικής, ο άνθρωπος που έκανε τον φασισμό μόδα και την μαλακία τρόπο ζωής! Ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης μπορεί πλέον απαλλαγμένος από το βάρος της υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων να αποσυρθεί στο Τηλεάστυ και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να λέει non-stop μαλακίες!

# Οι εκλογές τελείωσαν, ώρα να ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό! Ήρθε και το καλοκαιράκι και πρέπει να αρχίσουμε τις ζωντανές συνδέσεις με τη Μύκονο να δούμε ποιοι διάσημοι επέλεξαν και φέτος το νησί των ανέμων για να περάσουν λίγες μέρες χαλάρωσης.

# Όχι τίποτα άλλο, αλλά φοβάμαι μήπως με τόσες παρουσίες του Μαλέλη σε πολιτικές συζητήσεις αλλάξουν τα κόζια και δούμε την Πετρούλα να παρουσιάζει τις προϋποθέσεις του κυρ-Φώτη για συμμετοχή στην κυβέρνηση.

# Με καθυστέρηση 40 ημερών έρχεται η κυβέρνηση που όλοι περιμέναμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα έχει καμιά δεκαπενταριά παραπάνω έδρες από ότι το Μάιο. Αυτή είναι άλλωστε η κυβέρνηση που μας αξίζει. Οι δύο γνωστοί υπόδουλοι που υπογράφουν ό,τι τους ζητήσουν αρκεί να μην χάσουν την επαφή τους με την εξουσία, πλαισιωμένοι από έναν Καρατζαφέρη στο πιο αδύνατο και ευγενικό, έναν «μικρομέγαλο» που θέλει να καθίσει στα μεγάλα σαλόνια, ένα κόμμα που θα αφομοιωθεί όπως και αυτό του Καρατζαφέρη.

# Ο ελληνικός λαός μίλησε. Μερικές φορές καλύτερα να μασας….

Τι κοινό μπορεί να έχει το ΚΚΕ με αυτούς;

Ο δικός τους μονόδρομος δεν είναι και του λαού

 

Δεν είναι - πλέον - μυστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε και από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και συγκεκριμένα από εκείνο το τμήμα της αστικής τάξης που πόνταρε σ' αυτόν για την αναστήλωση της σοσιαλδημοκρατίας, σαν δύναμη που, σε σύγκριση και με τη ΝΔ, μπορεί καλύτερα να χειριστεί και να μανιπουλάρει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή.

Αλλωστε, καλύτερα απ' όλους αυτοί γνωρίζουν τι ξημερώνει στο λαό.

Γνωρίζουν ότι η οργή του θα πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αφού όπως και να διαχειριστεί το πολιτικό τους προσωπικό την κρίση που βαθαίνει, το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η διαχείριση θα είναι αντιλαϊκή.

Από αυτή τη σκοπιά, δεν προκαλεί έκπληξη η κραυγαλέα υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ απ' τον γνωστό και μη εξαιρετέο Κουρή και τον εκδοτικό του όμιλο, με πρώτη την εφημερίδα «Αυριανή». Προσθέτοντας ένα ακόμα πρωτοσέλιδο στο ...άλμπουμ με τις εκδόσεις που αφιέρωσε εξολοκλήρου στο ΣΥΡΙΖΑ, η εφημερίδα κυκλοφόρησε το Σάββατο με τίτλο «Ο λαός αύριο βάζει τέλος στη λαίλαπα του μνημονίου που κατέστρεψε τη χώρα - ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ», συνοδεύοντας το πρώτο θέμα με δύο φωτογραφίες του Τσίπρα, με τα χέρια ψηλά, να χαιρετά συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πορεία του Κουρή και της «Αυριανής» είναι γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, όπως και το τι είδους συμφέροντα προωθούσε κάθε φορά μέσω της εφημερίδας του. Ας το πάρουν σοβαρά υπόψη τους όσοι θέλουν να βγάλουν αντικειμενικά συμπεράσματα για το πώς εξελίσσεται και το ποιον εξυπηρετεί η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.

Η στήριξη εκδοτικών συγκροτημάτων, όπως αυτό του Κουρή, στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η μαζική μετακίνηση στελεχών από το μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ενδεικτικά των διεργασιών που εξελίσσονται στο παρασκήνιο και πίσω από την πλάτη του λαού.