Δεν είναι πως δεν το περιμέναμε. Απλώς δεν ξέραμε πότε θα φάμε την κατακεφαλιά. Τα φίδια μάς είχανε ζώσει από τότε που στην ευρωσυνεταίρα μας Τσεχία πέρασε νόμος που ορίζει ότι κάθε τσέχος που γεννιέται τώρα, θα πάρει σύνταξη όταν θα συμπληρώσει -κρατηθείτε!- 72,5 χρόνια ζωής.
Προφανώς, οι τσέχοι επιστήμονες είναι τόσο προχώ ώστε υπολόγισαν πως κάπου τότε, στα τέλη του αιώνα, το προσδόκιμο ζωής θα έχει φτάσει τα 90 χρόνια. Οπότε, σου λένε, αφού στα 72,5 θα είσαι κοτσονάτος σαν σημερινός πενηντάρης, γιατί να κάθεσαι αραχτός και να μη προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο; Λογικόν, λογικώτατον! Εξυπακούεται ότι ήδη οι αμερικανοί έχουν ρίξει χρυσάφι στα πόδια αυτών των επιστημόνων, προκειμένου να τους πάρουν μεταγραφή στην άλλη πλευρά τού Ατλαντικού.
Υπ' αυτή την έννοια, εμείς πρέπει να θεωρούμε εξαιρετικά ευνοημένους τους εαυτούς μας που η δική μας κυβέρνηση μας πάει για δουλειά μέχρι τα 67 μόνο. Καθ' ότι, αν το προσδόκιμο ζωής των τσέχων πάει στα 90, φανταστείτε πού θα πάει το δικό μας που και καλύτερο κλίμα έχουμε και μεσογειακή διατροφή απολαμβάνουμε. Τα 100 τα έχουμε στο τσεπάκι. Συνεπώς, δεν τρέχει και τίποτε άμα βγούμε σε σύνταξη στα 67. Θα μας μένουν 33 ολόκληρα χρόνια να τα περάσουμε ζάχαρη!
Από μια πλευρά, λοιπόν, γνωρίζοντας τι έχει γίνει ήδη στην Τσεχία, η αναμενόμενη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 μάς ήρθε απαλή σαν χάδι. Για να μη πω ότι, παράλληλα, νοιώσαμε και μια κάποια εθνική περηφάνεια να φουσκώνει τα στήθια μας. Γιατί, παρακαλώ; Μικρό πράμα είναι να σου λέει η πατρίδα ότι δεν μπορεί να αποστερηθεί νωρίς τις υπηρεσίες σου και σε χρειάζεται στην δούλεψή της ίσαμε τα 67 σου; Ή, μήπως, είναι αμελητέο το γεγονός ότι τώρα θα είσαι χρήσιμος στα 67 σου ενώ πρωτύτερα σε θεωρούσαν άχρηστο από τα 60 σου ή τα 58 σου;
Από την άλλη, όμως, με προβληματίζει η δυστοκία τού οικονομικού επιτελείου τής κυβέρνησης. Κάνανε τόσο καιρό να βρούνε ότι το κράτος θα εξοικονομεί ένα δισεκατομμύριο για κάθε χρόνο παράτασης του εργασιακού βίου. Δυο χρόνια παράταση, λοιπόν, δυο δισεκατομμυριάκια ωφέλεια. Να χέσω τα πτυχία τους! Γιατί δεν ρωτούσαν εμένα να τους δώσω την κορυφαία συμβουλή, κι ας μην έχω πτυχία ούτε από το Χάρβαρντ ούτε από το Ταφτ ούτε από το Μιτ: σύνταξη στα 72,5! Τι διάολο, πιο πονηροί είναι οι τσέχοι από μας;
Μόνο που δεν καταλαβαίνω ένα πράγμα.
Προφανώς, οι τσέχοι επιστήμονες είναι τόσο προχώ ώστε υπολόγισαν πως κάπου τότε, στα τέλη του αιώνα, το προσδόκιμο ζωής θα έχει φτάσει τα 90 χρόνια. Οπότε, σου λένε, αφού στα 72,5 θα είσαι κοτσονάτος σαν σημερινός πενηντάρης, γιατί να κάθεσαι αραχτός και να μη προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο; Λογικόν, λογικώτατον! Εξυπακούεται ότι ήδη οι αμερικανοί έχουν ρίξει χρυσάφι στα πόδια αυτών των επιστημόνων, προκειμένου να τους πάρουν μεταγραφή στην άλλη πλευρά τού Ατλαντικού.
Υπ' αυτή την έννοια, εμείς πρέπει να θεωρούμε εξαιρετικά ευνοημένους τους εαυτούς μας που η δική μας κυβέρνηση μας πάει για δουλειά μέχρι τα 67 μόνο. Καθ' ότι, αν το προσδόκιμο ζωής των τσέχων πάει στα 90, φανταστείτε πού θα πάει το δικό μας που και καλύτερο κλίμα έχουμε και μεσογειακή διατροφή απολαμβάνουμε. Τα 100 τα έχουμε στο τσεπάκι. Συνεπώς, δεν τρέχει και τίποτε άμα βγούμε σε σύνταξη στα 67. Θα μας μένουν 33 ολόκληρα χρόνια να τα περάσουμε ζάχαρη!
Από μια πλευρά, λοιπόν, γνωρίζοντας τι έχει γίνει ήδη στην Τσεχία, η αναμενόμενη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 μάς ήρθε απαλή σαν χάδι. Για να μη πω ότι, παράλληλα, νοιώσαμε και μια κάποια εθνική περηφάνεια να φουσκώνει τα στήθια μας. Γιατί, παρακαλώ; Μικρό πράμα είναι να σου λέει η πατρίδα ότι δεν μπορεί να αποστερηθεί νωρίς τις υπηρεσίες σου και σε χρειάζεται στην δούλεψή της ίσαμε τα 67 σου; Ή, μήπως, είναι αμελητέο το γεγονός ότι τώρα θα είσαι χρήσιμος στα 67 σου ενώ πρωτύτερα σε θεωρούσαν άχρηστο από τα 60 σου ή τα 58 σου;
Από την άλλη, όμως, με προβληματίζει η δυστοκία τού οικονομικού επιτελείου τής κυβέρνησης. Κάνανε τόσο καιρό να βρούνε ότι το κράτος θα εξοικονομεί ένα δισεκατομμύριο για κάθε χρόνο παράτασης του εργασιακού βίου. Δυο χρόνια παράταση, λοιπόν, δυο δισεκατομμυριάκια ωφέλεια. Να χέσω τα πτυχία τους! Γιατί δεν ρωτούσαν εμένα να τους δώσω την κορυφαία συμβουλή, κι ας μην έχω πτυχία ούτε από το Χάρβαρντ ούτε από το Ταφτ ούτε από το Μιτ: σύνταξη στα 72,5! Τι διάολο, πιο πονηροί είναι οι τσέχοι από μας;
Μόνο που δεν καταλαβαίνω ένα πράγμα.
Πώς κέρατο συνδυάζονται η παράταση του εργασιακού βίου και η μείωση των εργοδοτικών εισφορών;
Μ' αυτόν τον συνδυασμό, αν δεν κάνω λάθος, τα χρήματα που κερδίζουμε από δω, τα χαρίζουμε στην εργοδοσία από κει.
Οπότε είμαστε μία η άλλη και μας μένουν δυο χρόνια παραπανίσιας δουλειάς, έτσι δεν είναι;
Δηλαδή, τζάμπα θα δουλέψω δυο χρόνια παραπάνω;
Μάλλον δεν ακούγονται πολύ ευχάριστα όλα τούτα αλλά το χειρότερο σας το φυλάω για το τέλος.
Μάλλον δεν ακούγονται πολύ ευχάριστα όλα τούτα αλλά το χειρότερο σας το φυλάω για το τέλος.
Στο χτεσινοβράδυνο δελτίο πλύσης εγκεφάλου (το χαριτολογώντας επονομαζόμενο και "δελτίο ειδήσεων") του Μέγκα, Στραβελάκης και Σπυράκη προσπάθησαν να με πείσουν ότι αυτή η διετής παράταση του εργασιακού βίου είναι απαραίτητη για να μη μειωθούν πολύ οι συντάξεις (προσέξτε το πολύ)!
Δηλαδή, την ολίγη από μείωση δεν την γλιτώνουμε.
Παναπεί, ρε παιδιά, δεν θα δουλέψω απλώς τζάμπα δυο χρόνια αλλά θα βάλω κι απ'την τσέπη μου από πάνω;
Ευτυχώς, να 'ναι καλά ο Καρατζαβέλης, δεν θα γίνουν οριζόντιες μειώσεις...
Ευτυχώς, να 'ναι καλά ο Καρατζαβέλης, δεν θα γίνουν οριζόντιες μειώσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου