Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που σημαδεύτηκε από νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων για τη λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, γίνεται ένα ακόμη βήμα σε αυτή την κατεύθυνση με τα μέτρα που δρομολογεί η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.
Η ΔΕΗ, που είναι πλέον ΑΕ, όπως και οι ανταγωνιστές της, ετοιμάζουν νέες αυξήσεις των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος που ήδη έχει αυξηθεί πάνω από 50% τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα η πολιτική που εξυπηρετεί κατά γράμμα τις αξιώσεις κερδοφορίας του κεφαλαίου στον τομέα της ενέργειας, δεν περιορίζεται και δεν τελειώνει με μια μεγάλη αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν περιορίζεται καν στην ηλεκτρική ενέργεια.
Το «βαρύ πυροβολικό» των υδρογονανθράκων, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο ως προς την υποδομή προμήθειας και μεταφοράς, οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις, γενικά όλα όσα συναποτελούν τον ενεργειακό τομέα και το μέρος τους που βρίσκεται ακόμη υπό κρατική ιδιοκτησία, όλα θα ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο.
Από τις αρχές του 2013, σε πολύ λίγες μέρες, οι νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα είναι ένα δυσάρεστο γεγονός.
Ανεξάρτητα από τα διάφορα «τερτίπια» για το τελικό ποσοστό αύξησης, το δεδομένο είναι ότι μέχρι το καλοκαίρι οι αυξήσεις θα έχουν φτάσει έως και το 48%, αφού η κυβέρνηση θα νομοθετήσει σταδιακά δομικές αλλαγές στον τρόπο διαμόρφωσης της λιανικής τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και των άλλων χρεώσεων, υιοθετώντας και μόνιμους μηχανισμούς διασφάλισης των κερδών. Τους πρώτους μήνες του 2013, όταν θα σταλθούν οι πρώτοι λογαριασμοί, οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χτυπημένες ήδη από την υπερφορολόγηση, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, την ακρίβεια, θα αντιμετωπίσουν και το άμεσο πρόβλημα διασφάλισης της ηλεκτροδότησης.
Η αντιλαϊκή επίθεση θα ενταθεί.
Η «απελευθέρωση» της αγοράς θα ολοκληρωθεί.
Ο στόχος, που είναι αποκλειστικά και μόνο η εγγυημένη υπερκερδοφορία των ιδιωτικών ενεργειακών ομίλων με την εκχώρηση του ενεργειακού πλούτου της χώρας και του ελέγχου διαμόρφωσης των τιμών, θα γίνει μια τραγική πραγματικότητα. Εφόσον τους επιτραπεί...
Γιατί αν και οι στόχοι έχουν διατυπωθεί, όπως έχουν καταληχθεί τα χρονοδιαγράμματα και η προπαγάνδα που συνοδεύει τις νέες αντιλαϊκές ανατροπές, υπάρχει πάντα ο «ξενοδόχος».
Ο λαός, που με την πάλη του μπορεί να αποτρέψει τα σχέδια σε βάρος του.
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όμως, έχει η δυνατότητα του οργανωμένου, μαζικού, διεκδικητικού λαϊκού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας που ήδη υπάρχει και παλεύει, για ριζικές ανατροπές.
Αυτό το κίνημα, εφόσον ενισχυθεί κι άλλο, μπορεί, πρέπει και ήδη το κάνει, να πορευτεί στη γραμμή της ρήξης με την πολιτική της «απελευθέρωσης» και με τη συνολική στρατηγική της ΕΕ.
Σ' αυτή τη γραμμή μπορεί να βάλει εμπόδια.
Αλλά δε φτάνει.
Οριστική λύση σε όφελος του λαού μπορεί να δοθεί όταν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία.
Αυτό το κίνημα πρέπει να διασφαλίσει αυτή τη διαδικασία με τη λαϊκή εξουσία.
Γιατί υπάρχει άλλη λύση και στον ενεργειακό τομέα.
Με την παραγωγή, τις εγχώριες πηγές, τη μεταφορά και τη διανομή του τομέα ενέργειας να αποτελούν λαϊκή περιουσία.
Με κεντρικό, πανεθνικό σχεδιασμό, προς όφελος του λαού.
Με έναν ενιαίο, αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας.
Σε αυτό το δρόμο καλεί το ΚΚΕ.
από το Ριζοσπάστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου