Οι εργάτες έχουν το δικό τους κόμμα!

Μπορούν και πρέπει οι εργάτες να ψηφίζουν τα ίδια κόμματα με τ' αφεντικά; Να ψηφίζουν αστικά κόμματα όπως ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου; Μα έτσι σκορπούν τις ελπίδες τους δεξιά - αριστερά και τελικά απογοητεύονται. Το λέμε γιατί τώρα στις εκλογές εντείνεται η προπαγάνδα για να εγκλωβιστούν λαϊκές δυνάμεις σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή η αντίδραση και η οργή τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική να μην εκφραστεί με ουσιαστικό τρόπο, αλλά να καναλιζαριστεί σε «λύσεις» κομμάτων που η στρατηγική τους δεν είναι αντίθετη στο σύστημα. Θέλουν να συσκοτίσουν ότι, δηλαδή, κάθε κόμμα υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα συγκεκριμένης τάξης. Επιδιώκουν να κρύψουν πως υπάρχουν κόμματα που υπηρετούν τα μονοπώλια και την πλουτοκρατία. Κόμματα, που θέλουν μια «καλύτερη διαχείριση» του καπιταλισμού που αναπαράγει εξαθλίωση και φτώχεια. Πως υπάρχει  το κόμμα της εργατικής τάξης, που έχει στρατηγική να πάρουν οι εργάτες την εξουσία σε όφελος του λαού.

Οπως στην παραγωγική διαδικασία, στο εργοστάσιο, εργάτες και εργοδότες έχουν εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα, έτσι και στην πολιτική τα συμφέροντά τους είναι διαφορετικά. Δε συναντούνται σε κανένα σημείο. Αυτοί που νομοθέτησαν μειώσεις μισθών, μείωση των αποζημιώσεων, αυτοί που εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη, αυτοί που λένε στους εργάτες να δουλεύουν για τρεις μήνες και μετά να μένουν άνεργοι, αυτοί που χαρατσώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, αυτοί που συντρίβουν τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων, υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Η εργατική τάξη πρέπει να σκεφτεί, ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές, κι ενώ ξεδιπλώνεται η μεγαλύτερη αντεργατική επίθεση, αν έχει το δικαίωμα να ψηφίσει αυτούς που είναι ταγμένοι στο να «μαυρίσουν» τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους.

Τα κόμματα αυτά υπηρετούν συμφέροντα αντίθετα απ' τα συμφέροντα των εργατών - κι αυτό σήμερα είναι πιο φανερό από ποτέ. Οι εργοδότες, η πλουτοκρατία συνολικά, έχει κάθε δικαίωμα να ψηφίσει κόμματα που υμνούν την «ανταγωνιστικότητα». Διότι «ανταγωνιστικότητα» σημαίνει να πέσουν κι άλλο τα μεροκάματα, αφού μόνο έτσι θα μπορέσει η εργοδοσία να αναπληρώσει ένα μέρος απ' τη χασούρα που έχει λόγω της κρίσης. Οι εργοδότες έχουν κάθε συμφέρον να υμνούν το «ρεαλισμό» που επικαλούνται το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα «νέα» κόμματα που βγήκαν απ' τα «γεννοφάσκια» τους και όσα είναι πιστά στον ευρωμονόδρομο. Διότι το «εφικτό» και «ρεαλιστικό», για το οποίο μιλάνε, έχει για «θεό» του τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι, τι κοινό έχουν με όλα αυτά; Αν αυτοί επικαλούνται το «ρεαλισμό» των επιχειρηματικών κερδών, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να σκεφτούν το ρεαλισμό του πόσου πλούτου παράγουν και πόσος πλούτος τσεπώνεται από λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι εργάτες δεν έχουν κανένα λόγο να βρεθούν στα ίδια κόμματα με τα κόμματα - υπηρέτες των μονοπωλίων. Αυτά ανήκουν στους πλουτοκράτες - αυτοί ας τα ψηφίσουν. Δεν έχουν κανένα λόγο να στηρίξουν τα κόμματα που στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, διότι όλα όσα εφαρμόζονται σήμερα είναι πολιτική της ΕΕ και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Οι εργάτες έχουν το δικό τους κόμμα που έχει συγκεκριμένη στρατηγική όχι μόνο για την έξοδο από την κρίση, αλλά για να μπορούν οι εργάτες, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, να χαίρεται τον πλούτο που παράγει.