Επιτακτική ανάγκη: Οργάνωση και δράση

Οσοι εργαζόμενοι πήραν το εκκαθαριστικό της εφορίας αντιμετωπίζουν έναν εφιάλτη. Ανεργοι με μηδενικό εισόδημα το 2011, επειδή κάποτε μπόρεσαν να αγοράσουν ένα ΙΧ πρέπει να πληρώσουν ακόμα και 300 ευρώ φόρο. Σε χιλιάδες νέα ζευγάρια κόπηκε το επίδομα παιδικού σταθμού και δεν μπορούν να πάνε εκεί τα παιδιά τους για να βγουν στο μεροκάματο. Καρκινοπαθείς δεν μπορούν να κάνουν θεραπεία και κινδυνεύει η ζωή τους. Υπάρχουν οικογένειες που δεν κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους γιατί δεν έχουν ούτε ευρώ στην τσέπη. Θερίζει η ανεργία και οι μισθοί πέφτουν κατακόρυφα.
Για όλα αυτά, το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Σε ό,τι αφορά στην κοινοβουλευτική του δράση έχει ξεκαθαρίσει ότι θα καταθέσει πρόταση νόμου για την κατάργηση του μνημονίου, της δανειακής σύμβασης και όσων νόμων σχετίζονται με αυτά.
Και, ταυτόχρονα, τονίζει ότι οργανωμένα, μέσα από τα συνδικάτα, τους μαζικούς φορείς, τις Λαϊκές Επιτροπές, πρέπει να υπάρξει αντίδραση και σχέδιο απόκρουσης της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης. Με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο, στήριξη και αλληλεγγύη προς εκείνους που αντιμετωπίζουν άμεσα πρόβλημα επιβίωσης.
Ολα τα παραπάνω αφορούν ακόμα και στη ζωή πολύ άμεσα. Το να πάρει ένας ασθενής, ένας χρονίως πάσχων το φάρμακό του μία μέρα, το να πιει ένα βρέφος γάλα το βράδυ πριν κοιμηθεί, το να έχει ένα καρβέλι ψωμί στο τραπέζι ένα νέο ζευγάρι, να πάρουν το επίδομά τους και να έχουν φάρμακα τα Ατομα με Αναπηρία, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί όλο το λαό σε δράση. Οι δυνάμεις του στα συνδικάτα και στους άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος πρωτοστατούν για την οργάνωση της δράσης για όλα αυτά τα ζητήματα, όπως και για το εργατικό εισόδημα, το επίδομα του ανέργου, γενικά να μπει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική.

***

Δεν αρκείται όμως μόνο σε αυτό.
Λίγο - πολύ προεκλογικά ακόμα και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μιλούσαν - έστω και κάλπικα - για τέτοια ζητήματα, λέγοντας ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν με την επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής του μνημονίου με επαναδιαπραγμάτευση στην ΕΕ. Δημαγωγούσαν ακριβώς γιατί ήθελαν να περιορίσουν τις εκλογικές τους απώλειες. Δημαγωγούσαν και άλλα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούσε και προσπαθεί να εξηγήσει ότι αρκεί η τροποποίηση του μνημονίου με επαναδιαπραγμάτευση στο πλαίσιο της ΕΕ για να λυθούν τέτοια προβλήματα και καλούσε στην ανάδειξη μιας τέτοιας κυβέρνησης.
Αυτή η πολιτική προπαγανδίστηκε ως πολιτική που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της κρίσης και των συνεπειών της για τα λαϊκά στρώματα, αλλά γι' αυτό ακριβώς είναι κάλπικη.
Γιατί εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση αλλά σε όφελος του κεφαλαίου.
Χτυπάνε το λαϊκό εισόδημα, κάνουν περικοπές στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών (Υγεία, φάρμακα, Πρόνοια, επιδόματα ανεργίας κ.λπ.), γιατί αυτό βοηθά το κεφάλαιο να έχει λιγότερες απώλειες από τη χασούρα του λόγω κρίσης, λιγότερες ή και καθόλου απώλειες κερδών.

***

Η αιτία για όλα τα δεινά του λαού έχει μία συγκεκριμένη πηγή. Το καπιταλιστικό σύστημα.
Οσο υπάρχει αυτό θα φέρνει οικονομικές κρίσεις που θα θερίζουν την κοινωνία.
Μέσα από τον αναγκαίο αγώνα για τα άμεσα ζητήματα που καίνε, όσο υπάρχει πάνω απ' το κεφάλι των λαϊκών στρωμάτων ο καπιταλιστής, η καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση θα τους καταστρέφει τη ζωή και αυτό σημαίνει: Πεινασμένα παιδιά που λιποθυμούν, φτώχεια, ανεργία, δουλειά χωρίς ασφάλιση, χρέη στις τράπεζες, αδυναμία να πληρώσουν φάρμακα και να πάνε στο γιατρό, να ζητιανεύουν ψίχουλα για να φάνε, ιμπεριαλιστικούς πολέμους κ.λπ.
Είναι δυνατόν οι εργάτες να ανεχτούν να περνά έτσι η ζωή τους;
Να γιατί η πάλη γι' αυτά τα άμεσα λαϊκά προβλήματα πρέπει να εναντιώνεται στην αιτία που τα προκαλεί.
Την πολιτική του κεφαλαίου, τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους στην ΕΕ. Που συνδέει αυτό τον αγώνα με την πάλη για την εξουσία.
Γιατί διαφορετικά είναι αδύνατον να απαντήσουμε πώς ο λαός θα βγει απ' την κρίση, πώς θα κερδίσει όλα όσα έχασε, πώς θα ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες του στις οποίες κάνει όλο και περισσότερες εκπτώσεις.
Αυτό δε σημαίνει ότι κάτω από προϋποθέσεις δεν μπορεί να έχει κάποιες κατακτήσεις.
Αλλά αν μένει σ' αυτό μόνο θα τις ξαναχάσει όπως τις χάνει και τώρα.
Αν δε βγει ο λαός στην επίθεση, τα προβλήματα θα εμφανίζονται σαν τη Λερναία Υδρα. Θα κόβεις 1 κεφάλι, θα φυτρώνουν 10. Και θα κυλά η βάρβαρη ιστορία του καπιταλισμού αναπαράγοντας τη ζοφερή πραγματικότητα της ανεργίας, της φτώχειας, των υποσιτισμένων παιδιών, των θυμάτων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τόσα άλλα.
Και όσο περισσότερο θα σαπίζει τόσο περισσότερο θα παρασέρνει εκατομμύρια εργαζόμενους και τις οικογένειές τους στον όλεθρο.