Ψηνότανε...

Μια πρώτη γεύση των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης είχαμε πάρει, όταν, αμέσως μετά τις εκλογές, δημοσιοποιήθηκε το κείμενο με τα λεγόμενα «σημεία προγραμματικής σύγκλισης» μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων.

Ηταν εκεί που, ανάμεσα στα άλλα, διαβάσαμε ότι:

*

1)«Η νέα κυβέρνηση θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα».
Τελικώς, η «μικρή» κυβέρνηση αριθμεί 40 νοματαίους...

*

2)«Επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν να μην αναστέλλουν ούτε το έργο ούτε τη συναίνεση» των μελών της.
Τουτέστιν, έχουν εξ αρχής μοιράσει τους ρόλους του «καλού» και του «κακού» που θα πηγαίνουν χέρι - χέρι...

*

3) Στόχος της είναι η «παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον έτη...».
Δηλαδή, τα επιπλέον 15 δισ. ευρώ σε μέτρα λιτότητας ο λαός θα τα καταβάλει ασυζητητί, αλλά - εφόσον επιτευχθεί ο «στόχος» - θα τα καταβάλει με... «ευκολίες πληρωμής»!

*

4)«... η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων (προσδιορίζεται από) το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο» και «το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».
Που πάει να πει σε κανονικά ελληνικά «τι είχαμε (με το Μνημόνιο), τι χάσαμε»...

*

5)«Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι».
Ωραιότατη διατύπωση! Οπως βλέπετε, δεν πρόκειται περί «δέσμευσης». Ούτε καν για «υπόσχεση». Απλώς για μια «γενική επιδίωξη» πρόκειται. Αλλά ό,τι «επιδιώκεις» δε σημαίνει ότι το πετυχαίνεις κιόλας, ε;...

*

6) Εναρξη «διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων - εγγυήσεις διαφάνειας».
Εδώ κάθε σχόλιο περιττεύει.

*

7) Στους οργανισμούς του Δημοσίου «στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού...».
Να ένας ακόμα «στόχος». Αλλά αυτά τα είπαμε: Ανθρωποι είναι. Μπορεί και να ...αστοχήσουν.

Νίκος Μπογιόπουλος