Η εργατική λαϊκή εξουσία θα γίνει πραγματικότητα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι λαοί, για μια σειρά λόγους που δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να τους αναλύσουμε, καμιά φορά καθυστερούν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν αρκούν οι ασπιρίνες, ότι δεν αρκούν ημίμετρα, πολύ περισσότερο σήμερα, που ο καπιταλισμός δεν κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε στις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν υποκύπτει στη λαϊκή πίεση, όπως έκανε στις προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί γίνεται αντιδραστικότερος, γιατί έχει σαπίσει, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Είμαστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι οι λαοί μπορεί να κάνουν αργά βήματα όταν πρέπει να τρέξουν πιο γρήγορα, καμιά φορά μπορεί να στραβοπατάνε. Μήπως και μεις δεν έχουμε καμιά φορά στραβοπατήσει, οι κομμουνιστές; Ούτε και μεις ήμασταν πάντα αλάνθαστοι. Αλλά είναι καθαρό: Οι λαοί δεν αυτοκτονούν.
Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει.
Ομως, κάθε στιγμή, κάθε φάση έχει την κρισιμότητα. Πιθανόν μετά από ένα - δύο χρόνια, αυτή η εκλογική μάχη να έχει ξεχαστεί. Γιατί τις μεγάλες μάχες και τις αναμετρήσεις τις έχουμε μπροστά μας. Για άλλους η αναμέτρηση αρχίζει και τελειώνει με την κάλπη. Μπορεί σ' ένα - δυο χρόνια αυτή την εκλογική αναμέτρηση να μην την μετράμε. Να μην αποδειχθεί τόσο κρίσιμη, καθώς θα έχουν μεσολαβήσει νέες κρίσιμες μάχες.
Ομως, αυτή τη φορά, σήμερα, στις 6 του Μάη, είναι κρίσιμη. Σίγουρα και στις 7 του Μάη θα είναι κρίσιμη και στις 8 του Μάη και τον Ιούνη του 2012 και όλο το 2012 και το 2013. Είναι κρίσιμες μάχες.
Σε τι έγκειται η κρισιμότητά τους.
Για άλλους η κρισιμότητα έγκειται στο ποια κυβέρνηση θα βγει. Βεβαίως δεν είμαστε αδιάφοροι. Ομως - αφού δεν είναι δυνατόν γιατί ο λαός δεν έχει αποφασίσει σε πολύ μεγάλη κλίμακα να κάνει το μεγάλο άλμα, γιατί ο λαός δεν έχει προετοιμαστεί για τη μεγάλη αναμέτρηση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό - η κρισιμότητά της, λοιπόν, έγκειται στο εξής πράγμα: Αν ο ελληνικός λαός, στις 7 του Μάη το πρωί, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, όποιοι και αν έχουν καθίσει στο σβέρκο του ως κυβέρνηση, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, να μη χάσει καμιά μάχη.
Αν στις 7 του Μάη υπάρχει μια κυβέρνηση μειοψηφίας - έτσι κι αλλιώς θα είναι μειοψηφίας - μια κυβέρνηση, όμως, που δε θα μπορεί έτσι εύκολα και με αποφασιστικότητα να παίρνει τα μέτρα, αν ο λαός είναι πιο δυνατός από σήμερα, τότε, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο θα κερδίσουμε χρόνο, να μην παρθούν νέα μέτρα, αλλά μπορεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και κάτι να αποσπάσουμε. Και μπορεί, ό,τι δεν έχει συμβεί μέσα σε λίγα χρόνια, μέσα σε κάποια χρόνια, να συμβεί σε λίγες μέρες, σε λίγους μήνες. Ν' αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Ρωτάμε όμως:
Πότε μια κυβέρνηση θα φοβηθεί να πάρει νέα μέτρα; Πότε μια κυβέρνηση θα αισθάνεται τα πόδια της τρεμάμενα; Οταν ο λαός είναι αποφασισμένος. Ο λαός έτσι κι αλλιώς θα είναι πρωταγωνιστής. Ομως, στις 7 του Μάη, αυτό που λέμε το εναρκτήριο λάκτισμα μιας νέας αντεπίθεσης, ποιος μπορεί να το δώσει;
Μπορεί να το δώσει το πανίσχυρο ΚΚΕ.
Γιατί το εναρκτήριο λάκτισμα της λαϊκής αφύπνισης το έδωσε ως τώρα μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί είναι βέβαιο: Θα υπάρξουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, εκατοντάδες χιλιάδες, που τα 'χασαν όλα, ή, κυρίως, υπάρχουν πολλοί που έχασαν, αλλά δεν τα 'χουν χάσει ακόμη όλα, και πιστεύουν ότι με μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, με μια κυβέρνηση της α' ή β' σύνθεσης, μπορούν να σταματήσουν τον κατήφορο. Αυτοί ενδεχομένως δε θα πειστούν στην κάλπη, στις 6 του Μάη, αυτοί που έχασαν, αλλά αντέχουν ακόμη.
Τους λέμε το εξής πράγμα:
Θα μας θυμηθείτε μέσα σε λίγους μήνες. Γιατί θα χάσετε και σεις πολλά, γιατί τα μέτρα που παίρνονται είναι καθετοποιημένα, δε θα είναι μόνο οριζόντια.
Πόσο να πάρουν ακόμα απ' αυτόν που έχει 400 και 500 ευρώ εισόδημα; Πόσο να πάρουν απ' αυτούς που έχουν 5.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο;
Οσο και να πάρουν, δεν μπορούν να τα πάρουν όλα. Ε, θα πάρουν κι απ' αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω. Θα πάρουν κάθετα μέτρα, γιατί θεωρείται πλούσιος αυτός που παίρνει 1.500 ευρώ το μήνα ύστερα από τριάντα χρόνια δουλειάς ή αυτός που παίρνει και 2.000 ευρώ το μήνα ύστερα από 35 χρόνια δουλειάς και μάλιστα σε σκληρή δουλειά. Θεωρείται πλούσιος σήμερα αυτός που έχει σύνταξη 1.100 ευρώ ύστερα από 40 χρόνια δουλειάς. Ε, θα τα πάρουν κι από σας. Δε θα τα πάρουν μόνο απ' τους πολύ χαμηλόμισθους ή απ' τους πολύ χαμηλοσυνταξιούχους.
Αν νομίζετε, λοιπόν, ότι μια διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες μπορεί να σας γλιτώσει απ' τον κατήφορο, ε, είσαστε πλανημένοι.
Εδώ, με το ΚΚΕ, να 'στε βέβαιοι ότι μπορεί να γλιτώσετε και σεις και οι υπόλοιποι, να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς σας λέμε ότι και η δικιά σας ψήφος είναι κρίσιμη, όπως βέβαια κρίσιμη είναι η ψήφος του άνεργου, του εργάτη, του φτωχού επαγγελματία, του φτωχού αγρότη.
Είμαστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι οι λαοί μπορεί να κάνουν αργά βήματα όταν πρέπει να τρέξουν πιο γρήγορα, καμιά φορά μπορεί να στραβοπατάνε. Μήπως και μεις δεν έχουμε καμιά φορά στραβοπατήσει, οι κομμουνιστές; Ούτε και μεις ήμασταν πάντα αλάνθαστοι. Αλλά είναι καθαρό: Οι λαοί δεν αυτοκτονούν.
Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει.
Ομως, κάθε στιγμή, κάθε φάση έχει την κρισιμότητα. Πιθανόν μετά από ένα - δύο χρόνια, αυτή η εκλογική μάχη να έχει ξεχαστεί. Γιατί τις μεγάλες μάχες και τις αναμετρήσεις τις έχουμε μπροστά μας. Για άλλους η αναμέτρηση αρχίζει και τελειώνει με την κάλπη. Μπορεί σ' ένα - δυο χρόνια αυτή την εκλογική αναμέτρηση να μην την μετράμε. Να μην αποδειχθεί τόσο κρίσιμη, καθώς θα έχουν μεσολαβήσει νέες κρίσιμες μάχες.
Ομως, αυτή τη φορά, σήμερα, στις 6 του Μάη, είναι κρίσιμη. Σίγουρα και στις 7 του Μάη θα είναι κρίσιμη και στις 8 του Μάη και τον Ιούνη του 2012 και όλο το 2012 και το 2013. Είναι κρίσιμες μάχες.
Σε τι έγκειται η κρισιμότητά τους.
Για άλλους η κρισιμότητα έγκειται στο ποια κυβέρνηση θα βγει. Βεβαίως δεν είμαστε αδιάφοροι. Ομως - αφού δεν είναι δυνατόν γιατί ο λαός δεν έχει αποφασίσει σε πολύ μεγάλη κλίμακα να κάνει το μεγάλο άλμα, γιατί ο λαός δεν έχει προετοιμαστεί για τη μεγάλη αναμέτρηση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό - η κρισιμότητά της, λοιπόν, έγκειται στο εξής πράγμα: Αν ο ελληνικός λαός, στις 7 του Μάη το πρωί, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, όποιοι και αν έχουν καθίσει στο σβέρκο του ως κυβέρνηση, δηλώσει ετοιμοπόλεμος, να μη χάσει καμιά μάχη.
Αν στις 7 του Μάη υπάρχει μια κυβέρνηση μειοψηφίας - έτσι κι αλλιώς θα είναι μειοψηφίας - μια κυβέρνηση, όμως, που δε θα μπορεί έτσι εύκολα και με αποφασιστικότητα να παίρνει τα μέτρα, αν ο λαός είναι πιο δυνατός από σήμερα, τότε, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο θα κερδίσουμε χρόνο, να μην παρθούν νέα μέτρα, αλλά μπορεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και κάτι να αποσπάσουμε. Και μπορεί, ό,τι δεν έχει συμβεί μέσα σε λίγα χρόνια, μέσα σε κάποια χρόνια, να συμβεί σε λίγες μέρες, σε λίγους μήνες. Ν' αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Ρωτάμε όμως:
Πότε μια κυβέρνηση θα φοβηθεί να πάρει νέα μέτρα; Πότε μια κυβέρνηση θα αισθάνεται τα πόδια της τρεμάμενα; Οταν ο λαός είναι αποφασισμένος. Ο λαός έτσι κι αλλιώς θα είναι πρωταγωνιστής. Ομως, στις 7 του Μάη, αυτό που λέμε το εναρκτήριο λάκτισμα μιας νέας αντεπίθεσης, ποιος μπορεί να το δώσει;
Μπορεί να το δώσει το πανίσχυρο ΚΚΕ.
Γιατί το εναρκτήριο λάκτισμα της λαϊκής αφύπνισης το έδωσε ως τώρα μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί είναι βέβαιο: Θα υπάρξουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, εκατοντάδες χιλιάδες, που τα 'χασαν όλα, ή, κυρίως, υπάρχουν πολλοί που έχασαν, αλλά δεν τα 'χουν χάσει ακόμη όλα, και πιστεύουν ότι με μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, με μια κυβέρνηση της α' ή β' σύνθεσης, μπορούν να σταματήσουν τον κατήφορο. Αυτοί ενδεχομένως δε θα πειστούν στην κάλπη, στις 6 του Μάη, αυτοί που έχασαν, αλλά αντέχουν ακόμη.
Τους λέμε το εξής πράγμα:
Θα μας θυμηθείτε μέσα σε λίγους μήνες. Γιατί θα χάσετε και σεις πολλά, γιατί τα μέτρα που παίρνονται είναι καθετοποιημένα, δε θα είναι μόνο οριζόντια.
Πόσο να πάρουν ακόμα απ' αυτόν που έχει 400 και 500 ευρώ εισόδημα; Πόσο να πάρουν απ' αυτούς που έχουν 5.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο;
Οσο και να πάρουν, δεν μπορούν να τα πάρουν όλα. Ε, θα πάρουν κι απ' αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω. Θα πάρουν κάθετα μέτρα, γιατί θεωρείται πλούσιος αυτός που παίρνει 1.500 ευρώ το μήνα ύστερα από τριάντα χρόνια δουλειάς ή αυτός που παίρνει και 2.000 ευρώ το μήνα ύστερα από 35 χρόνια δουλειάς και μάλιστα σε σκληρή δουλειά. Θεωρείται πλούσιος σήμερα αυτός που έχει σύνταξη 1.100 ευρώ ύστερα από 40 χρόνια δουλειάς. Ε, θα τα πάρουν κι από σας. Δε θα τα πάρουν μόνο απ' τους πολύ χαμηλόμισθους ή απ' τους πολύ χαμηλοσυνταξιούχους.
Αν νομίζετε, λοιπόν, ότι μια διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες μπορεί να σας γλιτώσει απ' τον κατήφορο, ε, είσαστε πλανημένοι.
Εδώ, με το ΚΚΕ, να 'στε βέβαιοι ότι μπορεί να γλιτώσετε και σεις και οι υπόλοιποι, να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς σας λέμε ότι και η δικιά σας ψήφος είναι κρίσιμη, όπως βέβαια κρίσιμη είναι η ψήφος του άνεργου, του εργάτη, του φτωχού επαγγελματία, του φτωχού αγρότη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου