Αυτοί που ψήφιζαν ΚΚΕ και δεν το ψήφισαν στις 6 Μάη, γιατί πήγαν τελευταία στιγμή με το ρεύμα, πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά.
Αυτοί που ήθελαν να το ψηφίσουν και δεν το ψήφισαν, γιατί ήθελαν μια κυβέρνηση της αριστεράς να το σκεφτούν ξανά και να προβληματιστούν,
γιατί το ΚΚΕ λέει "εγώ δεν φοβάμαι να κυβερνήσω, δεν φοβάμαι να αντέξω οποιαδήποτε δυσκολία, αλλά εγώ απέναντι σε μια κυβέρνηση που θα διαχειριστεί την κρίση υπέρ του κεφαλαίου αντιπαραθέτω το ΚΚΕ πρωτοπόρα δύναμη μέσα στο κίνημα σήμερα και το ΚΚΕ πρωταγωνιστή στην πάλη για τη λαϊκή εξουσία αύριο".
Ξέρουμε ότι θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να πείσουμε εργάτες, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες ότι δε θα έχουν να φοβηθούν τίποτα από την εργατική - λαϊκή εξουσία.
Απολύτως τίποτα.
Βεβαίως, ο δρόμος προς τα κει είναι δρόμος σκληρής αναμέτρησης. Αν όμως συγκριθεί με τη σκληράδα της βαρβαρότητας που ζούμε σήμερα και της πλήρους αβεβαιότητας για το αύριο, δεν ξέρω τι είναι πιο σκληρό.
Τι έχει να φοβηθεί ο εργάτης της ΣΕΛΜΑΝ αν γίνει κοινωνική ιδιοκτησία; Δική του είναι και φοβάται μην του πάρουν τη ΣΕΛΜΑΝ; Είναι του καπιταλιστή και την ανοίγει και την κλείνει όποτε θέλει. Τι φοβούνται, μήπως η εργατική - λαϊκή εξουσία καταλάβει το "Χίλτον"; Ανήκει στο λαό; Ανήκει στους ξενοδοχοϋπάλληλους; `Η μήπως κοινωνικοποιηθεί η "Μεγάλη Βρετάνια"; Τι φοβούνται; Την κοινωνικοποίηση των λιμανιών, των αεροδρομίων; Γιατί; Ανήκουν στο λαό; Τι έχει να φοβηθεί αυτός που έχει ένα μικρομάγαζο; Αισθάνεται ότι είναι επιχειρηματίας που μπορεί να έχει μικρότερο εισόδημα ακόμα και από τον εργάτη;
Εμείς λέμε ότι το εμπόριο θα είναι κρατικό.
Και εκεί μέσα θα υπάρχουν υπάλληλοι που θα δουλεύουν ορισμένες ώρες με σταθερό μισθό.
Τι φοβάται ο αγρότης;
Τον λαϊκό παραγωγικό συνεταιρισμό που προτείνουμε; Που θα παράγει με τα καλλιεργητικά εφόδια που θα τον εφοδιάζει το κράτος και την παραγωγή θα τη συγκεντρώνει και θα τη διανέμει το κράτος και θα την πληρώνει. Τώρα έχει την ελευθερία να παράγει; Κι αν παράγει πού τα πουλάει; Τον συμφέρει να παράγει;
 |
Κι αν δεν έχει πειστεί κάποιος για την εργατική - λαϊκή εξουσία, να καταλάβει το εξής:
Οι επόμενοι μήνες χρειάζονται το κέντρο των εξελίξεων να είναι ο λαός. Δε χρειάζονται απλώς πορείες στο Σύνταγμα και έξω από τη Βουλή. Χρειάζεται κάθε τόπος δουλειάς και γειτονιά να γίνει κάστρο πάλης και όλα μαζί ένα μεγάλο πανελλαδικό ρεύμα. Αργά ή γρήγορα ο λαός θα καταλάβει ότι με σύγκρουση θα λύσει τα προβλήματα. Ας μη χαθεί όμως πολύτιμος χρόνος.
Καμιά υποχώρηση
ΠΑΣΟΚ; Είναι, λέει, υπό επανίδρυση και αυτοδιάλυση. Δε θα τα καταφέρει.
Ενα κομμάτι θα πάει με τη ΝΔ και ένα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είναι αστείο, δυστυχώς ψηφίζεις ξανά ΠΑΣΟΚ.
Βεβαίως, η ΝΔ έχει κάνει ζημιά στο λαό με τους μονόδρομους και τον αντικομουνισμό, αλλά τη μεγαλύτερη ζημιά την έκανε το ΠΑΣΟΚ γιατί διαπαιδαγώγησε το ριζοσπαστισμό έτσι που τον υπέσκαψε κα τον αλλοίωσε με τον χειρότερο τρόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει η δύναμη για νέα φθορά και αλλοίωση των αριστερών ιδεών που ένα μέρος του κόσμου ασπάζεται.
Εμείς το δηλώνουμε για να ξέρει ο λαός τι ψηφίζει:
Περίπτωση να γίνουμε συνιστώσα της αριστεράς, να καταντήσουμε - και το λέμε με πόνο ψυχής - σαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπης, όπου από μεγάλα κόμματα, από κόμματα της ταξικής πάλης και της διεθνούς αλληλεγγύης που συνέβαλαν στην ιστορία του κινήματος και που σήμερα εξαφανίστηκαν και έγιναν κουκκίδες σε θολά σχήματα, εμείς δε θα καταντήσουμε έτσι, με όποιο κόστος.
Και να το πούμε καθαρά:
Ναι, είχαμε κόστος στις 6 Μάη, είχαμε κόστος σε ψήφους.
Δέκα μέρες πριν τις εκλογές οι εταιρείες δημοσκοπήσεων μιλούσαν για διψήφιο ποσοστό του ΚΚΕ. Περιμέναμε ότι θα χάσουμε, γιατί ξέραμε ότι θα κόστιζε πολιτικά η θέση μας να αποκαλύψουμε τι σημαίνει συνεργασία σε κυβέρνηση της αριστεράς.
Και όχι, βεβαίως, δε δηλώσαμε ποτέ ότι δε θέλουμε να είμαστε στην εξουσία, να κυβερνήσουμε.
Σκεφτείτε, όμως, αν στο όνομα του κόστους σε ψήφους λέγαμε "ναι".
Τώρα ενδεχομένως θα υπήρχε κυβέρνηση κι αν δεν υπήρχε θα είχαμε δεσμευτεί και για τις 18 Ιούνη. Και ξέρετε, ένα πολιτικό κόστος προσωρινό μπορείς να το ανατρέψεις όταν είσαι μέσα στο λαό και επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις σου, όταν εν πάση περιπτώσει αποδειχτείς ικανός μαχητής και πρωταγωνιστής στις εξελίξεις.
Ενα, όμως, πολιτικό λάθος διαρκείας, αυτό δεν το διορθώνεις εύκολα.
Υπάρχουν λάθη και λάθη. Υπάρχουν λάθη που διορθώνονται έγκαιρα, υπάρχουν λάθη που δε διορθώνονται και πληρώνονται ακριβά και συνήθως πληρώνονται χρόνια μετά.
Οπως πληρώθηκε η διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων του Κόμματος και η ένταξή μας, η μονόπλευρη, στην ΕΔΑ - δεν έφταιγε η ΕΔΑ βέβαια, μεγάλους αγώνες έκανε, αλλά συνήθισε κι ένας κόσμος στην αντίληψη "από πίσω το ΚΚΕ", "να μη φαίνεται" και δυστυχώς πολλοί της γενιάς εκείνης διατηρούν σήμερα τέτοιες απόψεις.
Ακούστε να δείτε, όταν θα συμμαχήσουμε, θα το κάνουμε ανοιχτά και μπροστά στο λαό. Ο λαός θα ξέρει πού, αν θέλεις να κάνεις κάποιες υποχωρήσεις.
Αλλά δεν πρόκειται να κάνουμε καμιά υποχώρηση, που όχι μόνο αφορά το αύριο, αλλά μας ζητούν να κάνουμε υποχωρήσεις για το σήμερα, μας ζητάνε να δεχτούμε ότι "μέσα στην Ευρωζώνη είναι η σωτηρία", "μέσα στην ΕΕ είναι η σωτηρία".
Μας ζητάνε να υποχωρήσουμε στη στρατηγική του ΝΑΤΟ, στη στρατηγική της ΕΕ, στη στρατηγική των μονοπωλίων, να υποχωρήσουμε στο σήμερα.
Και να σας πω και κάτι:
Δεν τους φοβίζει ούτε ο σοσιαλισμός που υπερασπιζόμαστε στο πρόγραμμά μας.
Αλλωστε, όλοι για σοσιαλισμό μιλάνε.
Αυτό που τους φοβίζει σήμερα είναι ότι το ΚΚΕ, ενώ θα μπορούσε να πάρει μερικά υπουργεία, ενώ θα μπορούσε να παρασυρθεί και να μπει σε μια κυβέρνηση, σε μια δύσκολη ώρα και με κόστος είπε "όχι!"
Και ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι αυτό το "όχι" θα βγει σε καλό για το λαό και θα το πληρώσουν αυτοί που πρέπει να το πληρώσουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου