14 Νοε 2012

Μία η απόφαση

Εκτιμούσε το ΚΚΕ ότι η όποια ανάκαμψη σημειωθεί στην καπιταλιστική οικονομία θα είναι αναιμική.
Μάντης κακών το ΚΚΕ, έλεγαν οι άλλοι.
Ηρθε, χτες, η εκτίμηση από το ΔΝΤ ότι είναι πολύ δύσκολο να μπει τέλος στην κρίση.
Δεν ήταν μάντης το ΚΚΕ.
Είναι η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης που οδηγεί στην εκτίμηση.
Ελεγε το ΚΚΕ ότι οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστών κι ότι γίνεται καυγάς για το ποιος θα πάθει τη μικρότερη ζημιά από την κρίση. Κατά συνέπεια, καλούσε την εργατική τάξη να τραβήξει μπροστά για άλλο δρόμο ανάπτυξης. Να διαλέξουμε ιμπεριαλιστή μάς καλούσαν οι άλλοι. Ελα, όμως, που τώρα ούτε να διαλέξεις μπορείς καθώς ο ένας μετά τον άλλο βουλιάζουν...
Το κάλεσμα του ΚΚΕ παραμένει ισχυρό...

Μιλούσε το ΚΚΕ για την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάπτυξη και έδειχνε τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί, στα πλαίσια της ΕΕ, να εξαλειφθεί η ανισομετρία.
Τώρα, έρχονται με πίκρα οι ίδιοι οι αστοί να διαπιστώσουν ότι πέταξε κι έφυγε το όνειρο της σύγκλισης.
Γράφαμε στον «Ρ» ότι με την καθιέρωση του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση τινάζεται στον αέρα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση και μας έλεγαν ότι αυτή είναι εγγυημένη.
Τώρα, η κατάργησή της είναι και νόμος του κράτους. Ετσι θα έχει πεδίο δόξης λαμπρό ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πως θα ταράξει την κυβέρνηση στη νομιμότητα.

Καλούσε το ΚΚΕ σε ανυπακοή κι έτρεχαν διάφοροι να γράψουν για τους νόμους που είναι υπεράνω όλων.
Και ήρθε η ζωή η ίδια να κάνει μεγάλες μάζες εργαζομένων να είναι ανυπάκουοι στην πράξη.
Αναγκάζονται έτσι οι γραφίδες της αστικής τάξης να μιλήσουν για το ζουμί.
Την τήρηση της νομιμότητας τη χρειάζονται για να εξασφαλίσουν «μια ελάχιστη κοινωνική συναίνεση».
Να μπορούν, δηλαδή, να ονομάζουν συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική την υποταγή του λαού στην αντιλαϊκή νομιμότητα. Το ίδιο το επιχείρημά τους αντιστρέφεται σε κάλεσμα για γενική ανυπακοή. Πολύ περισσότερο που οι ίδιοι ομολογούν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, ότι η εφαρμογή αυτής της πολιτικής θα βγάλει στο δρόμο περισσότερους.
Το μπέρδεμα που επικαλούνται για το δίκιο και το άδικο είναι αναγκαστικό.
 Απέναντι στη νομοθετημένη αδικία είναι αυτονόητο ότι θα σηκωθεί το δίκιο του εργάτη.
Σ' αυτό ακριβώς βρίσκεται η ελπίδα.
Αυτήν την ελπίδα να στηρίξουμε κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι μας, ώστε τα ήδη θετικά σημάδια που καταγράφηκαν στις πρόσφατες διαδηλώσεις με τη συμμετοχή στα μπλοκ του ΠΑΜΕ να πυκνώσουν.
Μ' αυτό που λέμε «δουλειά μυρμηγκιού», εργάτη τον εργάτη, αγρότη τον αγρότη, μικρομάγαζο το μικρομάγαζο, οι πάντες να οργανωθούν, να βρουν τη θέση τους μέσα στο κίνημα, να δυναμώνει έτσι η λαϊκή συμμαχία που θα έχει βάση της το δίκιο των από κάτω και θα πολεμά ένα άδικο σύστημα στο σύνολό του.
Εχουμε κάθε λόγο να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, ώστε τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος και των υποστηρικτών του, να οξυνθούν, να προβάλει δυνατά στο προσκήνιο η μόνη διέξοδος για το λαό: η ανατροπή των μονοπωλίων, η μονομερής διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ, το άνοιγμα του δρόμου για άλλη οικονομία με λαϊκή εξουσία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου