Πολύς αχός σηκώθηκε σε διεθνή και εγχώρια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ και αστοί πολιτικοί και οπορτουνιστές, εκπρόσωποι κυβερνήσεων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οργανισμών έχουν επιδοθεί σε ιαχές περί σωτηρίας όλου του πλανήτη.
Τι νίκη της «δημοκρατίας» και ιαχές «ανακούφισης» έναντι της «συντήρησης», τι νίκη των «φιλειρηνιστών» έναντι των «πολεμοκάπηλων», τι «σύνεση» και «αλληλεγγύη» ενάντια στον «παραλογισμό» και στην «επιθετικότητα» δεν ακούσαμε;
Ολα αυτά είναι μόνο αέρας κοπανιστός και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ο Ομπάμα και ο Ρόμνεϊ, ο εταίρος των «Ρεπουμπλικάνων», έχουν κοινή στρατηγική εξυπηρέτησης των μονοπωλίων στις ΗΠΑ
και συνθέτουν το δίπολο των διαφορετικών «μειγμάτων» διαχείρισης του καπιταλισμού,
του επεκτατικού κεϋνσιανισμού ή του περιοριστικού προκειμένου τα λαϊκά στρώματα να εγκλωβίζονται στο μονόδρομο της επιλογής σφαγής των δικαιωμάτων τους.
Ο λαός βιώνει την ανεργία, τη φτώχεια και την πτώση του βιοτικού του επιπέδου ενώ η δήθεν φιλολαϊκή πολιτική Ομπάμα στην Υγεία, είναι η παραπέρα επιχειρηματική εκμετάλλευσή της για την κερδοφορία μονοπωλιακών ομίλων.
Ο δήθεν «προοδευτικός» Ομπάμα συνέχισε και συνεχίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπως παλιότερα ο άλλος «προοδευτικός» Μπιλ Κλίντον, που ματοκύλησε τη Γιουγκοσλαβία. Ως κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης - για τις προθέσεις του - ο Ομπάμα διεύρυνε τον πόλεμο στην Ευρεία Μέση Ανατολή για τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση των λαών. Συνεχίζει τους πολέμους σε Αφγανιστάν, Ιράκ, και ακολούθησε η Λιβύη και η επιθετικότητα ενάντια στη Συρία και το Ιράν.
Στηρίζει το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ.
Και στη Λατινική Αμερική έβαλε τη σφραγίδα του, στα πραξικοπήματα σε Ονδούρα και Παραγουάη, διατηρεί τον πολύμορφο εγκληματικό αποκλεισμό ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα και την παράνομη στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το γεγονός ότι εργατικές δυνάμεις δεν μπορούν να εκφραστούν ανεξάρτητα, με το δικό τους επαναστατικό κόμμα και εγκλωβίζονται στην καταστροφική λογική του «μικρότερου κακού», δε δικαιολογεί τις αυταπάτες ότι ο Ομπάμα εκπροσωπεί κάτι το διαφορετικό επειδή προβάλλεται η αφρικανική ή η «λαϊκής προέλευσης» καταγωγή του. Είναι ένας πιστός εκπρόσωπος του κεφαλαίου, γι' αυτό δουλεύει.
Ο Ομπάμα και ο Ρόμνεϊ στις ΗΠΑ, ο Σαρκοζί και ο Ολάντ στη Γαλλία, οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και άλλοι «αντιμνημονιακοί» αλλά ...κάργα υπέρ του συστήματος και ο δήθεν εναλλακτικός δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, εκφράζουν μεν διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου, εμφανίζουν κάποιες διαφορές τακτικής αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν εναλλακτική λύση, λύση διεξόδου από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση προς όφελος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
Και στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα και παντού, δεν υπάρχουν λύσεις υπέρ των εργατών χωρίς να θιγούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και η εξουσία τους.
Οσοι το ισχυρίζονται λένε ψέματα.
Η λύση για τους παραγωγούς όλου του κοινωνικού πλούτου, των τεράστιων δυνατοτήτων ανάπτυξης της κοινωνικής ζωής, δεν είναι να ψάχνουν πώς θα χάσουν λιγότερα, πώς θα εξασφαλίσουν «μακρύτερο σχοινί» για την κρεμάλα τους,
αλλά η διεκδίκηση του πλούτου σε σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, για την εργατική λαϊκή εξουσία, που θα θέσει την οικονομία και την ανάπτυξη στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών.
Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ από το Ριζοσπάστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου